Ρέκορντμαν συμμετοχών στην ιστορία του Ηρακλή είναι ο Δανιήλ Παπαδόπουλος με 419 ενώ πέτυχε και 64 γκολ.
Φόρεσε τη φανέλα των κυανολεύκων για 17 χρόνια ερχόμενος το 1981 από τον Ολυμπο Δενδροποτάμου.
Ο ίδιος μίλησε στη «Metrosport» και το metrosport.gr για την παρουσία του στον Ηρακλή και το μέλλον της ομάδας.
Όπως ανέφερε ο ίδιος από 12 ετών αγωνιζόταν στον Ολυμπο έχοντας μάλιστα κατακτήσει ένα αήττητο Πρωτάθλημα από την Β’ στην Α’ ΕΠΣΜ ενώ την χρονιά που πήρε μεταγραφή ο Ολυμπος ήταν ένατος στην Α’ κατηγορία.
Ακόμη πρόσθεσε:
«Δεν μ’ έπαιρναν τότε ούτε στα κλιμάκια της ΕΠΣΜ. Πως πήγα στον Ηρακλή; Με πήγε ο Γιάννης Μισιάκας. Με ήθελε και ο ΠΑΟΚ και η Λάρισα και τελικά πήγα στον Ηρακλή καθώς εκεί ήταν ο ξάδερφος μου ο Χρήστος Μιχαηλίδης (αθλητής στίβου) και με τη δική του παρότρυνση συμφώνησα. Μετά από έξι μήνες ως ερασιτέχνης έγινα επαγγελματίας, ενώ δεύτερος πατέρας μου αποτέλεσε ο Αποστόλ Τσατσέφκι».
Καλύτερες στιγμές με τη φανέλα του Ηρακλή; «Το 1996 όταν ο Ηρακλής νίκησε στο 96’ τον Πανηλειακό και βγήκε στην Ευρώπη. (Ο Ηρακλής τερμάτισε τέταρτος με 58 βαθμούς έναντι 57 του ΟΦΗ) αλλά και το 1987 όταν ο Ηρακλής νίκησε τον Παναθηναΐκό με 2-3 και προκρίθηκε στον τελικό κυπέλλου. (Τελικά εκείνη την χρονιά ο ΟΦΗ ήταν αυτός που κατέκτησε το κύπελλο καθώς επικράτησε στη διαδικασία των πέναλτι και από πλευράς Ηρακλή ο μόνος που είχε σκοράρει ήταν ο Δανιήλ Παπαδόπουλος).
Για κάποιο γκολ που θυμάται είπε: «Ηταν την περίοδο 1983-1984 ένα γκολ στη Φιλαδέλφεια κόντρα στην ΑΕΚ». (Στο παιχνίδι εκείνο ο Ηρακλής είχε νικήσει με 1-3. Τρίτοι ήταν οι κυανόλευκοι με 42 βαθμούς έναντι 46 του πρωταθλητή ΠΑΟ και 43 του Ολυμπιακού, ενώ στα τρία τελευταία παιχνίδια είχαν ισάριθμες ισοπαλίες).
Κάποιες στιγμές που δεν ήταν ευχάριστες; «Την περίοδο 1984-1985 παλεύαμε για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος, αλλά δεν βγήκαμε ούτε στην Ευρώπη». (Την χρονιά εκείνη ο Ηρακλής τερμάτισε στην πέμπτη θέση με 41 βαθμούς ενώ ο πρωταθλητής ΠΑΟΚ είχε 46 και ακολουθούσαν ΠΑΟ και ΑΕΚ με 43 και Ολυμπιακός με 42).
Ο Δανιήλ Παπαδόπουλος προσθέτει και την περίοδο 1991-1992 που η ομάδα κινδύνευσε με υποβιβασμό. Τότε ήταν στην έβδομη θέση μαζί με άλλες ομάδες αλλά απείχε δύο βαθμούς από την γραμμή του υποβιβασμού.
Για πράγματα που θυμάται από εκείνα τα χρόνια τόνισε: «Την περίοδο 1981-1982 όταν πρωτοήλθα στον Ηρακλή κάναμε προπονήσεις στο Καβαλάρι και τις παρακολουθούσαν δύο χιλιάδες άτομα. Ηταν κάτι που με είχε κάνει τρομερή εντύπωση».
Για τον Χατζηπαναγή είπε: «Ο Βασίλης Χατζηπαναγής ήταν ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου και τέλειος χαρακτήρας».
Για το αν έχει επαφές με πρώην συμπαίκτες του επισήμανε: «Δεν χάνουμε τις επαφές μας. Βρισκόμαστε συχνά και τα λέμε».
Για το τι σημαίνει για αυτόν ο Ηρακλής είπε: «Αγάπησα τον Ηρακλή. Αν έπαιζα σήμερα, πάλι στον Ηρακλή θα αγωνιζόμουν με τις συνθήκες εκείνες. Ο Ηρακλής κυνηγήθηκε ανελέητα και δεν έπεσε ποτέ αγωνιστικά».
Για το αν παρακολουθεί ποδόσφαιρο τόνισε: «Εδώ και μια 15ετία δεν με τραβάει ιδιαίτερα το ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν βλέπω καθόλου. Δεν πάω σε γήπεδα γενικά αλλά και με τον Ηρακλή δεν υπάρχουν κοινά σημεία του τότε με το σήμερα. Εφυγε η ομάδα από τα χέρια των Ηρακληδέων και έφτασε εδώ που έφτασε». Για τον κ. Μονεμβασιώτη είπε: «Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Ξέρω ότι είναι καλός επιχειρηματίας αλλά δεν τον ξέρω ως παράγοντα».
«Η δουλειά προηγείται του ταλέντου»
Σπάνιο γεγονός είναι ένας παίκτης από την Α’ ΕΠΣΜ να παίζει κατευθείαν έστω μετά από έξι μήνες στους ερασιτέχνες του Ηρακλή, στην Α’ Εθνική και ο Δανιήλ Παπαδόπουλος επισήμανε: «Ήμουν πεισματάρης, είπα θα μείνω και έμεινα. Η δουλειά προηγείται του ταλέντου. Δεν φτάνεις τυχαία στην κορυφή. Παράδειγμα είναι ο Στολτίδης. Αν έβλεπες πως δουλεύει θα έχανες τα μυαλά σου».
