O σπουδαίος ηθοποιός Πυγμαλίων Δαδακαρίδης μίλησε στο ΦΩΣ για την μεγάλη αγάπη που έχει στον Ολυμπιακό και τόνισε ότι οι οπαδοί των «ερυθρόλευκων» δεν είναι κομπλεξικοί.
Αναλυτικά όσα είπε για Ολυμπιακό και Μάντσεστερ Γιουναϊτεντ:
-Ολυμπιακός ή Μάντσεστερ είσαι πιο πολύ;
«Ολυμπιακός. Μάντσεστερ έγινα λόγω Αγγλίδας μητέρας.»
-Προληπτικός είσαι; Γούρια έχεις όταν βλέπεις τη Μάντσεστερ ή τον Ολυμπιακό;
Όχι, όσο μεγαλώνω είμαι πολύ πιο ήρεμος.
-Μπάσκετ βλέπεις;
«Πάρα πολύ».
Έχει κόμπλεξ ο Ολυμπιακός με τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ;
«Αυτό θα το ήθελαν οι Παναθηναϊκοί… Έτυχε να βάλουν δέκα τρίποντα στα τελευταία λεπτά, όποια ομάδα κι αν ήταν απέναντί τους θα έχανε. Κόμπλεξ έχουν οι κομπλεξικοί! Εμείς δεν είμαστε. Αν δεν έβαζαν ό,τι σούταραν από παντού στο τέλος, θα τους είχαμε πατήσει! Κι εγώ να έπαιζα και να τα τράβαγα αυτά τα σουτ από παντού, θα κέρδιζα. Έτυχε… Μπάλα είναι.»
Σε τσίγκλησα και ζωντάνεψες. Για λέγε, για λέγε.
«Τι φοβήθηκαν δηλαδή οι Ολυμπιακοί; Δεν φοβήθηκαν τη Μακάμπι και μετά το Μιλάνο, αλλά φοβήθηκαν τον Παπαπέτρου; Όχι ότι έχω κάτι με τον Παπαπέτρου, καλά να είναι το παιδί, αλλά δεν είναι και ο Αντετοκούνμπο... Μπάλα είναι και γυρίζει, έτυχε.»
Θα το πάρει το πρωτάθλημα φέτος ή θα αυτοκτονήσει;
«Θα δείξει. Εύχομαι να το πάρει.»
Λες ότι δεν έχει κόμπλεξ το τμήμα μπάσκετ, αλλά είναι το μόνο τμήμα του Ολυμπιακού που έχει πάρει τρία πρωταθλήματα σε 25 χρόνια.
«Και κανένα πρωτάθλημα να μην είχε πάρει σε 25 χρόνια, πάλι Ολυμπιακός θα ήμουν!»
Για τον Βατσλίκ τι γνώμη έχεις, τον τερματοφύλακα που στις εξόδους δεν βγαίνει και δεν πηδάει;
«Δεν πηδάει; Ε, δεν ξέρω τα βράδια τι κάνει!»
Ρέαμπτσιουκ; Βελτιώθηκε πολύ, είχε φάει κράξιμο.
«Έτσι δεν λέμε πάντα όλοι; Έχουμε ανάγκη να στοχοποιούμε ανθρώπους. Είναι δύσκολο να φοράς τη φανέλα του Ολυμπιακού, είναι πολύ βαριά, αλλιώς θα μπαίναμε κι εμείς να παίζαμε. Είμαστε ανυπόμονοι οπαδοί. Και για τον Ελ Αραμπί όταν είχε έρθει θυμάμαι που έλεγαν «τι ηλικία είναι αυτή, και έπαιζε στους Άραβες»...
Ποιο είναι το όνειρό σου για τον Ολυμπιακό; Ένας ευρωπαϊκός τελικός;
«Ναι, αυτό θα ήταν ωραίο, θα ήθελα να δω τον Ολυμπιακό σε έναν ευρωπαϊκό τελικό.»
Θα πήγαινες;
«100% θα έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου να βρω εισιτήριο να πάω. Όλοι οι Ολυμπιακοί της Ελλάδας θα ήθελαν να πάνε!»
Νιώθεις τυχερός που έγινες Ολυμπιακός; Σκέψου τι έχουν τραβήξει άλλοι άνθρωποι τα τελευταία 25 χρόνια.
«Έτσι όπως εξελίχθηκε το πράγμα, ωφελιμιστικά, ναι, νιώθω τυχερός. Αλλά δεν το ορίζουμε εμείς τι θα γίνουμε. Το ορίζουν οι γονείς και οι παρέες μας.»
Εσύ πώς έγινες Ολυμπιακός;
«Από τον πατέρα μου.»
Πρώτο παιδικό είδωλο;
«Αναστόπουλος. Επίσης, ο Μητρόπουλος. Μετά οι Τσαλουχίδης, Τσιαντάκης, Καραπιάλης. Όλοι.»
Θέλω να μου πεις το πιο παράξενο περιστατικό που σου έχει συμβεί στο θέατρο εν ώρα έργου.
«Μία θεατής παρασύρθηκε από το έργο «Κατάδικός μου», έπαιζα έναν έντονο ρόλο με την Ελένη Ράντου, και σηκώθηκε ξαφνικά και μου φώναζε! Σαν να ήταν η Ελένη Ράντου! Μου φώναζε!»
Και εσύ τι έκανες;
«Παύση. Και συνέχισα μετά.»
Αυτή τι έκανε;
«Ζήτησε συγγνώμη και ξανακάθισε.»
Νευρικό γέλιο δεν σε έπιασε;
«Όχι. Τζιοβάνι.»
Τι Τζιοβάνι;
«Τζιοβάνι, πέρασα την μπάλα από πάνω όπως το γκολ του στη Γαλατασαράι στη Ριζούπολη. Δεν σταματάω!»
Νευρικό γέλιο δεν σε έχει πιάσει ποτέ πάνω στη σκηνή;
«Κάποιες φορές, ναι. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να γελάνε και οι θεατές.»
Σε ρόλο δραματικό ποτέ;
«Ποτέ. Είμαι από τους ηθοποιούς που δεν γελάω ποτέ μόνος μου. Κάνω τη δουλειά μου.»
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
