Χαϊτίδου: Η επιστροφή, το όνειρο των Ολυμπιακών και το ταμπού της περιόδου

Είναι επίμονη, δυναμική και ειλικρινής. Δε μασάει τα λόγια της, έμαθε να ξεπερνά τα εμπόδια και ξέρει να κρατά τα θετικά κάθε περίστασης. Η φετινή χρονιά τη δοκίμασε αλλά με υπομονή και πείσμα ξεπέρασε τα προβλήματα υγείας, επέστρεψε πιο δυνατή και ονειρεύεται ένα νέο ατομικό ρεκόρ και τη συμμετοχή της στις μεγάλες διοργανώσεις.

Η Βασιλική Χαϊτίδου μίλησε στο Metrosport.gr για τη φετινή χρονιά, το πως διαχειρίστηκε την αποχή της από τους αγώνες, την επιστροφή στο σκάμμα και τους επόμενους στόχους της. Διηγήθηκε το μέχρι τώρα ταξίδι της στον αθλητισμό, τις εμπειρίες της στα δυο Ευρωπαϊκά σε Ταλίν και Μόναχο και την καλύτερη μέχρι στιγμής παρουσία της στους αγώνες.

Η 23χρονη αθλήτρια του μήκους εξέφρασε την επιθυμία της να βρεθεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και να κάνει αληθινό το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων ενώ αναφέρθηκε στη συμβολή του προπονητής της, Νίκου Στυλιανίδη, στην εξέλιξη της και τη χαρά που ένιωσε ο μπαμπάς της όταν έμαθε ότι συμφώνησε με τον ΠΑΟΚ.

Επιπλέον, έθιξε το θέμα «ταμπού» της εμμήνου ρύσεως και το πόσο επηρεάζει τις αθλήτριες, σχολίασε την κατάσταση των εγκαταστάσεων στο Καυτανζόγλειο και μας εκμυστηρεύτηκε τα όνειρα της μακριά από το ταρτάν.

«Έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου να επιστρέψω»

Πώς εξελίχθηκε η φετινή χρονιά; Σε αφήνει ικανοποιημένη;

«Είχα κάποια θέματα υγείας και τον Μάιο έμεινα εκτός. Μπήκα στο νοσοκομείο, απείχα από τις προπονήσεις και δεν ήξερα αν θα καταφέρω να αγωνισθώ το καλοκαίρι. Επέστρεψα με χαμηλές επιδόσεις για τα δεδομένα μου αλλά σιγά σιγά βρήκα τον εαυτό μου και πέτυχα τις επιδόσεις που έκανα και πέρυσι. Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να πάει καλύτερα αλλά η υγεία προηγείται. Εστιάζω στα καλά της χρονιάς και προχωράω».

Ένα μεγάλο διάστημα ήσουν εκτός λόγω προβλημάτων. Πώς διαχειρίστηκες την αποχή;

«Με στήριξε η οικογένεια μου και ο προπονητής μου. Πείσμωσα και έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου να επιστρέψω. Δεν ήθελα να το αφήσω και ήμουν σίγουρη ότι θα τα καταφέρω. Με κράτησε πίσω ψυχολογικά η κατάσταση αυτή γιατί δεν έκανα προπόνηση, δεν συμμετείχα σε αγώνες, δεν μπορούσα να φτάσω τις επιδόσεις που ήθελα αλλά επανήλθα».

Πώς αντέδρασες όταν βρέθηκες ξανά στο διάδρομο;

«Μου είχε λείψει. Χάρηκα και ανακουφίστηκα που επέστρεψα. Ένιωθα, όμως, αδύναμη, δεν ήθελα να πιέσω τον εαυτό μου».

Είσαι ικανοποιημένη με την παρουσία σου στα Σιλέσια;

«Σαν αγώνας ήταν ωραίος. Είχα στο πλευρό μου τον ξάδερφο μου και την οικογένεια του που μένουν εκεί και μου έδωσαν περισσότερη ώθηση».

Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου;

«Θα ήθελα να είμαι υγιής, να κάνω μια καλή προετοιμασία και να κάνω υψηλές επιδόσεις στον κλειστό για να μπορέσω να κυνηγήσω το ranking για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το Ευρωπαϊκό στη Ρώμη. Θα ήθελα και ένα ατομικό να έρθει».

