Εχοντας δει τουλάχιστον μία φορά όλες τις ομάδες που συμμετέχουν στο Euro, σίγουρα έχουμε βγάλει όλα τα πρώτα συμπεράσματά μας. Τα δικά μου:
1. Πιο ποιοτική από άποψη μονάδων σαφώς η Γαλλία.
2. Πιο ομάδα σαφώς η Ιταλία.
3. Ποιοτικό, αξιόπιστο και με καλές προοπτικές το Βέλγιο.
4. Οπως πάντα υπολογίσιμη και με αποτελεσματική στρατηγική (Σάντος, γαρ) η Πορτογαλία.
5. Τεράστια ερωτηματικά, που ζητούν απάντση, Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία και Ολλανδία.
Μένω στους 8 μεγάλους, γιατί δεν βλέπω ικανή καμία από τις υπόλοιπες ομάδες να κάνει την έκπληξη. Παραδοσιακά μεγάλες δυνάμεις, όπως η Τσεχία και η Κροατία, απέχουν αρκετά από παλιές ένδοξες μέρες τους. Οσο για τους Σουηδούς και τους Ρώσους, φαίνονται πολύ “λίγοι”.
Το λογικό φαβορί είναι, για μένα, οι Γάλλοι. Αλλά στην ίδια μοίρα βάζω την καλοκουρδισμένη μηχανή που λέγεται Ιταλία. Εκτός από τις επιθετικές αρετές τους, απέδειξαν και οι δύο ότι διαθέτουν και άριστο αμυντικό μηχανισμό.
Ποιότητα εξαιρετική, όμως, διαθέτει και το Βέλγιο. Αν δεν λυγίσει κάποια στιγμή απέναντι στα πιο “βαριά” ονόματα, διότι πάντα αυτό συμβαίνει, έχει τύχη να φτάσει ακόμη και στον τελικό. Την επίσης ποιοτική, αλλά και πολύ τυχερή, Πορτογαλία, την έχω ικανή να το ξαναπάρει με ισοπαλίες και πέναλτι, όπως την προηγούμενη φορά. Ενα ακόμη χαρακτηριστικό δείγμα εύνοιας της τύχης πήραμε ήδη στο ματς με την αδύναμη Ουγγαρία.
Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία και Ολλανδία είναι τα τέσσερα από τα έξι ευρωπαϊκά μεγαθήρια, αλλά περιμένουμε να μας πείσουν. Οι Γερμανοί δεν είναι η ομάδα που... πάντα στο τέλος κερδίζει, οι Ισπανοί φαίνονται φλύαροι και δυσκολεύονται να σκοράρουν, οι Αγγλοι πρέπει να αποδείξουν ότι έπαψαν να είναι περισσότερο ικανοί για το χειρότερο και όχι το καλύτερο, ενώ οι Ολλανδοί μου έδωσαν την εντύπωση ότι σε όλα τα ματς θα τρέχουν να πετύχουν ένα γκολ πιο πολύ από αυτά που θα δεχτούν.
Προφανώς, είναι νωρίς ακόμη για να κάνουμε προβλέψεις και ένας Θεός ξέρει πόσες... μεταλλάξεις ομάδων θα δούμε στην πορεία. Αλλωστε, θα παίξουν ρόλο και οι διασταυρώσεις στα νοκ άουτ μετά τους ομίλους, καθώς και οι πιθανές “αυτοκτονίες” κάποιων ομάδων, που θα ανοίξουν τον εύκολο δρόμο για κάποιες άλλες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς από μια γκέλα των Ισπανών είχε ανοίξει το βατό μονοπάτι μέχρι τον τελικό για τους Πορτογάλους. Ακόμη και σ' αυτό στάθηκαν τυχεροί ο Σάντος, ο Κριστιάνο και τα άλλα παιδιά.
Αν έχουν κάποια σημασία οι προτιμήσεις μου, ψηφίζω Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο και Ολλανδία. Γερμανία και Πορτογαλία δεν θέλω να κερδίζουν ποτέ και πουθενά. Δεν γουστάρω ούτε το υπερφίαλα αλαζονικό “uber alles”, ούτε την... ακατάσχετη πωποφαρδία. Οσο για την Αγγλία, θα αρχίσω να τη στηρίζω όταν θα πάψει να είναι λούζερ και βρει επιτέλους τρόπο να δικαιώσει το τρανταχτό όνομά της. Ενα όνομα, που, κακά τα ψέματα, είναι συνώνυμο με το ποδόσφαιρο, όπως και τη μουσική.
ΥΓ. Αλήθεια, η Εθνική Ελλάδας, με βάση την εικόνα της σε όλα τα τελευταία ματς, θα ήταν χειρότερη από ομάδες όπως τα Σκόπια, η Ουγγαρία, η Φινλανδία και η Τουρκία; Δεν πιστεύω. Ας πούμε ότι είμαστε κατώτεροι από Πολωνία, Ρωσία, Ουκρανία, Ελβετία, Αυστρία, Σλοβακία, Δανία, Σουηδία και Σκωτία, θέση, πάντως, σ' αυτό το Εuro είχαμε κι εμείς. Αλλά ας προσέχαμε, για να είμαστε τώρα εκεί...
Στέλιος Α. Γρηγοριάδης
