Επί ποδός πολέμου ο ΠΑΟΚ-Διαρκής επαγρύπνηση και αποφασιστικότητα

Αυτόματα και δίχως δεύτερη σκέψη μετά από την επιβεβαιωμένη πλέον σταθερή και εξαιρετικά αποτελεσματική πορεία της ομάδας, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην προστασία της και στον τρόπο με τον οποίο θα εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη προσέγγιση όλων των στόχων της χρονιάς. Ναι, η ομάδα του Λουτσέσκου (έμπνευση και δημιουργία του) έχει πείσει τους πάντες και τους πλέον δύσκολους σε αισιόδοξες προβλέψεις, ότι δικαιούται όλον αυτόν τον σαματά που έχουν προκαλέσει οι επιτυχίες της.

Τα πισωγυρίσματα φαίνεται πως έκλεισαν τον κύκλο τους, με τις οβιδιακές μεταμορφώσεις να σπρώχνονται στο περιθώριο. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι παντός είδους προφήτες (μελλοντολόγοι και στοιχηματζήδες) οι οποίοι άρον – άρον απέσυραν τα ποσοστά που έδιναν για τις πιθανότητες κατάκτησης του πρωταθλήματος.

Μέσα από αυτές τις κωλοτούμπες… «ων ουκ έστιν αριθμός» ένας ψύχραιμος παρατηρητής πολύ άνετα αντιλαμβάνεται το τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα με τον ΠΑΟΚ. Ως εκ τούτου πιστεύουμε και ελπίζουμε, ότι το ίδιο θα το αντιλήφθηκαν και θα το αποδέχθηκαν οι εντός των τειχών της Τούμπας.

Το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ θεωρείται (και είναι) ένα από τα φαβορί, αναντίρρητα προβάλει για τους τελευταίους (όλος ο οργανισμός ΠΑΟΚ) ηχηρό εγερτήριο αφύπνισης και διαρκούς επαγρύπνησης, προκειμένου να μην τους πιάσουν στον ύπνο οι παρασκηνιακές συμμορίες, οι οποίες επί σειρά ετών διαφεντεύουν τον χώρο, διαδραματίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο που καθορίζει τίτλους και διακρίσεις.

Σήμερα αν ρίξεις μια ματιά τις προθήκες των τροπαίων (ιδιαίτερα μιας ομάδας που διαχρονικά έχει συνδεθεί με σκάνδαλα και εύνοιες), θα διαπιστώσεις πόσο εύκολο είναι να συμβούν… «ατυχήματα» αλλά και… εγκλήματα», προκειμένου κάποιος που διαθέτει «στρατούς» και χρήματα να κλέψει έναν τίτλο, τον οποίο κάποιος άλλος είχε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους κερδίσει. Που θέλουμε να καταλήξουμε;

Σε κάτι απλό και ευκολονόητο: Ότι αυτή τη στιγμή εκείνο που προέχει για τον όλο οργανισμό ΠΑΟΚ (από τον μεγαλομέτοχο, την ΠΑΕ και τις χιλιάδες πιστούς φίλους) είναι μια γενική επιστράτευση η οποία θα συνδυαστεί και από έναν ταχύρρυθμο συντονισμό ενεργειών και σχεδιασμών, που θα στοχεύουν αποκλειστικά στο να προστατευτεί η ομάδα από πιθανές (μάλλον σίγουρες) απόπειρες εκτροχιασμού.

Ο κόουτς και οι παίκτες του δικαιούνται μια τέτοια προστασία μετά τα όσα σπουδαία και πολύτιμα έχουν μέχρι τώρα πετύχει. Θεωρούμε πως δεν θα ήταν υπερβολικό αυτή τη στιγμή την τόσο κρίσιμη και κομβική, ο επίσημος ΠΑΟΚ με τον οποιοδήποτε να περάσει ένα μήνυμα αποφασιστικότητας, ιδιαίτερα προς την αμαρτωλή ΚΕΔ με τις κατά παραγγελία επιλογές των διαιτητικών τιμ (είδατε τι συνέβη και χθες στις Σέρρες).

Πολλά τα δείγματα και στο φετινό πρωτάθλημα για το τι συμβαίνει στο παρασκήνιο. Θα ήταν λοιπόν μεγάλο λάθος να μην λάβουν τα απαραίτητα μέτρια για να προλάβουν μια νέα ληστεία, όπως συνέβη δύο φορές στο παρελθόν. Είναι ολοφάνερο πως κάποια απολιθώματα αλλά και νέοι κλώνοι της παράγκας, ρυθμίζουν ακόμη τα πάντα στον χώρο του πρωταθλήματος.

ΥΓ1: Σέρρες: Τσαγκαράκης (πρώτος) και Περράκης (VAR) ξεκλείδωσαν την αγωνία του μέτριου Ολυμπιακού με ένα πέναλτι κατά φαντασία, το οποίο θύμισε τα μακροβούτια του Γιαννακόπουλου. Να υπενθυμίσουμε επ΄ αυτού ότι Τσαγκαράκης σημαίνει ο διαιτητής που υποβιβάστηκε ολόκληρη κατηγορία για «κακούργημα» υπέρ του Ολυμπιακού και ορίστηκε ξανά με την επιστροφή του σε ματς της ίδιας ομάδας. Το δε… νέο φρούτο Περράκης, στις 6 φορές που έχει σφυρίξει τον Ολυμπιακό, οι ερυθρόλευκοι μετρούν μόνο νίκες.

ΥΓ2: Ο Ντεσπόντοφ άρχισε και δικαιώνει όσους από την πρώτη στιγμή πρόβλεψαν ότι είναι σε θέση να προσφέρει πολλά και σημαντικά. Θέμα προσαρμογής και τίποτα παραπάνω. Εντυπωσιάζει η μεταμόρφωση του Μουργκ. Άλλος παίκτης φέτος ο Αυστριακός. Μπράβο του. Θα συμφωνήσω με την άποψη εκείνων που υποστηρίζουν πως θα μπορούσε ο νεαρός Τζήμας να παίρνει περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Όπως επίσης και με την αποχώρηση του Νάσμπεργκ που είχε πολλές ευκαιρίες, αλλά και μια περίεργη «στήριξη» κι όμως δεν έπεισε. Και όχι μόνον αυτό, αποτέλεσε και την τροχοπέδη για την επιστροφή ενός παίκτη (Μιχαηλίδη) που ήταν δύο κλάσεις καλύτερος του.