«Μικρή ήθελα να δω τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τώρα θέλω να αγωνισθώ»

Ποιο ήταν το ερέθισμα για να αρχίσεις τον στίβο; Γιατί επέλεξες το μήκος;

«Έκανε ο αδερφός μου στίβο, ο μπαμπάς μου έπαιζε ποδόσφαιρο παλαιότερα και είχαμε ερεθίσματα. Πηγαίναμε στο γήπεδο, έτρεχα σα μικρό κορίτσι και μου άρεσε. Στο σχολείο οι δάσκαλοι μου έβλεπαν ότι είμαι γρήγορη και δοκίμασα. Έκανα 100μ, 200μ και μήκος. Στη Β΄Λυκείου αποφασίσαμε να επικεντρωθούμε μόνο στο μήκος. Κέρδισα το Πανελλήνιο και συνέχισα».

Τι σε εντυπωσιάζει στο άθλημα;

«Ότι κάθε αγώνας και κάθε άλμα είναι διαφορετικό και ότι υπάρχουν περιθώρια να βελτιωθείς».

Τι σκέφτεσαι πριν από κάθε προσπάθεια;

«Σκέφτομαι τα τεχνικά στοιχεία, το πώς θα πάω πιο γρήγορα, μιλάω με τον εαυτό μου, κάνω κάποιες μιμητικές κινήσεις των βημάτων που πρέπει να κάνω. Κάποιες φορές προσπαθώ να μη σκέφτομαι τίποτα. Γενικά δεν έχω αποφασίσει ποιο από τα δυο με βοηθάει περισσότερο».

Έχεις συμμετάσχει σε δύο Ευρωπαϊκά, ένα στο Ταλίν και ένα στο Μόναχο. Πώς ήταν η εμπειρία και τι κρατάς;

«Στο Ταλίν ήταν η πρώτη μου διοργάνωση με την Εθνική μετά από καιρό και χάρηκα που ήμουν εκεί. Ήμουν ενθουσιασμένη. Στο Μόναχο έβλεπα πιο σοβαρά τα πράγματα. Έβαλα τα δυνατά μου για να μπορέσω να αγωνισθώ και για μένα ήταν ένας μεγάλος στόχος. Περίμενα μέχρι τελευταία στιγμή τις λίστες για να δω αν είμαι μέσα. Ένιωσα φανταστικά που βρέθηκα εκεί».

Έχεις αγωνισθεί σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, Μεσογειακούς και Βαλκανικούς Αγώνες. Τι σου λείπει;

«Θα ήθελα να βρεθώ σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Φέτος, ήταν λίγο δύσκολα τα πράγματα αλλά θα προσπαθήσω να είμαι εκεί στο επόμενο. Και οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένα όνειρο. Μικρή ήθελα να πάω να τους δω και τώρα θέλω να πάω για να αγωνισθώ».

Ξεχωρίζεις κάποιον αγώνα σου;

«Ακόμη πιστεύω ότι δεν έχω κάνει τον καλύτερο μου αγώνα, έχω να δώσω πολλά. Το Ευρωπαϊκό στο Μόναχο ήταν μια μοναδική εμπειρία παρά τα τεχνικά μου λάθη, μου άρεσε η συμμετοχή μου στους Μεσογειακούς. Μέχρι στιγμής πιστεύω ότι το Πανελλήνιο πέρυσι στη Θεσσαλονίκη ήταν ο καλύτερος μου αγώνας, όχι τόσο τεχνικά όσο για τα συναισθήματα που ένιωσα στο τελευταίο άλμα».

«Το ταρτάν έχει φύγει – Υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού»

Πού προπονείσαι; Είσαι ικανοποιημένη με τις εγκαταστάσεις;

«Κάνω προπόνηση στο Καυτανζόγλειο. Πέρυσι έκαναν κάποιες αλλαγές λόγω του Πανελληνίου αλλά φέτος είναι σε κακή κατάσταση το γήπεδο. Το ταρτάν είναι σε άθλια κατάσταση, έχει φύγει. Οι διάδρομοι στη μέση δεν έχουν ταρτάν. Υπάρχουν προβλήματα και η αλήθεια είναι ότι υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού. Ωστόσο, αυτά είναι τα δεδομένα, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, τα αποδεχόμαστε και προχωράμε. Προσέχουμε λίγο περισσότερο».

Πόσες ώρες προπονείσαι και τι περιλαμβάνει η προπόνηση σου;

«Ανάλογα με την εποχή και τους αγώνες, η προπόνηση διαρκεί δύο με τρεις ώρες. Κάνουμε ταχύτητες, άλματα, έλκηθρα, βάρη, αλτικά, κομμάτια».

