Από το βράδυ του Σαββάτου όταν και έγινε γνωστή η αποστολή της Λαμίας και η απόφαση του Γρηγορίου να αφήσει αρκετούς βασικούς εκτός, το ενδιαφέρον δεν επικεντρωνόταν στο πώς θα νικήσει ο
ΠΑΟΚαλλά με ποιον τρόπο θα το κάνει.
Το ευχάριστο λοιπόν από το χθεσινό 4-0 είναι πως ο Δικέφαλος δεν αρκέστηκε στο αυτονόητο, να πάρει δηλαδή τρεις βαθμούς. Το συνδύασε με καλό ποδόσφαιρο (όχι σε όλο το διάστημα του αγώνα πάντως) αλλά και με πολύ ωραία γκολ. Παράλληλα (ανεξάρτητα αν ο βαθμός δυσκολίας δεν ήταν μεγάλος) φρόντισε για δεύτερο συνεχόμενο ματς να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα του, δεν δέχθηκε τελική από τον αντίπαλο ενώ Βαρέλα και Μιχαηλίδης πήραν ένα καλό προπονητικό 90λεπτο ενόψει του πολύ δύσκολου αγώνα το προσεχές Σάββατο στην Αρκαδία.
Σαφώς και ο
Αντρίγια Ζίβκοβιτς διεκδικεί τον τίτλο του κορυφαίου όχι μόνο για το υπέροχο γκολ που σημείωσε ή την ασίστ στο γκολ του
Τζόληαλλά επειδή είχε από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό μια αδιάκοπη ενέργεια που πιστοποιεί το φορμάρισμα που έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Ξεκάθαρα από τους διακριθέντες ο Τσιγγάρας που είναι ένα πραγματικό μηχανάκι, σημαντικό ότι ο Ραχμάν Μπάμπα σκόραρε αλλά και έβγαλε και 90λεπτο χωρίς να πιεστεί όμως ιδιαίτερα.
Ο
Ουάρντατο έψαχνε και το πέτυχε το γκολ, το άξιζε αλλά δεν ήρθε για τον Κρμέντσικ. Εχασε το άχαστο ο Λάμπρου που πρέπει να γίνει πιο απλός στο παιχνίδι του. Ο Δικέφαλος κέρδισε, επέστρεψε στην 2η θέση και πλέον ετοιμάζεται για 13 αγώνες φωτιά χωρίς να συμπεριλάβουμε και τους δυο αγώνες της ημιτελικής φάσης του Κυπέλλου (το λιγότερο) και βγάζοντας απ’ έξω τον αγώνα διαδικαστικού χαρακτήρα με την Λαμία στις 3 Μαρτίου. Οπως και να έχει, ναι χθες ο ΠΑΟΚ έκανε το αυτονόητο αλλά το συνδύασε με ωραία πράγματα που αφορούν και το παρόν και το μέλλον. Πλέον στην Τρίπολη είναι ένα δυνατό crash test αλλά εκεί ο ΠΑΟΚ πηγαίνει με τον Βιεϊρίνια αλλά και χωρίς ματς μεσοβδόμαδα.