«Αν δεν έχεις πάει στο Ποσείδι, δεν ξέρεις τι θα πει φοιτητική ζωή», λέει ένα κοινό μυστικό στη Θεσσαλονίκη. Διαχρονικό, καθότι η Πανεπιστημιακή Κατασκήνωση Καλάνδρας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο Ποσείδι Χαλκιδικής, έχει συμπληρώσει περισσότερα από 60 χρόνια λειτουργίας, έχοντας υποδεχθεί γενιές κατασκηνωτών κι έχοντας ταυτιστεί με τις ανέμελες στιγμές της φοιτητικής ζωής.
Παλιοί κατασκηνωτές βλέπουν τώρα τα παιδιά τους ή και τα εγγόνια τους να παίρνουν τη σκυτάλη και να συνεχίζουν να γεμίζουν το βιβλίο των αναμνήσεων ενός μαγευτικού τόπου. Όμως, για όποιον έχει ζήσει την εμπειρία της κατασκήνωσης στο Ποσείδι, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει αρκεί μία συζήτηση, μία φωτογραφία, για να επανενώσει νοερά τις παρέες, να ξαναζωντανέψει τις ιστορίες ζωής που γεννήθηκαν εκεί, στη θάλασσα με τη λευκή αμμουδιά και τα κρυστάλλινα νερά, να ξυπνήσει τη μυρωδιά των πεύκων, να ανασύρει στη μνήμη τους ήχους των τζιτζικιών, των γέλιων, των μουσικών οργάνων, των τραγουδιών.
Από την πρώτη νιότη στη δεύτερη, κάθε χρόνο στο Ποσείδι
«Νομίζω ότι αν κάτι έκανε το κάμπινγκ στο Ποσείδι να ξεχωρίζει ήταν ο ιδιαίτερος παλμός των κατασκηνωτών. Πρέπει να ήταν 1993 ή 1994, ηλιοβασίλεμα, όταν ένα ζευγάρι βγήκε από τη θάλασσα και, αυθόρμητα, χωρίς καν μουσική, άρχισαν να χορεύουν τανγκό πάνω στην εξέδρα στην παραλία. Τα αντανακλαστικά των ανθρώπων στο μπαρ ήταν πολύ γρήγορα, αφού ταίριαξαν αμέσως μουσική με τα βήματα του ζευγαριού.
Γρήγορα στήθηκε γύρω τους μια αυθόρμητη χαρούμενη γιορτή. Αμέτρητες φορές έκανα κάμπινγκ έκτοτε, αλλά δεν συνάντησα ξανά τέτοιο περιστατικό», θυμάται η Αλεξάνδρα Καλαντζή, παλιά κατασκηνώτρια, που τότε ήταν φοιτήτρια. Το ετήσιο καλοκαιρινό ραντεβού στο Ποσείδι έχει ταυτιστεί στη συνείδηση της φοιτητικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης -της παλαιότερης αλλά και τωρινής- ως ένα σημείο συνάντησης, σταθερό και διαχρονικό, όπως τα ραντεβού στην Καμάρα.
Η Φρόσω Αθανασιάδου, από τα χρόνια που ήταν η ίδια φοιτήτρια μέχρι σήμερα που η κόρη της ξεκινάει τη φοιτητική ζωή δεν παρέλειψε κανένα ραντεβού.
«Ήταν πάντα για μας όλους μας, ένα μέρος ξεγνοιασιάς, ξεκούρασης, διασκέδασης και ευκαιρία για νέους φίλους. Τα καλύτερα απογευματινά ηλιοβασιλέματα με τουρνουά beach volley, ρακέτας και ατελείωτου χορού.
Υπέροχα ξενύχτια με τις κιθάρες και λοιπά έγχορδα και το ξημέρωμα πρωινό με γυαλιστερές που κάποιοι γνώστες και τολμηροί βουτούσαν στη θεϊκή θάλασσα.
Γυρνούσαν με τα λεμόνια κομμένα στα δυο και τις γυαλιστερές στα κουβαδάκια. Και μοίραζαν...», αφηγείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Αθανασιάδου αναπολώντας τις «μεγάλες σκηνές "τύπου στρατού" που κοιμόμασταν μέσα πάνω από δέκα άτομα -όσο κοιμόμασταν».
