Συνηθισμένοι οι φίλοι του ΠΑΟΚ στα σκωτσέζικα ντουζ και τις οβιδιακές μεταμορφώσεις της ομάδας τους, προφανώς να μην αιφνιδιάστηκαν από το χθεσινό εντυπωσιακό ξέσπασμα της. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι και δεν το καταχάρηκαν με όλη τους την ψυχή, το 4-0.
Το δόγμα ή του ύψους ή του βάθους που πολλές φορές επικαλούνται οι ΠΑΟΚτσήδες σε μη αναμενόμενα (θετικά ή αρνητικά) αποτελέσματα, για χθες τουλάχιστον έμεινε στην άκρη. Κι αυτό γιατί κανείς δεν το επικαλέστηκε για να αιτιολογήσει το θριαμβευτικό πέρασμα από τους «Ζωσιμάδες», απέναντι στον πολύ σκληρό για να πεθάνει και θαυματουργό τη φετινή χρονιά Άγιαξ της Ηπείρου.
Η εξήγηση δεν βρίσκεται μόνο στη νίκη και στο σκορ κατά κύριο λόγο, αλλά υπάρχει κάτι άλλο που ικανοποίησε ιδιαίτερα τους ΠΑΟΚτσήδες. Κι αυτό δεν είναι άλλο από εκείνο το συναίσθημα που ένιωσαν σε ολόκληρη σχεδόν τη διάρκεια της αναμέτρησης. Ένα συναίσθημα σιγουριάς, που διαπίστωναν στο συγκεκριμένο αγώνα, που είχαν πολύ καιρό να το νιώσουν.
Το συναίσθημε αυτό συνοδευόταν προφανώς και από μία σπίθα ενθάρρυνσης ότι κάπου εδώ σταματάει ο κατήφορος. Οι ΠΑΟΚτσήδες λοιπόν χάρηκαν το ξέσπασμα και είχαν τους λόγους που προαναφέραμε.
Η ομάδα του Λουτσέσκου σοβαρή, πειθαρχημένη και αποτελεσματική, πέρασε με εκπληκτική θα έλεγε κανείς άνεση από τους «Ζωσιμάδες», διαψεύδοντας όλους όσους την είχαν καταδικασμένη απέναντι στους φορμαρισμένους Γιαννιώτες.
Ορθόδοξο σχήμα, καλό κοουτσάρισμα, διαφορετική (και όχι ηττοπαθής) νοοτροπία και αποφυγή της γνωστής μεγαλοθυμίας της άμυνας της, να προσφέρει με παιδαριώδη λάθη δώρα – γκολ στους αντιπάλους της. Κόουτς και παίκτες δικαιούνται και μοιράζονται τα εύσημα.
Σε ατομικό επίπεδο είχαμε τον Πασχαλάκη να βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα. Τον νεαρό Λύρατζη φιλότιμο και μαχητή, όπως το ίδιο και ο πολεμιστής Μιχάι.
Ο Σίντκλεϊ κάθε παιχνίδι και καλύτερος, αρχίζει να πείθει. Καλός μέχρι τον τραυματισμό του και όσο άντεξε ο Κρέσπο. Σε πολύ καλά επίπεδα η απόδοση του διδύμου Τσιγγάρα – Αουγκούστο.
Ο νεαρός και παροπλισμένος επί τόσο καιρό ΠΑΟΚτσής, προσέφερε μεγάλες βοήθειες, με τις ταχύτατες επιστροφές του και τα έξυπνα μαρκαρίσματα του, απελευθερώνοντας από τη χαμαλοδουλειά τον Κούρτιτς, τον οποίο άφησε ελεύθερο και με δυνάμεις, για να αξιοποιήσει την εντυπωσιακή άνεση που έχει ως εκτελεστής.
Απλά δραστήριος ο Μουργκ, πολλή δουλειά από τον Ζίβκοβιτς, που τον μπλοκάρισαν μεν, αλλά δεν κατάφεραν από την πλευρά του να δημιουργήσουν τον παραμικρό κίνδυνο. Ο Άκπομ πάλεψε και ολοκλήρωσε την απόδοση του με ένα εξαιρετικό γκολ.
Η χρησιμοποίηση του Μπίσεσβαρ σε σωστό χρόνο, βοήθησε ώστε να γυρίσει στη σωστή του θέση ο Ζίβκοβιτς και να ενεργοποιηθούν και οι δύο πτέρυγες. Μια σωστή δηλαδή αλλαγή, στο σωστό χρόνο.
Αφήσαμε τελευταίο τον Σλοβένο. Ο Κούρτιτς στην καλύτερη μέχρι σήμερα εμφάνιση του, ήταν ο κορυφαίος της αναμέτρησης. Ψύχραιμος κι επιτελικός παίκτης, δίνει και ύψος και ουσία στην ομάδα του. Υπέροχη η εκτέλεση του πέναλτι, το ίδιο εξαιρετικό και το δεύτερο και ίσως και το πιο σημαντικό γκολ, από το χθεσινό θρίαμβο του ΠΑΟΚ.
