Η συνεισφορά του Μαλντίνι και η σφραγίδα Πιόλι στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος της Μίλαν
Ένα από τα πιο συναρπαστικά Πρωταθλήματα των τελευταίων ετών στην Ιταλία έλαβε χώρα τη φετινή σεζόν. Τρεις ομάδες διεκδίκησαν τον τίτλο (Μίλαν, Ίντερ, Νάπολι), όμως μία στο τέλος ήταν αυτή που χαμογέλασε. Ο λόγος για την Μίλαν, η οποία πανηγύρισε το πρώτο της Πρωτάθλημα μετά από έντεκα ολόκληρα χρόνια και 19ο συνολικά στην ιστορία της. Βέβαια για να βρεθεί στην κορυφή έπρεπε να φτάσουμε στην τελευταία αγωνιστική του Καμπιονάτο όπου χρειαζόταν μόνο τη νίκη ώστε να στεφθεί πρωταθλήτρια. Αντίπαλος της η αδιάφορη βαθμολογικά Σασουόλο. Η ομάδα του Πιόλι έχοντας στο πλευρό της 18.000 οπαδούς της πέρασε…αέρας με 3-0 και επέστρεψε ξανά στον θρόνο της.
Με την…όρεξη έμεινε η αιώνια αντίπαλος Ίντερ, η οποία παρότι κέρδισε με 3-0 την Σαμπντόρια δεν της έφτανε για να επαναλάβει το περσινό της κατόρθωμα.
Η αγωνιστική κρίση της Μίλαν έλαβε τέλος και πλέον είναι στο χέρι της να ξεκινήσει την αντεπίθεσή της τόσο στην Ιταλία, όσο και στην Ευρώπη, όπου τα τελευταία χρόνια είναι απούσα.
Η Μίλαν ιδρύθηκε στο Μιλάνο στις 16 Δεκεμβρίου 1899 από δύο Άγγλους, τον Άλφρεντ Έντουαρντς και τον Χέρμπερτ Κίλπιν. Προς τιμή τους, η ομάδα, παρότι ιταλική, διατηρεί το αγγλικό της όνομα Μίλαν και όχι Μιλάνο. Πρώτος πρόεδρος εκλέχτηκε ο Άλφρεντ Έντγουαρντς, που ήταν Βρετανός υπο-πρόξενος στο Μιλάνο. Το σήμα της ομάδας προέρχεται από το έμβλημα της πόλης του Μιλάνου (κόκκινος σταυρός σε άσπρο φόντο), με το κόκκινο και μαύρο χρώμα που υπάρχει στην εμφάνιση να υποδηλώνει την πρόθεση δημιουργίας φόβου στον αντίπαλο, σύμφωνα με τον Κίλπιν.
Το 1901, μόλις δύο χρόνια μετά την ίδρυσή της, η Μίλαν κέρδισε το πρώτο της πρωτάθλημα και άρχισε να δημιουργεί μια ισχυρή βάση φιλάθλων. Το 1908 άρχισαν εσωτερικές διαμάχες στη διοίκηση, με αποτέλεσμα να γίνει διάσπαση και να ιδρυθεί η Ίντερ. Μεταξύ Πρώτου και Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι «ροσονέρι» δεν κέρδισε κάποιον αξιόλογο τίτλο, με τις διακρίσεις να αρχίζουν από το Πρωτάθλημα του 1951 και μετά.
Το 1963 στέφθηκε για πρώτη φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης υπό τις οδηγίες του Νερέο Ρόκο, στον τελικό με την Μπενφίκα του Εουσέμπιο (σ.σ. είχε κατακτήσει τον Κύπελλο Πρωταθλητριών τις δύο προηγούμενες σεζόν), την οποία κέρδισε 2-1 με δύο γκολ του Ζοζέ Αλταφίνι.
Το πρώτο γήπεδο της ομάδας, ήταν το «Trotter» στην Ντόρια και τα πρώτα γραφεία, βρίσκονται στην οδό Μπερτσέτ.
Ιστορικά η Μίλαν υποστηρίζεται από τα εργατικά στρώματα της πόλης και τα συνδικάτα, ενώ η Ίντερ από τους εύπορους Μιλανέζους. Τα πράγματα αντιστράφηκαν την δεκαετία του ‘80 με τον έλεγχο της ομάδας από τον συντηρητικό βαρόνο των ΜΜΕ και πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι και της Ίντερ από το κεντροαριστερό πετρελαιοβιομήχανο Μάσιμο Μοράτι.
