Aν πάρει το Πρωτάθλημα η AEK, που, για να είμαστε ειλικρινείς, θα είναι το πιο δίκαιο (με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα), θα πρέπει να ανάψει μια λαμπάδα ίσα με το μπόι του Κλέϊμαν. Με το πέναλτι που απέκρουσε στις καθυστερήσεις στη Λεωφόρο έδωσε την πιο σκληρή απάντηση στη φετινή ατελείωτη... πωποφαρδία του Παναθηναϊκού.
Αν το πάρει ο Παναθηναικός, που εγώ θα τον έβλεπα άνετα και τέταρτο, αν ήταν σταθερά στα καλά τους ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ, θα σημαίνει ότι δεν έπαψε να τον συντροφεύει η προκλητική εύνοια της τύχης και ότι, ταυτόχρονα, ατυχία και “αυτοκτονικές” τάσεις τσάκισαν τους άλλους τρεις.
Η απόσταση των τριών βαθμών που έχει ο Ολυμπιακός από τους δύο πρώτους δεν είναι μεγάλη. Δεν είναι ούτε και η διαφορά των έξι που έχει ο ΠΑΟΚ. Ολα παίζονται ακόμη. Και για τον τίτλο και για τη δεύτερη θέση. Το ζήτημα είναι αν και αυτοί οι δύο κατορθώσουν να επανέλθουν στον ίσιο δρόμο, όπως το έκανε η ΑΕΚ μετά από δύο σερί αποτυχίες με Ολυμπιακό και Παναθηναικό στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά και αν ΑΕΚ και Παναθηναικός έχουν κι άλλες απώλειες. Σε κάθε περίπτωση, τώρα αρχίζει το σκληρό ροκ, τώρα μπαίνουν στο πρόγραμμα και εμβόλιμες αγωνιστικές, τώρα ήρθε η ώρα να “μετρήσουν” την ποιότητα και το βάθος τους τα ρόστερ όλων των ομάδων.
Το ευχάριστο είναι ότι αποδεικνύεται στην πράξη ότι ο Αρης και ο Βόλος δεν παίζουν διακοσμητικό ρόλο σ' αυτά τα πλέι οφ. Δεν τους το επιτρέπει άλλωστε ο ανταγωνισμός που έχουν μεταξύ τους για το τελευταίο ευρωπαϊκό εισιτήριο. Οι... δεδομένες για πολλούς ήττες τους προχθές, έγιναν ισοπαλίες που πλήγωσαν Ολυμπιακό και Παναθηναικό. Αρα... ευκολάκια ματς δεν υπάρχουν για κανέναν.
Πάμε τώρα στον ΠΑΟΚ, τις προοπτικές του και τις ελπίδες του. Με έναν ρεαλιστικό υπολογισμό, θα δούμε ότι είναι απίθανο κάποιος από τους τρεις πρώτους να συγκεντρώσει περισσότερους από 18 βαθμούς στις υπόλοιπες οκτώ αγωνιστικές. Αν ένας από τους τρεις πάει τρένο και σαρώσει τους πάντες, προφανώς θα πάρει το Πρωτάθλημα. Ακόμη όμως κι αν ένας, έστω, συγκεντρώσει από 15 έως 18 βαθμούς, αυτό σημαίνει εύλογα ότι ο ΠΑΟΚ πρέπει να νικήσει και στους οκτώ αγώνες, ή να κάνει επτά νίκες και μία ισοπαλία, για να μπει στη δυάδα.
Ρεαλιστικά μιλώντας, δεν υπάρχει προοπτική για τίτλο και είναι φοβερά δύσκολη ακόμη και η κατάκτηση της δεύτερης θέσης. Το ευνοικό σενάριο είναι ένα: Νίκες του ΠΑΟΚ και... κύμα ισοπαλιών στους αγώνες των τριών πρώτων, ώστε και οι τρεις να χάνουν συνεχώς βαθμούς. Μοιάζει, όμως, με σενάριο επιστημονικής φαντασίας...
Το να μιλάμε για κίνητρα είναι το αυτονόητο. Ποτέ δεν θα πάψουν να έχουν κίνητρο οι παίκτες του ΠΑΟΚ, αλλά εδώ το θέμα είναι οι δυνατότητες. Ναι, ο μπερδεμένος το περασμένο καλοκαίρι ΠΑΟΚ δεν άρχισε τη σεζόν για να πάρει το Πρωτάθλημα, αλλά αυτό το ήξεραν οι οπαδοί του. Ο Λουτσέσκου ζητούσε από την ομάδα “μίνιμουμ” τη δεύτερη θέση. Τώρα που ξέρει ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητές της, χαλάρωσε πάλι. “Εμείς, είπε προχθές, έτσι κι αλλιώς δεν πάμε για το Πρωτάθλημα, αλλά βαδίζουμε step by step”. Με άλλα λόγια, ζήτω το Κύπελλο και στο Πρωτάθλημα... ο Θεός βοηθός.
ΥΓ. Εννοείται, παρ' όλα αυτά, ότι άλλη συζήτηση θα είχαμε τώρα, αν ο ΠΑΟΚ είχε τουλάχιστον τους δύο βαθμούς που κλάπηκαν εν ψυχρώ στην Τρίπολη και άλλους δύο που πιθανότατα θα κέρδιζε αν καταλογιζόταν το μαρς πέναλτι στο ματς με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα...
