Σίγουρα δεν είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για μια ομάδα να βρίσκει συνεχώς μπροστά της, στην προσπάθεια για την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, τους πιο δυνατούς αντιπάλους, αυτούς που θέλει να αποφύγει για να αυξήσει τις πιθανότητες επίτευξης του στόχου της.
Ούτε είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα να έχει... “παντρευτεί” δύο συγκεκριμένους αντιπάλους στις κληρώσεις των προκριματικών γύρων της διοργάνωσης τα τελευταία χρόνια.
Για άλλους δεν είναι... Για τον ΠΑΟΚ, όμως, έχει γίνει συνήθεια. Ενοχλητική μεν, συνήθεια δε. Πώς αλλιώς να προσεγγίσει κανείς το γεγονός ότι βρίσκει με αυτή την συχνότητα μπροστά του τα τελευταία χρόνια την Μπενφίκα, που του προέκυψε ξανά χθες, και τον Αγιαξ.
Είναι ξεκάθαρη ατυχία. Δεν το συζητάμε. Να έχεις τρεις πιθανούς αντιπάλους και να σου τυχαίνει ο δυσκολότερος.
Παρόλα αυτά είναι μια πραγματικότητα. Την οποία είτε του αρέσει είτε δεν του αρέσει, είτε τον ενοχλεί είτε δεν τον ενοχλεί, ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να την αποδεχτεί και να δει πώς θα την διαχειριστεί ώστε να μην έχει και πάλι την ίδια κατάληξη η ιστορία.
Εξάλλου, το παρελθόν έχει δείξει πως παρά την ισχύ ομάδων όπως ο Αγιαξ και η Μπενφίκα, ο ΠΑΟΚ έκανε απέναντί τους παιχνίδια τα οποία κάλλιστα θα μπορούσαν να του είχαν δώσει προκρίσεις, αν ήταν λίγο πιο τυχερός, λίγο πιο αποτελεσματικός, λίγο πιο συγκεντρωμένος σε κάποια από αυτά.
Θέλω να πω ότι οι Πορτογάλοι σαφώς είναι καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ, σαφώς είναι μεγαλύτερο κλαμπ στην Ευρώπη από τον ΠΑΟΚ, σαφώς ποδοσφαιρικά είναι μέγεθος προδιαγραφών από τις οποίες απέχει πολύ ο ΠΑΟΚ, ωστόσο, δεν είναι ανίκητοι.
Από την στιγμή που η κλήρωση τα έφερε έτσι, ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να κοιτάξει πώς στις δύο εβδομάδες που μεσολαβούν ως τον αγώνα της Τούμπας θα ενισχυθεί και θα προετοιμαστεί για μια μεγάλη μάχη.
Σε ό,τι με αφορά πίστευα, και εξακολουθώ να πιστεύω, ότι ο ΠΑΟΚ έπρεπε και πέρσι, αλλά δεν το έκανε, πρέπει και φέτος, αυτές τις μάχες για την είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ να τις δίνει πιο ενισχυμένος, με περισσότερα εφόδια στην διάθεση του προπονητή, με ποιότητα η οποία θα του επιτρέπει να είναι πολύ ανταγωνιστικός ακόμη και κόντρα σε τέτοιους αντιπάλους, όπως η Μπενφίκα.
Δεν ξέρω αν θα το κάνει τις επόμενες ημέρες κι αν στην περίπτωση που ενισχύσει το ρόστερ του τα νέα αποκτήματα θα προλάβουν να μπουν στη μάχη με τους Πορτογάλους, όμως, ο Φερέιρα από το υπάρχον υλικό δεν έχει τις λύσεις που θα ήθελε για μια αναμέτρηση όπως είναι αυτή με τους συμπατριώτες του.
Για τον Αρη η ομάδα από την Ουκρανία ήταν η ιδανική κλήρωση. Μια ομάδα με μόλις... οκτώ χρόνια ιστορία ζωής, στην πρώτη συμμετοχή της σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, προσφέρει στους “κίτρινους” τεράστια ευκαιρία να προχωρήσουν και σίγουρα θα είναι αποτυχία μεγάλη αν δεν τα καταφέρουν. Ειδικά με το παιχνίδι να είναι στην έδρα τους...