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του προπονητή σου στην εξέλιξη σου;

«Εκείνος μου έμαθε τα τεχνικά κομμάτια, με βοήθησε να εξελιχθώ και με στηρίζει σε κάθε βήμα μου. Κάνει όλο το πρόγραμμα της προπόνησης, ξέρει τι μου ταιριάζει και τι αποδίδει. Ο προπονητής είναι ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια».

Ποια η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχει δώσει;

«Να πιστεύω στον εαυτό μου».

«Για αυτό επέλεξα τον ΠΑΟΚ»

Ήταν εύκολη η προσαρμογή στη Θεσσαλονίκη; Αντιμετώπισες κάποιο πρόβλημα;

«Ένιωθα λίγο περίεργα στην αρχή γιατί έμενα για πρώτη φορά μόνη μου. Έμοιαζε κάπως χαοτικό γιατί ήμουν φοιτήτρια και έπρεπε να συνδυάσω τη σχολή και τις προπονήσεις. Γρήγορα, όμως, βρήκα τα πατήματα μου».

Τι σου έχει προσφέρει η ενασχόληση με τον αθλητισμό;

«Έμαθα να επιμένω σε στόχους, να μην τα παρατάω και να ξεπερνάω τις δυσκολίες. Κατάλαβα ότι με υπομονή και προσπάθεια όλα μπορούν να γίνει και ότι μια αποτυχία δεν είναι το τέλος».

Τι θα ήθελες να βελτιώσεις αγωνιστικά σε εσένα;

«Υπάρχουν πολλά μικρά κομμάτια που θέλουν βελτίωση αλλά με την καθημερινή προπόνηση και τους αγώνες θα έρθει το τέλειο άλμα. Η προσγείωση μου θέλει λίγη δουλίτσα (γέλια)».

Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;

«Μετά την Τρίτη λυκείου, τραυματίστηκα στον αστράγαλο και δεν ήξερα αν θα μπορέσω να επιστρέψω. Μου πήρε καιρό να το ξεπεράσω αλλά συνέχισα. Δεν μπόρεσα να το αφήσω».

Στον ΠΑΟΚ πώς εντάχθηκες;

«Ερχόμενη στη Θεσσαλονίκη δεν πήρα μεταγραφή σε κάποιον σύλλογο, έμεινα στη Δόξα Περδίκας. Ωστόσο, δεν υπήρχε ιδιαίτερη στήριξη στους αγώνες και πήγαινα με τον προπονητή μου ή με κάποιες συναθλήτριες. Μια φορά έτυχε να μείνω με κάποιες αθλήτριες από τον ΠΑΟΚ. Τότε, μίλησα με τους ανθρώπους και με την έφορο του τμήματος, την Τάνια Κεραμυδά, έδειξαν ενδιαφέρον και αποφάσισα να πάρω τη μεταγραφή. Ο μπαμπάς χάρηκε περισσότερο από όλους όντας φίλαθλος της ομάδας (γέλια). Είμαι ευχαριστημένη από τον σύλλογο».

«Να σταματήσει να είναι ταμπού το θέμα της περιόδου»

Η οικογένεια αποτελεί έρεισμα για εσένα; Ποια συμβουλή σου έχει δώσει ο μπαμπάς σου όντας αθλητής;

«Οι γονείς μου ενθάρρυναν εμένα και τα αδέρφια μου να ασχοληθούμε με τον αθλητισμό. Είναι δίπλα μας, ενδιαφέρονται για την προπόνηση και για τον κάθε αγώνα, μας στηρίζουν σε κάθε βήμα. Ο μπαμπάς, ειδικά, το ζει μαζί μου (γέλια). Η σημαντικότερη συμβουλή του είναι να τα δίνω όλα σε κάθε αγώνα και να τον απολαμβάνω».

Πώς αντιδράς στην αρνητική κριτική;

«Προσπαθώ να μη δίνω σημασία αν και κάποιες φορές δεν μου αρέσει αυτό που βλέπω. Για παράδειγμα, πέρυσι στο Μόναχο είχα δει κάποια άρθρα που είχαν αρνητικό τίτλο. Έγραφαν «η Χαϊτίδου δεν τα κατάφερε, εκτός τελικού, αποκλείστηκε» κτλπ. Ναι, δεν προκρίθηκα στον τελικό αλλά δεν αναγνωρίζουν την προσπάθεια που είχα κάνει εγώ ή κάποιος άλλος αθλητής για να καταφέρει να πάει και να αγωνισθεί σε μια μεγάλη διοργάνωση».