Καθώς πέρασαν αρκετά χρόνια, όπως εξηγεί, «από την "πρώτη νιότη" και τη δεύτερη, τηρούμε το ετήσιο ραντεβού μας σε αυτό το ανεπανάληπτο μέρος, το Ποσείδι, με άλλες συνθήκες, το ίδιο όμορφες το ίδιο αξιομνημόνευτες, με καφέ και βιβλίο στην παραλία, ωραίες μουσικές και κουβέντες και άλλου τύπου γλέντια».
«Είδαμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν τα καλοκαίρια μέσα σε αυτή την κατασκήνωση, να φτιάχνουν εκείνα τα υπέροχα βίντεο με την ανασκόπηση του καλοκαιριού κάθε χρόνο. Άλλοι πλέον φοιτητές και άλλοι υποψήφιοι, πάντα εκεί κάθε καλοκαίρι. Σε ευχαριστούμε Ποσείδι, σ' αγαπάμε πάντα!», προσθέτει.
Μέχρι 3.000 κατασκηνωτές την ημέρα
Η Πανεπιστημιακή Κατασκήνωση Καλάνδρας βρίσκεται σε μια από τις ομορφότερες ακτές της Χαλκιδικής, στο Ποσείδι της Κασσάνδρας, σε απόσταση 120 χλμ από την Θεσσαλονίκη. Απλώνεται σε 135 στρέμματα πευκόφυτου δάσους.
Δικαίωμα διαμονής σε αυτήν έχουν όλοι οι φοιτητές, το προσωπικό, καθώς και οι συνταξιούχοι του ΑΠΘ. Οι υποδομές της κατασκήνωσης δύνανται, με βάση την αδειοδότησή της, να εξυπηρετήσουν έως 3.000 κατασκηνωτές και υπάρχουν μέρες το καλοκαίρι που η πληρότητα αγγίζει το όριο αυτό.
Πέρυσι, στη διάρκεια της κατασκηνωτικής περιόδου, που διήρκεσε από τις 7 Ιουλίου έως τις 10 Σεπτεμβρίου, ο αριθμός των μοναδικών επισκεπτών, με βάση τις ατομικές κάρτες εισόδου που εκδόθηκαν, προσέγγισε τους 7.000, ενώ καταγράφηκαν συνολικά περισσότερες από 35.000 διανυκτερεύσεις. Στις εγκαταστάσεις υπάρχουν και 16 οικίσκοι, που διατίθενται, μετά από κλήρωση που γίνεται κάθε χρόνο, σε οικογένειες μελών του προσωπικού του ΑΠΘ.
Δύο σπιτάκια, πλήρως διαμορφωμένα για να φιλοξενήσουν ΑμεΑ, διατίθενται χωρίς κλήρωση, κατόπιν συνεννόησης, σε μέλη του ΑΠΘ, που έχουν τα ίδια ή κάποιο άτομο στην οικογένειά τους αναπηρία. Οι εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης διαθέτουν εστιατόριο, που παρέχει τρία γεύματα ημερησίως, αναψυκτήριο, μίνι μάρκετ, εξοπλισμένες αίθουσες διδασκαλίας που φιλοξενούν τα μαθήματα των θερινών σχολείων, ανοιχτό θέατρο, γήπεδα.
Εκτός από τα θερινά σχολεία, που διοργανώνουν διάφορα τμήματα του ΑΠΘ, πολλές φορές σε συνεργασία και με πανεπιστήμια του εξωτερικού, η καθημερινότητα της κατασκήνωσης εμπλουτίζεται με πολιτιστικές εκδηλώσεις (συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, προβολές), ενώ ενισχύεται από ένα πρόγραμμα αθλητικών δραστηριοτήτων (βόλεϊ, μπάσκετ, ποδόσφαιρο και κωπηλασία, μαθήματα κολύμβησης) υπό την εποπτεία και καθοδήγηση εξειδικευμένων γυμναστών των ΤΕΦΑΑ του ΑΠΘ.
