Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να βρεις τι ακριβώς συνέβη κι ένας αγώνας που έδειχνε ότι οδηγείται σχεδόν μονόδρομα σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση (επί του προκειμένου σε νίκη της κυρίαρχης ομάδας στον αγωνιστικό χώρο), κατέληξε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να αλλάξει όχι μόνον την παγιωμένη εικόνα της υπεροχής μιας ομάδας, αλλά και την μοίρα της αναμέτρησης.
Κι όταν λέμε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, ασφαλώς εννοούμε τη φάση της επιτυχίας του τέρματος της γηπεδούχου ομάδας. Γιατί πέραν της περίπτωσης αυτής, δεν υπήρξε καμία παρόμοια άλλη σε ολόκληρο σχεδόν το 90λεπτο. Φέρτε την φάση αυτή για λίγο μπροστά σας και ίσως κατανοήσετε και συμφωνήσετε μαζί μου γιατί και χθες ο ΠΑΟΚ πλήρωσε ακριβά ένα ακόμη «πισωγύρισμα». Τι θέλω να πω; Επαναλαμβάνω δείτε με προσοχή με ποιο τρόπο ο νεαρός σκόρερ των γηπεδούχων προσπέρασε (!) και όχι... πέρασε το δίδυμο των κεντρικών αμυντικών των φιλοξενούμενων (Βαρέλα και Ίνγκασον).
Δείτε το μαρκάρισμα τους για να κατανοήσετε πλην όλων των άλλων περιπτώσεων (όπως την γκαντεμιά και ανικανότητα) πως δεν έχεις καμία τύχη να διεκδικείς με αξιώσεις κάτι μεγάλο (όπως ο τίτλος) όταν τόσο εύκολα και τόσο επιπόλαια σκορπάς τις ελπίδες σου, ανασταίνοντας στη διαδρομή σου, ακόμη και «νεκρούς». Τα στατιστικά στοιχεία μπορεί να δείχνουν κάτι, δυστυχώς όμως δεν εξασφαλίζουν τους πολύτιμους βαθμούς που χρειάζεσαι.
Κι αυτό γιατί συνηθίζεις – όπως τουλάχιστον και χθες αποδείχθηκε - να μην ξεχνάς το χούι σου. Να προσφέρεις δηλαδή στο πιάτο δώρα στους αντιπάλους σου και να πυροβολείς τακτικά ο ίδιος τα πόδια σου. Ξαναδείτε την βόλτα του Πινακά μέσα στην περιοχή του Πασχαλάκη και πως τον αντιμετώπισαν με το...«περάστε κύριε» - ασφαλώς χωρίς πρόθεση – δύο από τους πλέον έμπειρους αμυντικούς των φιλοξενούμενων. Επιπρόσθετα είχαμε άλλη μια απόδειξη (δεύτερο χούι) παλιά παθογένεια θα τη λέγαμε, με το να χάνεις το μυαλό σου και την ψυχραιμία σου, με το τίποτα. Με συνέπεια να έρχονται τα πάνω – κάτω και να κυνηγάς στη συνέχεια την ουρά σου.
Αυτό ακριβώς συνέβη και χθες με τον ΠΑΟΚ να βρίσκεται δύο επίπεδα πάνω από τους Λαρισαίους σε απόδοση, σε εικόνα και σε ευκαιρίες και όμως να αφήνει δύο βαθμούς στον κάμπο, σε ένα παιχνίδι που θα έπρεπε να καταλήξει σε μια άνετη και με μεγάλο σκορ επικράτηση. Ασφαλώς και υπήρξαν λάθη όπως υπήρξαν και κάποιοι παίκτες που δεν δικαίωσαν τον προπονητή τους. Με τον τελευταίο προφανώς λόγω έλλειψης αξιόλογων εναλλακτικών λύσεων, να μην προχωράει ως όφειλε σε έγκαιρες αλλαγές.
Η ομάδα σε ένα μεγάλο διάστημα του αγώνα παρουσίασε καλή εικόνα, ανεξάρτητα με το γεγονός ότι ορισμένοι παίκτες όπως προαναφέραμε δεν ήταν σε καλή μέρα και δεν βοήθησαν. Κάποιες επιπολαιότητες με γκολ – δώρο, που το συνηθίζει η ασπρόμαυρη άμυνα και η σαστιμάρα που ήρθε μετά από το 1-0, επικάλυψαν όμως και διέγραψαν την όλη προσπάθεια. Η απώλεια η βαθμολογική είναι σοβαρή γιατί άλλωστε δεν είναι και η μόνη μέχρι τώρα. Σε ατομικό επίπεδο ο Πασχαλάκης δεν φέρει καμία απολύτως ευθύνη για το γκολ.
Το χρεώνονται αποκλειστικά ο Βαρέλα και ο Ίνγκασον για να μην προσθέσουμε και κάποιους άλλους από το μεσαίο χώρο που παρουσίασαν μια αδικαιολόγητη βραδύτητα στις επιστροφές τους. Ο Τζόλης ήταν ότι καλύτερο είχε χθες ο ΠΑΟΚ, ο πιτσιρικάς όμως στάθηκε και πολύ άτυχος. Ο Βιεϊρίνια όπως πάντα ποιοτικός και δημιουργικός. Ο Ζίβκοβιτς δεν μπήκε στο παιχνίδι. Ο Γιανούλης δείχνει να εκνευρίζεται πολύ εύκολα, ωστόσο είχε πάθος και προσπάθησε να βοηθήσει.
Στο β΄ ημίχρονο «ξύπνησε» ο Ελ Καντουρί. Ο Μουργκ είχε όρεξη αλλά εκτός από το δοκάρι τίποτα το ουσιαστικό (δεν ξέρουμε γιατί επιμένει ο Πάμπλο σε αυτόν). Ο Αουγούστο αργός και μέτριος. Ηρωικός ο Σφιντέρσκι με το πείσμα του κέρδισε και το κλασικό πέναλτι. Συμπερασματικά θα λέγαμε πως ο καλός ΠΑΟΚ στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, παρά το γεγονός ότι ήταν άτυχος κατέθεσε και πάλι στοιχεία ασόβαρης κι επιπόλαιης διαχείρισης, ενός εύκολου παιχνιδιού.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