Πώς διαχειρίζεσαι τις ημέρες της εμμήνου ρύσεως; Πόσο δύσκολο είναι για εσένα;

«Εύχομαι και παρακαλάω να μην πέσουν σε σημαντικό αγώνα. Είναι ένα θέμα για το οποίο δεν υπάρχουν πολλές αναφορές αλλά είναι σημαντικό για τη διάθεση, την επίδοση και τη γενικότερη παρουσία μιας αθλήτριας. Δεν φαίνεται να υπάρχει κατανόηση πάνω σε αυτό το θέμα από την πλειονότητα των ανθρώπων.

Είναι δύσκολες οι ημέρες εκείνες. Δεν θέλω να παίρνω χάπια για να αλλάζω τον κύκλο. Πρήζομαι, φαίνεται ότι έχω βάλει κιλά, δε νιώθω καλά. Έχω μάθει, όμως, να το διαχειρίζομαι κάθε μήνα. Ξέρω το σώμα μου, προσαρμόζομαι στις αλλαγές του και τι πρέπει να κάνω. Παίρνω τα παυσίπονα μου και προσπαθώ για το καλύτερο. Κατανοώ ότι μπορεί ο αγώνας ή η προπόνηση να μην πάει καλά αλλά είναι κάτι φυσιολογικό. Υπάρχουν μέρες που πονάω πολύ και είτε δεν πάω στην προπόνηση είτε κάνω κάτι πιο χαλαρό.

Για παράδειγμα, πέρυσι στον κλειστό έτυχε να πάω σε έναν αγώνα και περίμενα να αδιαθετήσω. Με ρωτούσαν μετά γιατί δεν πήγα καλά. Όλες οι κοπέλες έχουμε περίοδο και σίγουρα όταν ένα μικρό κορίτσι το ακούει αυτό από μια αθλήτρια, καταλαβαίνει ότι είναι φυσιολογικό και να πονάς και να μην είσαι καλά και να μην τα πας καλά εκείνες τις ημέρες. Πιστεύω ότι πρέπει να σταματήσει να είναι ταμπού και να αρχίσουμε να μιλάμε για αυτό το θέμα. Είναι κάτι φυσιολογικό και λογικό».

Εκτός στίβου με τι ασχολείσαι;

«Πήρα το πτυχίο μου και τώρα σκέφτομαι τι μεταπτυχιακό να κάνω. Με ενδιαφέρει το μάρκετινγκ αλλά και η αθλητική φυσιολογία».

Γνωρίζοντας καλύτερα τη Βασιλική

Πρότυπο: «Από μικρή θαύμαζα την Ιβάνα Σπάνοβιτς. Είναι μια δυναμική γυναίκα, ευγενική, με καλή συμπεριφορά στους αγώνες και με καλή τεχνική. Έτυχε να αγωνισθούμε μαζί και πραγματικά επιβεβαιώθηκα ότι είναι μια καλή αθλήτρια εντός και εκτός γηπέδου».

Αγαπημένο φαγητό: «Γεμιστά με φέτα»

Αγαπημένο τραγούδι: «Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι, εξαρτάται από το μήνα, τη μέρα, την ώρα (γέλια). Ακούω περισσότερο ξένη μουσική»

Αγαπημένη σειρά/ταινία: «Βλέπω αρκετές σειρές και ταινίες. Μου αρέσει το Coraline»

Αγαπημένο χρώμα: «Κόκκινο και τιρκουάζ»

Κατοικίδιο: «Όχι, αλλά θα ήθελα»

Τατουάζ: «Όχι»

Γούρι: «Έχω μια κονκάρδα με τη wonder woman, μια εικόνα μικρή που μου έχει δώσει η μαμά μου και ένα βραχιολάκι με ματάκια. Έχω πολλά δαχτυλίδια και κολιέ με ματάκια (γέλια)».

Ελεύθερος Χρόνος: «Έπαιζα πιάνο μικρή και κάποιες φορές παίζω στο σπίτι. Μου αρέσει η μουσική, να διαβάζω βιβλία και να βγαίνω με τους φίλους μου».

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη/φράση: «Μου αρέσει να μαθαίνω και να γνωρίζω πολλά πράγματα, να εξελίσσομαι. Είμαι επίμονη».

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook