Η ποδοσφαιρική Ευρώπη υποκλίθηκε -και αυτή- στην Αταλάντα, κάτοχο του Europa League, οι ποδοσφαιρικές σχολές υποκλίνονται και στον 66χρονο, αλενατόρε, Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι.
Ήταν 14 Ιουνίου 2016, πριν από 8 χρόνια όταν η Αταλάντα ανακοίνωνε την πρόσληψη του 58χρονου, τότε, Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι. Ποιος να το έλεγε… Με τον αξιότιμο νέο της αλενατόρε, η ομάδα του Μπέργκαμο, έμπαινε σε μια νέα -κυριολεκτικά- εποχή. Από μια ομάδα που πάλευε για τη σωτηρία της, μεταμορφώθηκε σε μια ομάδα Πρωταθλητισμού.
Μαζί του, πανηγύρισε πριν από λίγες μέρες το Europa League, νικώντας και σπάζοντας το αήττητο μιας ομάδας, της Λεβερκούζεν, που επίσης θαυμάζει η ποδοσφαιρική Ευρώπη. Και μέσα σε αυτή την 8ετία, μαζί του επέστρεψε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (το 2017) μετά από 26 χρόνια, μαζί του έπαιξε για πρώτη φορά (το 2019 για αρχή), στο Champions League. Κι όπως λέει και ένα από τα πανό για αυτόν… “Lunga vita a Gasperini”. Ζήτω ο Γκασπερίνι… Μακροημέρευση…
Ένας Γιουβεντίνος πλάι στον Ρόσι
Η αρχή της ποδοσφαιρικής του διαδρομής και ως παίκτης και ως προπονητής είχε Γιουβέντους. Άλλωστε, είναι γεννημένος στο Γκρουλιάσκο, στα 5 χιλιόμετρα από το Τορίνο. Ως νέος στην Ακαδημία της Γιουβέντους κέρδισε ένα πρωτάθλημα στους μικρούς και ήταν στην ομάδα της Primavera (των Νέων δηλαδή) με συμπαίκτη τον Πάολο Ρόσι. Με τη Γιουβέντους δεν κατάφερε να προχωρήσει ως παίκτης και γενικώς για να παίξει στη Serie A έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1987 όταν και έπαιξε με την Πεσκάρα. Σταμάτησε ως παίκτης το 1993, σε ηλικία 35 ετών και άρχισε την προπονητική του διαδρομή από τα τμήματα υποδομής της Γιουβέντους. Μετά, πήγε στην Κροτόνε στη Serie C. Στη συνέχεια, είχε Τζένοα, Ιντερ, Παλέρμο, πάλι Τζένοα και Αταλάντα
Με φόρα από τη Γένοβα
Βέβαια, τα όσα είχε κάνει με την Τζένοα, πριν αναλάβει την Αταλάντα, προδιέθεταν ότι κάτι καλό μπορεί να γίνει. Τούτος ο δρόμος όμως που έφτασε πριν από λίγες μέρες, στο Δουβλίνο, με την κατάκτηση του Europa League απέναντι στη Λεβερκούζεν που ήταν για 51 παιχνίδια αήττητη, ξεπέρασε ίσως και τις καλύτερες προσδοκίες. Και εκτός από την Ευρώπη είναι και οι εγχώριες διοργανώσεις καθώς έχει βρεθεί σε τρεις τελικούς Κυπέλλου. Όλα αυτά για μια Αταλάντα που πριν από όλα αυτά, στην τροπαιοθήκη της είχε ένα Κύπελλο Ιταλίας το 1963. Αυτό… Βέβαια τους τρεις τελικούς επί Γκασπερίνι (2019, 2021, 2024) τους έχασε και τους τρεις όμως μάλλον, έρχεται και αυτό…
Κι όπως κάθε καλή… ταινία που σέβεται τον εαυτό της, έτσι και αυτή, με πρωταγωνιστή τον Γκασπερίνι στην Αταλάντα, θα έπρεπε να αρχίσει με έντονο σασπένς. Έτσι έγινε… Στην αρχή της θητείας του με την ομάδα του Μπέργκαμο, έχασε τα τέσσερα από τα πρώτα πέντε παιχνίδια. Στη μουρμούρα απάντησε ο πρόεδρος, Αντόνιο Περκάσι που τους μάζεψε όλους και τους είπε. “Μπορεί να φύγετε όλοι, αυτός όμως (σ.σ.: ο Γκασπερίνι) δεν θα φύγει”. Κι έμεινε στο Μπέργκαμο που με πληθυσμό περίπου 120.000 κατοίκους έγινε η τρίτη μικρότερη ευρωπαϊκή πόλη που πανηγύρισε ευρωπαϊκό τρόπαιο. Η μικρότερη είναι η Βιγιαρεάλ 51.839, η δεύτερη μικρότερη είναι το Μέχελεν (Μαλίν) με 86.996. Επίσης, η Αταλάντα και η Βιγιαρέαλ είναι οι μόνες ομάδες που έχουν κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο, αλλά όχι πρωτάθλημα στη χώρα τους.
