Για να πούμε την πάσα αλήθεια… Να την εξομολογηθούμε δηλαδή… Διαβάζουμε με πολλή προσοχή και πολύ σεβασμό – όπως διαχρονικά πράττουμε - τις αναφορές συναδέλφων για την αγωνιστική ατμόσφαιρα στον ΠΑΟΚ. Φυσικά, δεν τις απορρίπτουμε αλλά και για να πούμε την πάσα αλήθεια (εξάλλου χρόνια τώρα πασχίζουμε, να μην την κρύβουμε, γενικά)… Διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας. Τούτες βέβαια – οι επιφυλάξεις μας – δεν αφορούν τους συναδέλφους. Προπονητές και παίκτες αφορούν. Ναι, όπως το διαβάζετε. Παίκτες του Πρωταθλητή και Κυπελλούχου αφορούν. Σε αυτούς τα έδωσαν όλα κι εφέτος όλοι. Ουδέν επί του παρόντος από αυτούς πήραν. Εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε! Κι αφορούν αυτούς επειδή εφέτος κυρίως, παρουσιαζόταν από αυτούς μία κατάσταση σχεδόν τελειότητας αγωνιστικής στον ΠΑΟΚ. Μέχρι τη σέντρα του αγώνα. Μετά; Η αγωνιστική κατάσταση απείχε παρασάγγες από το πριν… Με αποκορύφωνα τους αγώνες με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα και με την Ξάνθη στα Πηγάδια. Δύο μάχες τις οποίες έχασε ο ΠΑΟΚ σχεδόν αμαχητί! Ήτοι, με απαράδεκτο τρόπο για Πρωταθλητή και Κυπελλούχο. Και μάλιστα, καθώς διακήρυττε πριν από αυτές πως ήταν έτοιμος για θριάμβους σε αυτές. Και για να λέμε τα σύκα, σύκα και την σκάφη, σκάφη; Πέντε βαθμούς έχασε ο ΠΑΟΚ σε αυτούς τους αγώνες. Και τους κέρδισε ο Ολυμπιακός.
Έτσι διαμορφώθηκε η βαθμολογική διαφορά μέσα στα γήπεδα. Για την πλασματική διαφορά έξω από τα γήπεδα δεν χωρά κουβέντα. Οργίασε το παρασκήνιο. Με την ανοχή της νυν Κυβέρνησης (δεν παύει να αποτελεί μέλος της ο ένοχος της σκευωρίας Λευθέρης Αυγενάκης) έκλεψαν από τον Πρωταθλητή και Κυπελλούχο επτά βαθμούς. Δεν τους αρκούσαν οι επτά... Φοβόταν και φοβούνται την αγωνιστική ανατροπή. Ήθελαν περαιτέρω εξασφάλιση! Πίσω όμως, έχει η αχλάδα την ουρά της! Επί του παρόντος ζούμε… Ζούμε; Ξαναζούμε, για να ακριβολογούμε, μία κατάσταση στην οποία πρωταγωνιστεί η σχεδόν τελειότητα στην ατμόσφαιρα αγωνιστικής ετοιμότητας προπονητών και παικτών ενόψει σέντρας (και) στα πλέι οφ. Η κατάσταση αυτή δε… γεννιέται στο μυαλό των ρεπόρτερ. Φτιάχνεται από προπονητούς και παίκτες. Αυτοί διαμορφώνουν την εντύπωση των ρεπόρτερ. Οι ρεπόρτερ την καταγράφουν. Και την δημοσιεύουν. Ορθά πράττουν. Εφέτος όμως, ουκ ολίγες φορές οι εντυπώσεις για την αγωνιστική κατάσταση του ΠΑΟΚ πριν τη σέντρα δε συνήσαν με τις εντυπώσεις μετά. Εδώ ακριβώς πατάμε. Κι επιφυλασσόμαστε. Σεβόμαστε και προσέχουμε τις αναφορές των συναδέλφων αλλά… Δεν αίρονται οι επιφυλάξεις μας. Παραμένουν…
Ως εκ τούτων στην πρεμιέρα των πλέι οφ – κόντρα σε όγκο αντίξοων συνθηκών – ο Πρωταθλητής και Κυπελλούχος καλείται (επιτέλους…) να αποδείξει πως δε θα παραδοθεί αμαχητί. Όπως παραδόθηκε – και βύθισε στην απογοήτευση τον κόσμο του - στους δυο τελευταίους αγώνες της κανονικής διάρκειας του Πρωταθλήματος. Με μισό - μηδέν να κέρδιζε στην Τούμπα και στα Πηγάδια (τι ειρωνεία κι αυτή… να χάνει βαθμούς ο «ιδιοκτήτης» τους εκεί και να τους κερδίζει έτσι, ο Ολυμπιακός), όλα θα ήταν διαφορετικά. Θα ήταν στο πλαίσιο της λογικής. Αυτή η διαφορά των επτά βαθμών - βλέπετε – ανήκει στο πλαίσιο τού παραλόγου. Είναι παράλογο να χάνει ο ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό στην Τούμπα αμαχητί. Δεν είναι; Γι’ αυτά είπαμε και λέμε: Όλα είναι στα χέρια προπονητών και παικτών του ΠΑΟΚ. Υπάρχει ακόμη χρόνος αποδείξεων. Αρκεί γι’ αυτές ο υπέρ πάντων αγώνας τους. Είναι όλοι τους – μέχρι σήμερα - αδικαιολόγητοι. Παίκτες και προπονητές φέρουν τις ευθύνες για την διαφορά των επτά βαθμών. Και στα πλέι οφ τούς δίνεται η ευκαιρία ακόμη και να τις αποσείσουν. Για να δούμε λοιπόν, εάν οι εντυπώσεις δια λόγων περί σχεδόν αγωνιστικής τους τελειότητας – πάλι - πριν τη σέντρα θα αποδειχθούν και δια έργων μετά…
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (3/6)