Η «μαύρη» εποχή της Μίλαν ήταν τη δεκαετία του 1980 όταν υποβιβάστηκε δύο φορές μία λόγω τιμωρίας και τη δεύτερη για αγωνιστικούς λόγους. Επανήλθε στις επιτυχίες όταν ανέλαβε τη διοίκησή της ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, με τον οποίο πανηγύρισε μεγάλες στιγμές σε Ιταλία και Ευρώπη.
Από τις τάξεις της Μίλαν έχουν περάσει σπουδαία ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως οι Μεάτσα, Ριβέρα, Σνέλινγκερ, Αλταφίνι, Λίντχολμ, Τραπατόνι, Γκριβς, Τζόρνταν, Πράτι, Μπενέτι, Μπαρέζι, Ντοναντόνι, Βαν Μπάστεν, Γκούλιτ, Ντεσαγί, Ράικαρντ, Ριβάλντο, Μπάτζιο, Λάουντρουπ, Ρόσι, Βιέρι, Σεβτσένκο, Ντίντα, Καφού, Κοστακούρτα, Ιντζάγκι, Σερζίνιο, Πίρλο, Νέστα και Κακά, Μαλντίνι (πατέρας και γιος).
Οι τίτλοι
Πρωταθλήματα Ιταλίας: 19 (1901, 1906, 1907, 1951, 1955, 1957, 1959, 1962, 1968, 1979, 1988, 1992, 1993, 1994, 1996, 1999, 2004, 2011, 2022)
Κύπελλα Ιταλίας: 5 (1967, 1972, 1973, 1977, 2003)
Σούπερ Καπ Ιταλίας: 6 (1988, 1992, 1993, 1994, 2004, 2011)
Champions League/Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης: 7 (1963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 2007)
Κύπελλα Κυπελλούχων Ευρώπης: 2 (1968, 1973)
Σούπερ Καπ Ευρώπης: 5 (1989, 1990, 1994, 2003, 2007)
Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων/Διηπειρωτικά Κύπελλα: 4 (1969, 1989, 1990, 2007)
Η Μίλαν πέρασε μια ταραχώδη περίοδο διαδοχικών αλλαγών στον πάγκο της. Ζέεντορφ, Ιντσάγκι, Μιχαΐλοβιτς, Μπρόκι, Μοντέλα, Γκατούζο, Τζιαμπάολο δεν έφεραν την ευτυχία…
Η σταθερότητα συνέπεσε με την ανάδειξη του θρύλου της Μίλαν, Πάολο Μαλντίνι σε τεχνικό διευθυντή το 2019. Η στήριξη στον Πιόλι, οι σωστές μεταγραφικές κινήσεις, αλλά και η ηρεμία που προσφέρει με την παρουσία του οδήγησαν την ομάδα στην κορυφή της Ιταλίας μετά από έντεκα χρόνια. Δικαιωματικά ο 56χρονος αναδείχθηκε προπονητής της σεζόν στη Serie A.
Η Μίλαν πανηγύρισε την κατάκτηση του 19ου Πρωταθλήματος της ιστορίας της και ο άνθρωπος που την οδήγησε σ' αυτή την επιτυχία έκανε τατουάζ προς τιμήν αυτής της επιτυχίας του συλλόγου. Ο τεχνικός των «ροσονέρι» έκανε τατουάζ μία ασπίδα στα χρώματα της ιταλικής σημαίας με τον αριθμό 19 στη μέση. Ακριβώς δηλαδή τον αριθμό των τίτλων του συλλόγου.
Ο Πιόλι, οπαδός της Ιντερ πιτσιρικάς και ταυτισμένος με τη Μίλαν πλέον, υπήρξε ποδοσφαιριστής της Γιουβέντους στην οποία αγωνίστηκε από το 1984 έως το 1987. Από την τριετία του στη «βέκια σινιόρα» έχει μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη του η τραγωδία του Χέιζελ. Εννιά χρόνια μετά σε παιχνίδι της Φιορεντίνα με αντίπαλο την Μπάρι είχε μια τρομακτική σύγκρουση με τον Ιγκόρ Πρότι. Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει. Επικράτησε ένας πανικός και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο χωρίς να έχει τις αισθήσεις του. Οταν τις ανέκτησε, ήταν στον τομογράφο και… φώναζε για να τον αφήσουν να επιστρέψει σπίτι του. Ο Πιόλι δεν έκανε τρομερή καριέρα ως παίκτης αφού έσπασε όχι μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερις φορές το πόδι του. Όμως, η πιο δύσκολη στην μέχρι τώρα προπονητική του καριέρα ήταν ο θάνατος του αρχηγού της Φιορεντίνα, Ντάβιντε Αστόρι, τον οποίο είχε παίκτη στους βιόλα.
Η οικογένεια Μαλντίνι είναι η πρώτη που έχει τρεις γενιές πρωταθλητών
Το φετινό scudetto των ροσονέρι σημαίνει ότι είναι πρωταθλητής πλέον και ο Ντανιέλ Μαλντίνι. ΤΟπως και να έχει, πάντως, έγινε πρωταθλητής φέτος, κάτι που είχαν πετύχει και οι… πρόγονοι του. Ο παππούς Τσέζαρε πανηγύρισε 4 Πωταθλήματα με τη Μίλαν: 1955, 1957, 1959, 1962. Ο μπαμπάς Πάολο, από την πλευρά του είχε πανηγυρίσει επτά φορές: 1988, 1992, 1993, 1994, 1996, 1999, 2004.
Συνολικά, δηλαδή, η οικογένεια Μαλντίνι έχει κατακτήσει 12 πρωταθλήματα με τους ροσονέρι, οι οποίοι συνολικά έχουν 19.
Στην αρχή της σεζόν, ελάχιστοι μπορούσαν να φανταστούν ότι η Μίλαν θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα, όμως τους διέψευσε όλους. Η ομάδα με μέσο όρο ηλικίας τα 25 χρόνια έγινε η νεαρότερη των τελευταίων 20 ετών που κατακτά το πρωτάθλημα. Φανταστείτε να μην υπήρχαν και οι μεγάλοι Ζλάταν (40 ετών) και Ζιρού (35 ετών).
Με πολύ μικρότερο μπάτζετ από Γιουβέντους και Ιντερ, με καμία μεταγραφή τον Ιανουάριο και ετήσιο μισθολόγιο κάτω από 100 εκατ. ευρώ, οι ροσονέρι πήγαν κόντρα στα προγνωστικά και επανέφεραν την ομάδα στην κορυφή της Ιταλίας.
Μαλντίνι: «Η ιδιοκτησία δεν με σεβάστηκε»
Με τους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του πρωταθλήματος να συνεχίζονται, θα περίμενε κανείς μόνο χαμόγελα στους ροσονέρι, ωστόσο ο Πάολο Μαλντίνι έριξε…τα καρφιά του στους διοικούντες της ομάδας, τονίζοντας ότι δεν το δεβάστηκαν!
«Τα συμβόλαιά μας, το δικό μου και του Μασάρα, λήγουν και δεν έχουν ανανεωθεί. Πρέπει να πω ότι με βάση την πορεία μας αλλά και αυτό που έγινε στο παρελθόν, την περίοδο της κρίσης με το θέμα του Ράνγκνικ, θεωρώ ασέβεια το γεγονός ότι η ιδιοκτησία δεν έχει κάτσει έστω να μιλήσει με εμάς. Μόνο να μιλήσουμε, έστω. Θα μπορούσαν να μας πουν “η δουλειά σας δεν ήταν αρκετά καλή για να συνεχίσετε”. Ή θα μπορούσα να πω εγώ ότι “η στρατηγική σας δεν μου αρέσει”. Οπως έχω πει κι άλλη φορά, μου αρέσει να είμαι εγγύηση για τον οπαδό της Μίλαν. Εγώ δεν είμαι ο κατάλληλος για να κάνει ένα πρότζεκτ που δεν θα προβλέπει ως στόχο τη νίκη. Δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω, δεν μπορώ να το κάνω. Η αλήθεια είναι ότι η ιδιοκτησία δεν έχει κάτσει ποτέ να μιλήσει μαζί μας και αυτό δεν το δέχομαι».