Το αγαπημένο του 3-4-3 και ο Άγιαξ
Το 3-4-3 και ο τρόπος που το δουλεύει με τις ομάδες του, είναι πάντα αντικείμενο ανάλυσης. Ο ίδιος έχει αναφερθεί κατά καιρούς σε αυτό. “Στα μέσα της δεκαετίας του '90 προπονούσα την ομάδα νέων της Γιούβε. Χρησιμοποίησα το 4-3-3 αλλά στην Ιταλία το 90% ήταν 4-4-2, όλα ήταν θέμα μίμησης του Αρίγκο Σάκι”. Ο ίδιος άρχισε να αλλάζει. Η αναφορά στον Άγιαξ δεν λείπει. “Η Ολλανδία και ο Άγιαξ έχουν σίγουρα επηρεάσει τον τρόπο που βλέπω το ποδόσφαιρο, σε κάποιο σημείο δεν μπορείς να εφεύρεις τίποτα πια”, έχει πει στο Sky Sport.
Επίτιμος δημότης του Μπέργκαμο
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2019, το Μπέργκαμο τίμησε τον Γκασπερίνι και με έναν ακόμη τρόπο, εκτός από την αγάπη που δίνει απλόχερα. Τον έκανε επίτιμο δημότη. Η αφορμή ήταν το ότι -τότε- η Αταλάντα έπαιζε για πρώτη φορά στο Champions League. Ο δήμαρχος του Μπέργκαμο, Τζόρτζιο Γκόρι, είχε πει: “Τα επιτεύγματα στα οποία πέτυχε ο Γκασπερίνι με την Αταλάντα ξεπερνούν την αθλητική διάσταση και θέτουν το πρότυπο για έναν επαρχιακό σύλλογο ικανό να ανταγωνιστεί τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη.
Πιστεύω ότι αυτό αντικατοπτρίζει την πόλη μας”. Πρόσθεσε: “Εκτίμησα πολύ την απόφασή του να παραμείνει στο Μπέργκαμο την επόμενη σεζόν. Πιστεύω πραγματικά ότι είναι χαρούμενος εδώ και με το ότι γίνετραι επίτιμος δημότης θέλουμε να ενισχύσουμε περαιτέρω αυτόν τον δεσμό στοργής μεταξύ του Μπέργκαμο και του Γκασπερίνι”. Αυτά, τότε, το 2019. Στο σήμερα, το 2024, ο Γκασπερίνι πριν από λίγες μέρες αποκάλυψε ότι ομάδα της Premier League, του έκανε πρόταση αλλά δεν θέλει να φύγει από το Μπέργκαμο και την Αταλάντα. Οι δεσμοί στοργής που έλεγε κι ο Δήμαρχος…
«Κρέμασα μια φωτογραφία αγέλης λύκων στα αποδυτήρια»
Είναι παντρεμένος με την Κριστίνα από το 1980. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Νταβίντε και τον Αντρέα, που δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Του αρέσει το βουνό και είναι εξαιρετικός σκιέρ. Του αρέσει επίσης να γεμίζει τους τοίχους των αποδυτηρίων με αποφθέγματα, με ρήσεις που μπορούν να δώσουν κίνητρο. Κάποια στιγμή, μιλώντας στον “Guardian”, είπε: “Κρέμασα μια φωτογραφία μιας αγέλης λύκων στα αποδυτήρια. Άλλοι, είναι λίγο πιο μπροστά, άλλοι είναι στη μέση και ένας είναι στο κάτω μέρος, μόνος.
Αυτοί που είναι πιο μπροστά, είναι αυτοί που υπαγορεύουν τον ρυθμό, που καθορίζουν το παιχνίδι. Αυτοί που είναι πιο πίσω είναι οι πιο δυνατοί, που υπερασπίζονται την ομάδα από τις επιθέσεις έτσι ώστε όσοι βρίσκονται στη μέση να είναι πάντα προστατευμένοι. Ο τελευταίος όμως είναι το αφεντικό. Φροντίζει να μην μείνει κανείς πίσω. Κρατά την ομάδα ενωμένη και τρέχει πάντα, παντού. Το μήνυμα είναι ότι ο ηγέτης δεν μένει απλώς στην πρώτη γραμμή, αλλά είναι αυτός που φροντίζει την ομάδα. Αυτό θέλω από τους παίκτες μου”.