Για ν’ αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα, πρέπει πρώτα να το εντοπίσεις. Στην περίπτωση του Αρη το πρόβλημα είναι συνολικό και σύνθετο και κακά τα ψέματα ο Άκης Μάντζιος έχει ν’ ανέβει ανηφόρα στο διάστημα της διακοπής προκειμένου να το αντιμετωπίσει αγωνιστικά, στοχεύοντας στη βελτιώσει της προβληματικής εικόνας που παρουσιάζει η μάδα του, ούτως ώστε να να διαλυθεί το κλίμα αμφισβήτησης γύρω από τις δυνατότητες της. Κι ασφαλώς να βάλει κι αυτός τη σφραγίδα του.
Όσο ξεκάθαρος ήταν ο προπονητής, μετά την εντός έδρας γκέλα στον αγώνα με την Κηφισιά, λέγοντας ότι “η ομάδα χρειάζεται δουλειά κι αυτό μπορεί να το καταλάβει ο καθένας”, τόσο πιο ξεκάθαρο είναι το γεγονός ότι πρέπει ν’ αλλάξουν πολλά.
Το κακό για αυτόν βέβαια είναι ότι πηγαίνει στο διάστημα της διακοπής των τριών εβδομάδων με γκρίνια και αυξημένη πίεση, καθώς η ισοπαλία στο Κλεάνθης Βικελίδης και η παρουσία του Αρη κάτω από τη μέση της βαθμολογίας είναι απογοητευτική αλλά σίγουρα είναι και αναστρέψιμη. Αρκεί ν’ αλλάξει η εικόνα μέσα από τη σωστή δουλειά που είναι απαραίτητο να γίνει, ώστε να διορθωθούν (και) οι καλοκαιρινές αστοχίες και κακοτεχνίες. Είναι προφανές ότι ο προπονητής και οι συνεργάτες του έχουν διαπιστώσει τις χτυπητές αδυναμίες και τους άξονες πάνω στους οποίους θα πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα στη μίνι προετοιμασία που θα γίνει στο διάστημα της διακοπής.
Οι βασικοί τομείς που μπαίνουν στο “κάδρο”
Ο πρώτος άξονας αφορά τις εντάσεις. Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει η κατάλληλη διάρκεια σε υψηλό τέμπο και ότι η ομάδα δεν μπορεί ν’ ακολουθήσει το παιχνίδι, να γίνει πιο πιεστική ανασταλτικά και επιθετικά. Για να παίξει ο Αρης ως “ομάδα Μάντζιου” πρέπει να έχει τρεξίματα και να ασκεί pressing, κάτι που δεν μπορεί να κάνει τη δεδομένη χρονική στιγμή και βγάζει μια αδικαιολόγητη -για την εποχή – κούραση στο παιχνίδι της. Αυτό είναι και το τίμημα της προετοιμασίας που (δεν) έγινε το καλοκαίρι, τα φιλικά που δεν έδωσε και ουσιαστικά προετοιμάστηκε τους μήνες του καλοκαιριού σε λάθος βάση και λογική. Αυτό αποτυπώνεται μέσα από την αδυναμία διάρκειας στο παιχνίδι της και την αδυναμία της να παίξει σε υψηλό τέμπο για περισσότερο από ένα ημίχρονο. Δεν είναι τυχαία η καθίζηση στα τελευταία ημίωρα των αγώνων. Δεν μπορεί να πιέσει πολύ ψηλά γιατί θα εκτεθεί στο αμυντικό τρανσίζιον. Κι αυτό δεν είναι θέμα μόνο φυσικής κατάστασης. Στόχος είναι όσο το δυνατόν να αυξηθούν τα χρονικά διαστήματα έντασης.
Ο δεύτερος άξονας είναι η βελτίωση της αμυντικής και επιθετικής λειτουργίας, με τον Μάντζιο να έχει ξεκάθαρη στόχευση να κάνει την ομάδα του πιο aggresive. Η άμυνα, που ήταν πάντα μια σταθερά τα τελευταία χρόνια έχει χάσει τη συνοχή της και την εμπιστοσύνη της. Ο Αρης δυσκολεύεται να κρατήσει πλέον το μηδέν, έχει δεχθεί 11 γκολ σε μόλις επτά αγωνιστικής, παρ’ ό,τι δεν δέχεται με τόση ευκολία φάσεις από τους αντιπάλους του, αλλά έχει δεχτεί τις περισσότερες (79 στο σύνολο) από τις ομάδες που βρίσκονται στην πρώτη 4άδα της βαθμολογίας. Επιθετικά οι Κιτρινόμαυροι δε δημιουργούν, δεν βγάζουν αυτοματισμούς και δεν υπάρχει καθαρό μυαλό στην τελική πάσα-προσπάθεια με αποτέλεσμα να μην μπορεί να “καθαρίζει” τα ματς. Όπως έγινε με την Κηφισιά.
Ο τρίτος άξονας έχει να κάνει με τη συνοχή και την ομοιογένεια που δεν έχει αυτή τη στιγμή η ομάδα, στο βαθμό που απαιτείται. Αυτό προϋποθέτει την ουσιαστική ενσωματώσει παικτών στο πλάνο του προπονητή, ο οποίος πρέπει βρει έναν σταθερό κορμό παικτών. Η αλήθεια είναι ότι ο Αρης δεν έχει πάρει αυτά που περίμενε από παίκτες όπως οι Κάρλσον, Τζούρασεκ, Νταρίντα, Ματαρίτα κ.α., ούτε αναπλήρωσε ποτέ τα κενά που δημιουργήθηκαν με την αποχώρηση ποιοτικών παικτών από τον περσινό κορμό, όπως ο Λουίς Πάλμα ή ο Γκρέι, με αποτέλεσμα ο προπονητής να μην έχει τις απαραίτητες επιλογές μέσα στον αγώνα για ν΄ αλλάξει μια κατάσταση και οι λύσεις δίνονται με αλχημείες, οι οποίες όμως δεν μπορεί ν’ αποδίδουν πάντα. Η αποδυνάμωση του ρόστερ - σε επίπεδο ποιότητας - σε θέσεις που τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσαν δυναμική, όπως για παράδειγμα στα εξτρέμ και στον άξονα, είναι φανερή και ο προπονητής καλείται να βρει τρόπο να καμουφλάρει τις ανορθογραφίες του καλοκαιριού.
Μαγικό ραβδάκι δεν κρατά σίγουρα, ωστόσο η δουλειά που θα γίνει στη “μεγάλη” διακοπή είναι ευκαιρία για τον Αρη να βελτιώσει την εικόνα του και ευκαιρία για τον Μάντζιο να βάλει τη σφραγίδα του παρουσιάζοντας ένα διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής η ομάδα του.