Η ανατριχιαστική ομιλία του Ζλάταν στα αποδυτήρια της Μίλαν
Η Μίλαν κέρδισε με 3-0 τη Σασουόλο και σήκωσε το Σκουντέτο και ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς έβγαλε έναν ανατριχιαστικό λόγο στα αποδυτήρια της ομάδας. Ο Σουηδός σταρ μίλησε για το σύνολο που έφτιαξε η Μίλαν τη φετινή σεζόν, ευχαρίστησε τους Μασάρα, Μαλντίνι και Γαζίδη και τόνισε πως κανείς δεν υπολόγιζε φέτος τους «ροσονέρι» αλλά στο τέλος τα κατάφεραν.
«Ηρεμήστε δεν θα πω αντίο. Από την πρώτη μέρα, από τη μέρα που ήρθα και μετά ήρθαν και οι υπόλοιποι, ελάχιστοι πίστεψαν σε εμάς. Αλλά, όταν καταλάβαμε πως έπρεπε να κάνουμε θυσίες, να υποφέρουμε, να πιστέψουμε και να δουλέψουμε γίναμε μία ομάδα. Και όταν είσαι ομάδα μπορείς να καταφέρεις αυτά που καταφέραμε. Τώρα είμαστε πρωταθλητές Ιταλίας. Πρώτα από όλα θέλω να σας ευχαριστήσω όλους. Θέλω να μιλήσω εκ μέρους όλης της ομάδας. Επίσης θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Πάολο Μαλντίνι, τον Ρίκι Μασάρα και τον Ιβάν Γαζίδη. Δεν ήταν καθόλου εύκολο αλλά ήμασταν μία πραγματική ομάδα φέτος. Στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος κανείς δεν μας πίστεψε, αλλά με όλες αυτές τις συνθήκες γίναμε δυνατότεροι. Είμαι υπερήφανος για όλους εσάς. Τώρα κάντε μου μία χάρη. Πανηγυρίστε σαν πρωταθλητές, γιατί το Μιλάνο αυτό που ανήκει στη Μίλαν, ολόκληρη η Ιταλία ανήκει στη Μίλαν!
«Έφτασα εδώ δίνοντας μια υπόσχεση και την κράτησα. Πολλοί γέλασαν όταν είπα ότι θα κερδίσουμε ξανά το Σκουντέτο, αλλά δουλέψαμε σκληρά και δείξαμε στην ομάδα τι σημαίνει να υποφέρεις για τα αποτελέσματά σου. Φυσικά, μιλάω πολύ στα αποδυτήρια. Είπα σε όλους να μείνουν συγκεντρωμένοι, καθώς είναι εύκολο σε αυτές τις καταστάσεις να χάσεις το κεφάλι σου. Είναι εκδίκηση για πολλούς παίκτες που ο κόσμος δεν πίστευε», ανέφερε χαρακτηριστικά στο Sky Sport Italia μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος ο Σουηδός σούπερ σταρ.
Η παρουσία του στην ομάδα απομάκρυνε την πίεση από τους Ραφαέλ Λεάο, τον Μπραχίμ Ντίαζ και τους άλλους νεαρούς της Μίλαν, καθώς όλα τα φώτα της δημοσιότητας έπεφταν σταθερά πάνω του. Οι τραυματισμοί τον περασμένο χρόνο περιόρισαν το χρόνο συμμετοχής του, ωστόσο η σεζόν ολοκληρώθηκε με τον Σουηδό να πανηγυρίζει την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Έτσι, τήρησε την υπόσχεση που είχε δώσει, δηλαδή, να επαναφέρει τους ροσονέρι στην κορυφή της Ιταλίας. Το είπε και το έκανε, αλλά τώρα τα χαμόγελα παγώνουν, καθώς πρέπει να περάσει την πόρτα του χειρουργείου-αφού έπαιζε για έξι μήνες χωρίς χιαστό-και θα μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης 7 με 8 μήνες. Για έναν ποδοσφαιριστή που τον Οκτώβριο θα κλείσει τα 41 του χρόνια, αυτό μοιάζει πολύ και όλοι αναμένουν τι απόφαση θα πάρει για το μέλλον του ο Σουηδός σούπερ σταρ.