Η συμμετοχή των κατασκηνωτών σε όλα τα παραπάνω, γίνεται με δήλωσή τους και είναι δωρεάν. Ο χώρος είναι περιφραγμένος και φυλάσσεται σε 24ωρη βάση, ενώ διαθέτει υποδομές και προσωπικό παροχής πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας, προσωπικό καθαριότητας και ναυαγοσώστης στην παραλία για την επιτήρηση των λουομένων. Κατά τη λειτουργία της κατασκήνωσης λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για την εξοικονόμηση ενέργειας, την αποφυγή κάθε είδους ρύπανσης και την προστασία και διατήρηση των φυσικών πόρων. Παράλληλα, αναπτύσσονται δράσεις με στόχο την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης και ευαισθησίας.
Πρύτανης ΑΠΘ: Στόχος είναι να λειτουργήσει η κατασκήνωση στις αρχές Ιουλίου
«Η πανεπιστημιακή κατασκήνωση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία λειτουργεί στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής από το 1960, επιτελεί έναν κοινωνικό αλλά και εκπαιδευτικό ρόλο. Η κατασκήνωση αποτελεί ένα δημόσιο χώρο αναψυχής, εκπαίδευσης και πολιτισμού για την φοιτητική και την πανεπιστημιακή κοινότητα του ΑΠΘ», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής Χαράλαμπος Φείδας, προσθέτοντας ότι για τη φετινή περίοδο «στόχος είναι να λειτουργήσει η κατασκήνωση στις αρχές Ιουλίου διασφαλίζοντας ότι θα πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις και θα παρέχονται όλες οι απαιτούμενες υπηρεσίες» και «για τον λόγο αυτό έχουν ήδη δρομολογηθεί οι απαραίτητες ενέργειες για να διασφαλιστεί η άρτια λειτουργία της κατασκήνωσης και τη φετινή περίοδο».
Η κατασκήνωση λειτουργεί υπό την εποπτεία του Πανεπιστημίου και της Επιτροπής Κατασκήνωσης Καλάνδρας, ενώ η διαχείρισή της έχει ανατεθεί στην Εταιρεία Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του ΑΠΘ. Εδώ και κάποιες εβδομάδες έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες και οι απαιτούμενες ενέργειες για το άνοιγμα της κατασκήνωσης. «Το Δασαρχείο έχει κάνει αυτοψία στον χώρο, γίνεται καθαρισμός του χώρου, απομάκρυνση κλαδιών, η αναγκαία συντήρηση των υποδομών.
Ο σχεδιασμός είναι η κατασκήνωση να ανοίξει το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου, αφότου θα έχει ολοκληρωθεί η εξεταστική περίοδος των φοιτητών», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της κατασκήνωσης, καθηγητής Νίκος Καντηράνης.
«Προσπαθούμε να εξυπηρετήσουμε όσο καλύτερα γίνεται τους φοιτητές μας», σημείωσε, προσθέτοντας πως εκτός του μοναδικού περιβάλλοντος και των δραστηριοτήτων που προσφέρει, η κατασκήνωση αποτελεί και μία οικονομική επιλογή διακοπών, καθώς η οικονομική επιβάρυνση για την έκδοση της κάρτας εισόδου είναι της τάξης των 20 ευρώ, ανεξάρτητα από το διάστημα που θα διαμείνει κάποιος. «Είναι οικονομική λύση διακοπών σε ένα πολύ ευχάριστο περιβάλλον», σημείωσε. Στα εστιατόρια η τιμή για ένα πλήρες γεύμα κυμαίνεται από 4,5 έως 6 ευρώ.
Η τιμολογιακή πολιτική ανακοινώνεται κάθε χρόνο και φέτος δεν αναμένεται να έχει σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με πέρυσι. «Αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση , οι όποιες προσαρμογές που είναι πιθανόν να γίνουν αφορούν κυρίως σε ενοποιήσεις κατηγοριών κατασκηνωτών, ώστε μην υπάρχουν πολλές», διευκρίνισε ο κ. Καντηράνης. Εξάλλου, κατόπιν σχετικών αιτημάτων φορέων, προβλέπεται δωρεάν φιλοξενία στην κατασκήνωση νέων που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Πέρυσι φιλοξενήθηκαν δωρεάν Ουκρανοί φοιτητές.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
photocredits: Photopress, Γιάννης Τσουφλίδης
