Ένα ατίθασο άλογο που «έφυγε» νωρίς, αυτό ήταν ο Κόμπι Μπράιαντ

Σοκ προκάλεσε στον παγκόσμιο αθλητισμό η είδηση του θανάτου του Κόμπι Μπράιαντ μετά από πτώση του προσωπικού του ελικοπτέρου στην Καλιφόρνια λόγω βλάβης.

Σύμφωνα με το TMZ Sports o Αμερικανός άφησε την τελευταία του πνοή μόλις στα 41 του χρόνια όταν το ελικόπτερο του συνετρίβη στην Καλαμπάσα της Καλιφόρνιας λόγω βλάβης. Νεκροί βρέθηκαν και οι υπόλοιποι οχτώ συνεπιβάτες του ανάμεσα στους οποίους ήταν και η 13χρονη κόρη του.

Ο Κόμπι Μπράιαντ ήταν ένας μύθος. Απέδειξε ότι ο θρόνος του είναι μονοθέσιος και δεν χωράει πολλούς. Παιδάκι στους δρόμους της Φιλαντέλφια, έφηβος στην Ιταλία, άνδρας στα λαμπερά φώτα του ΝΒΑ, σύζυγος και πατέρας τώρα που οι προβολείς έσβησαν ήταν και παραμένει μία κατηγορία μόνος του.

Νούμερο 13 στο ντραφτ του 1996

Ήταν Ιούνιος του 1996 όταν ο 18χρονος τότε Κόμπι αποφάσισε να μην πάει στο Κολέγιο και από το high school να μπει απευθείας στη λίγκα. Μια ορθή κίνηση εάν σκεφτείς κανείς ότι επιλέχθηκε στο νούμερο 13 του ντραφτ εκείνης της χρονιάς. Ένα μήνα μετά οι Χόρνερς αποφάσισαν να τον ανταλλάξουν με τον Βλάντε Ντίβατς δίνοντας τον στους Λος Άντζελες Λέικερς. Εκεί βρισκόταν στον πάγκο. Χρειαζόταν μόνο για να δίνει ανάσες στον Έντι Τζόουνς και τον Νικ Βαν Εξελ. Όταν ήρθαν τα play off απογοήτευσε όσους τον πίστεψαν αλλά κέρδισε τον Σακίλ Ο΄Νιλ που τον παραδέχθηκε για το θάρρος του να πάρει τα σουτ. Στο πέμπτο παιχνίδι με τη Γιούτα είχε 4/14 σουτ εντός παιδιάς και τέσσερα air ball στην παράταση.

Προσπάθησε να μιμηθεί τον Τζόρνταν

Μεγάλωσε σε μια εποχή που τον έβλεπε να δημιουργεί. Προσπάθησε, λοιπόν, να γίνει σαν και εκείνον. Αντέγραφε την κίνηση, το τρέξιμο, τα καρφώματα, τα σουτ ακόμη το πάθος και το βλέμμα του. Στην πρώτη τους γνωριμία έδειξε το θράσος και τη θέληση του να πετύχει. Μάλιστα, δε δίστασε να τον «απειλήσει» λέγοντας του ότι μπορεί να τον διαλύσει στο ένας εναντίον ενός.

Ο ίδιος ο Τζόρνταν χρόνια αργότερα αναγνώρισε την προσπάθεια του και τον συγκίνησε στην τελευταία του επίσκεψη στην έδρα των Χόρνετς λέγοντας ότι: «Πάντα ήμουν κάτι σαν μεγάλος αδερφός σου κι εσύ σαν μικρός μου αδερφός, επικοινωνούσαμε συνέχεια. Ξέρω πως από πλευράς ανταγωνιστικού πνεύματος είσαι σαν κι εμένα. Ήσουν μια μεγάλη βοήθεια στο παιχνίδι του μπάσκετ, βοήθησες στην προώθηση του ΝΒΑ, απέκτησες πολλούς θαυμαστές σε όλο τον κόσμο και ανάμεσά τους και εγώ» .

Καριέρα γεμάτη δαχτυλίδια

Οι αριθμοί πραγματικά εντυπωσιάζουν. Μπορεί να ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς αλλά ήταν τόσο εγωιστής και είχε τόσο θράσος που ούτε όταν άκουσε τον αχίλλειο του να σπάει δεν δίστασε. Κέρδισε τα πάντα με τη φανέλα των Λέικερς και έγραψε το όνομα του με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία του συλλόγου και του ΝΒΑ γενικότερα. Υπηρέτησε το άθλημα που αγαπούσε για 20 χρόνια και έκανε τους πάντες να τον παραδεχθούν.

Ο Αμερικανός υπήρξε όχι απλά ένας ακόμη σούπερ σταρ του ΝΒΑ αλλά ένας θρύλος που στιγμάτισε τη γενιά του. Πέντε φορές πρωταθλητής (2000, 2001, 2002, 2009, 2010) με τη φανέλα των Λος Άντζελες Λέικερς, τέταρτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ με 33.643 πόντους, MVP της κανονικής περιόδου το 2008 και των τελικών του 2009 και του 2010, 18 φορές All Star, τέσσερις φορές (2002, 2007, 2009, 2011) πολυτιμότερος παίκτης του All Star Game, 11 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας του ΝΒΑ και εννιά μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας.

Έβαλε το όνομα του φαρδιά πλατιά στην ιστορία των Λέικερς όντας ο πρώτος σκόρερ της ιστορίας τους, πρώτος σε αγώνες (1.346), σε λεπτά συμμετοχής (48.637), εύστοχα σουτ (11.719), εύστοχα τρίποντα (1.827), εύστοχες βολές (8.378) και κλεψίματα (1.944).

Το σώμα του τον πρόδωσε

Το 2013 οι Λέικερς φιλοξενούσαν τους Γκόλντεν Στέιτ και πάλευαν για την είσοδο τους στα play off. Δύο ημέρες πριν είχε σημειώσει 47 πόντους αλλά εκείνο το βράδυ τα πάντα σταμάτησαν όταν ο Κόμπι σωριάστηκε. Σε μια προσπάθεια του για μπάσιμο έπεσε στο παρκέ. Η ζημιά είχε γίνει. Ζήτησε να εκτελέσει τις βολές και έπειτα αποχώρησε με δάκρυα στα μάτια. Δεν μπορούσε να το πιστέψει και αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να επιστρέψει καλύτερος και πιο δυνατός στα 35 του.

Είναι χαρακτηριστική η ανάρτηση του στο facebook: «Γιατί στο διάολο συνέβη αυτό; Δεν βγάζει νόημα. Τώρα πρέπει να επιστρέψω από αυτό και να είμαι ο ίδιος παίκτης ή καλύτερος στα 35; Πως στο διάολο θα το καταφέρω αυτό; Δεν έχω στοιχεία. Έχω την θέληση να ξεπεράσω αυτό το πράγμα; Ίσως αυτό να είναι το τέλος μου. Ίσως η ώρα του Θεού με έχει νικήσει. Είναι 03.30, το πόδι μου είναι σα νεκρό, το κεφάλι μου γυρίζει από το πόνο και είμαι ξύπνιος. Συγχωρέστε με για το ξέσπασμα. Αν με δεις σε ένα καβγά με αρκούδα, προσευχήσου για την αρκούδα. Πάντα μου άρεσε αυτό το απόφθεγμα. Αυτή είναι η νοοτροπία του Μάμπα. Δεν τα παρατάμε, δεν τρέμουμε, δεν τρέχουμε. Αντέχουμε και βασιλεύουμε. Mamba off».

