Η συμπόρευση Γιώργου Σαββίδη – Ζοσέ Μπότο και Ραζβάν Λουτσέσκου δικλείδα ασφαλείας για τον δικέφαλο.
Η σαρωτική επέλαση της τελευταίας μετάλλαξης της πανδημίας, σου κόβει την ανάσα και δίχως να το καταλάβεις σε εγκλωβίζει σε σκέψεις και σε συναισθήματα ακραία και απρόβλεπτα. Μερικές φορές μάλιστα και πέραν της λογικής.
Έτσι, ο καταναγκαστικά διαταραγμένος ψυχισμός σου επιβάλει όρους και συμπεριφορές έξω από τον φυσιολογικό σου χώρο και τους ορίζοντες σου. Είναι αλήθεια πως αυτή τη στιγμή όλοι έχουμε παγώσει και μαρμαρώσει στην κυριολεξία με ότι βιώνουμε. Όλα τα άλλα περνούν σε δεύτερη μοίρα. Η εκβιαστική προσαρμογή στα όσα σέρνει πίσω του ο καταραμένος ιός ως εκ τούτου θεωρείται εξ ορισμού επιβεβλημένη.
Έτσι, αντί σήμερα να μιλάμε για το ξεκίνημα μιας πολύ ενδιαφέρουσας χειμωνιάτικης μεταγραφικής περιόδου η οποία θα έχει στόχο την ενίσχυση των ομάδων και την βελτίωση της εικόνας τους, στήνουμε αυτί σε ότι έχει σχέση με την τερατώδη παραλλαγή του ιού. Με το κομπιουτεράκι στο χέρι μετράμε τα θύματα στο δικό μας μικρόκοσμο (ποδόσφαιρο) και τις πιθανότητες αναβολής ή διεξαγωγής των αγώνων της Σούπερ Λίγκα (και όχι μόνο).
Στον τίτλο του σημερινού μας σχολίου αναφερόμαστε στην αβεβαίοτητα αλλά και στην αγωνία για το πως και πότε θα μπορέσουμε να βγούμε στο ξέφωτο. Προσθέτοντας και στο info την γενναία αντίσταση με τη συγκρατημένη αισιοδοξία όπως και τον αγώνα επιβίωσης στο χώρο του αθλητισμού. Διάβασα ένα πολύ ξεχωριστό άρθρο για την όλη κατάσταση και αναδημοσιεύω ένα μικρό απόσπασμα του:
«Κοινή είναι η πεποίθηση στην ελληνική αλλά και στη διεθνή επιστημονική κοινότητα ότι η νοσηρότητα της «όμικρον» είναι μειωμένη, γεγονός που κατά τα φαινόμενα επιβεβαιώνει την εκδοχή ότι η νόσος πολλαπλασιάζεται εκφυλιζόμενη, ακολουθώντας την φυσική εξελικτική διαδικασία όλων των μεταδιδόμενων ιών. Υπό αυτήν την έννοια μπορούμε υποτυποδώς να αισιοδοξούμε ότι η εξελισσόμενη υγειονομική κρίση μπορεί να τείνει προς έλεγχο στη διάρκεια του νέου έτους.
Όπως και να έχει, ο πανικός δεν είναι ο καλύτερος των συμβούλων. Η Ελλάδα κατά πάσα βεβαιότητα θα δοκιμαστεί όπως ολόκληρος ο κόσμος από την «όμικρον» στη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της νέας χρονιάς, αλλά δεν είναι εντελώς ανοχύρωτη. Περίπου 7 εκατομμύρια πολίτες έχουν εμβολιαστεί με δύο δόσεις και άλλα περίπου 3,5 εκατομμύρια με τρεις δόσεις.
Επιπλέον το Εθνικό Σύστημα Υγείας παρά την καταπόνηση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού και τα διακριτά ελλείμματα, διαθέτει εμπειρίες και κατακτημένη γνώση που επιτρέπουν άμεση αντίδραση και δυνατότητα διαχείρισης των όποιων συνθηκών. Πολύ περισσότερο μάλιστα αν επιβεβαιωθεί η μειωμένη νοσηρότητα της «όμικρον» και αποδειχθεί η εκφυλιστική προοπτική της νόσου.
Αν έτσι εξελιχθούν τα πράγματα, πέραν της πανδημίας, οφείλουμε να προετοιμαστούμε για την αντιμετώπιση του πλήθους των άλλων προκλήσεων που θα συνοδεύουν το 2022. Ας μην ξεχνούμε ότι ο κόσμος παρά την υγειονομική κρίση παραμένει κινητικός, ευμετάβλητος, έντονα αγωνιστικός και εμφανώς προετοιμάζεται για μια δυναμική επιστροφή σε μια νέα κανονικότητα, σε ένα νέο μεταπανδημικό περιβάλλον».
ΥΓ1: Δεν γνωρίζω αν άλλαξε κάτι στην απόφαση του Γιώργου Σαββίδη να έρθει στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να ηγηθεί της νέας προσπάθειας ανασυγκρότησης που εξαγγέλθηκε από τον μεγαλομέτοχο. Εκείνο που θεωρείται βέβαιο είναι ότι ο Ζοσέ Μπότο φορτώνει τις αποσκευές του για σταθερή εγκατάσταση στη Θεσσαλονίκη και κατευθύνεται στην Τούμπα. Έτσι προκύπτει το ενδεχόμενο της συμπόρευσης των τριών που μέσα στις τρέχουσες συνθήκες της πανδημίας, αποτελεί μια δικλείδα ασφαλείας για το λαοφιλέστατο σύλλογο.