Κι όμως τα κατάφερε. Επέστρεψε. Οι Λέικερς του ανανέωσαν το συμβόλαιο και τον έκαναν έναν από τους πιο ακριβοπληρωμένους αθλητές στο ΝΒΑ. Έμπαινε στο παρκέ αλλά είχε χάσει την έκρηξη του. Εν τέλει το καλοκαίρι εκείνης της σεζόν αποφάσισε να αποχωρήσει. Το ανακοίνωσε με ένα συγκινητικό γράμμα:

«Αγαπημένο μου μπάσκετ, από τη στιγμή που άρχισα να τυλίγω τις κάλτσες του πατέρα μου και να κάνω φανταστικά σουτ νίκης στο Great Western Forum, ήξερα ένα πράγμα ότι ήταν αληθινό: Σε ερωτεύτηκα. Μία αγάπη τόσο βαθιά που σου τα έδωσα όλα. Έπαιξα παρά τον ιδρώτα και τον πόνο, όχι επειδή με καλούσε η πρόκληση, αλλά επειδή ΕΣΥ με καλούσες.

Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί αυτό κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να νιώθεις τόσο ζωντανός όσο με έκανες εσύ να νιώθω. Αυτή η σεζόν είναι όσα μου έχουν μείνει για να δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει τους παλμούς, το μυαλό μου την τριβή, αλλά το σώμα μου ξέρει ότι ήρθε η ώρα να πω αντίο... Είμαι έτοιμος να σε αφήσω. Θέλω να το ξέρεις, ώστε και οι δυο μας να γευτούμε κάθε στιγμή που μας έχει απομείνει μαζί. Τις καλές και τις κακές. Έχουμε δώσει ο ένας στον άλλο όλα όσα είχαμε. Και οι δύο ξέρουμε, πως ότι και να κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις τυλιγμένες κάλτσες, τον κάδο σκουπιδιών στη γωνία, με 5 δευτερόλεπτα στο ρολόι, η μπάλα στα χέρια μου. 5 … 4 … 3 … 2 … 1. Θα σε αγαπώ για πάντα, Κόμπι».

Στην τελευταία του παράσταση άφησε την πιο γλυκιά γεύση. Στο Staples Center αποχαιρέτησε το κοινό του και το άθλημα που λάτρεψε με 60 πόντους και με νίκη.

Οι στιγμές που μας χάρισε

Το 2000 στην τέταρτη αναμέτρηση των τελικών απέδειξε ότι είναι ο ηγέτης των Λέικερς. Ο Σακίλ Ο΄Νιλ είχε αποβληθεί με έξι φάουλ, εκείνος σημείωσε τους 22 από τους 28 πόντους στο δεύτερο μέρος και πέτυχε το νικητήριο καλάθι για την ομάδα του κόντρα στους Ιντιάνα Πέισερ.

Στις 7 Ιανουαρίου του 2003 ευστόχησε σε 12 τρίποντα κόντρα στους Σόνικς.

Η αγωνιστική περίοδος 2005/2006 ήταν η καλύτερη της καριέρας του. Είχε μέσο όρο 35.4 πόντους και αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ όπως και την επόμενη.

Στις 22 Ιανουαρίου του 2006 σταμάτησε στους 81 πόντους κόντρα στους Ράπτορς!

Το 2009 οδήγησε τους Λέικερς στην κατάκτηση του πρωταθλήματος έχοντας μέσο όρο 32.4 πόντους απέναντι στους Ορλάντο Μάτζικ ενώ αναδείχτηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του MVP των τελικών του ΝΒΑ.

Στις 5 Δεκεμβρίου του 2012 σημείωσε 29 πόντους στους Χόρνετς και έγινε ο νεαρότερος σε ηλικία παίκτης (34 ετών και 104 ημερών) που έχει φτάσει τους 30.000 πόντους στην καριέρα του και μόλις ο πέμπτος στην ιστορία του ΝΒΑ.

Κανείς δεν περίμενε ότι θα κάνει τέτοια εντυπωσιακή καριέρα. Ένας άνθρωπος με το δικό του πείσμα δεν μπορούσε να μην πετύχει. Κατάφερε τόσα πολλά και ήθελε ακόμη περισσότερα. Είχε θαυμαστές και εχθρούς αλλά αμφότεροι του έβγαζαν το καπέλο όχι για τις επιδόσεις και τα κατορθώματα του αλλά γιατί απλά ήταν ο Κόμπι Μπράιαντ.....