Τα προβλήματα παραμένουν, θα στοιχίσουν κι άλλους βαθμούς αν δεν υπάρξει σοβαρή μεταγραφική παρέμβαση

Εχουμε κουραστεί να διαβάζουμε στατιστικά στους αγώνες του ΠΑΟΚ φέτος. Κόντρα στον Αστέρα ο Δικέφαλος είχε 13 κλεψίματα λιγότερα (22 έναντι 35) και ίδιο αριθμό σε λάθη περισσότερα (46 έναντι 33). Εκεί που πήγε να δημιουργηθεί η αίσθηση ότι κάτι αλλάζει φέτος με την εμφάνιση και το εμφατικό 4-0 στα Γιάννινα, ήρθε το χθεσινό ματς να μας θυμίσει ότι τα προβλήματα της ομάδας παραμένουν και θα στοιχίσουν κι άλλους βαθμούς αν δεν υπάρξει σοβαρή μεταγραφική παρέμβαση για να αλλάξει το ρόστερ της ομάδας.

Τα φθηνά γκολ που δέχθηκε η ομάδα του Λουτσέσκου αποτελούν κόπια τερμάτων που έχουν σημειωθεί κι άλλες φορές στα παιχνίδια του και η βάση τους βρίσκεται στις ελλείψεις που έχει το έμψυχο δυναμικό του ΠΑΟΚ σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά παικτών, κυρίως αθλητικού χαρακτήρα.

Ίσως μόνο αν δούμε προσεκτικά το δεύτερο γκολ του Αστέρα που σημείωσε ο Χριστόπουλος, να πούμε ότι αν υπήρχε Ινγκασον στον αγώνα σε εκείνο το σημείο θα μπορούσε να αποφευχθεί, αφού ο Ισλανδός είναι, μακράν του δεύτερου, ο καλύτερος κεφαλοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, ακόμη όμως δεν έχει πάρει σταθερά θέση στο βασικό σχήμα της ομάδας.

Είναι οφθαλμοφανές τι λείπει από τον ΠΑΟΚ

Αν δούμε την μεγάλη εικόνα του ΠΑΟΚ, τότε θα καταλήξουμε ότι η έλλειψη παικτών με αθλητικά προσόντα (ταχύτητα και καλά πνευμόνια που να εγγυώνται σταθερή απόδοση σε υψηλό τέμπο) είναι αυτή που του δημιουργεί τα μεγαλύτερα προσόντα στην φετινή περίοδο.

Προσπαθήστε να θυμηθείτε τρία σερί ματς που ο ΠΑΟΚ να είχε σταθερά καλή απόδοση στην φετινή περίοδο. Μην κουράζεστε. Δεν υπάρχουν. Αρχίζει το Πρωτάθλημα με την ήττα από τα Γιάννινα σε κακή βραδιά, παίρνει την νίκη στο Γιβραλτάρ επί της Λίνκολν έχοντας απειληθεί μέχρι να προηγηθεί στο σκορ και μετά βγάζει διπλό στην Τρίπολη, σε ένα από τα καλύτερα ματς του Πασχαλάκη φέτος. Αμέσως μετά πήγε στο Αγρίνιο όπου πήρε διπλό υποφέροντας και έρχεται το ματς με την ΑΕΚ που πήρε καθαρά και απόλυτα δίκαια τη νίκη, δημιουργώντας την αίσθηση ότι αρχίζει να βρίσκει ρυθμό. Παρότι την αμέσως επόμενη Κυριακή έκανε πολύ καλή εμφάνιση που συνοδεύτηκε με το διπλό στο Ηράκλειο, η ενδιάμεση υποχρέωση με την Σλόβαν στην Τούμπα ήταν κακή. Μετά την διακοπή του Πρωταθλήματος ήρθαν διαδοχικά σκοτσέζικα ντους. Το τρελό 4-4 με τον Βόλο, μία πολύ καλή εμφάνιση στην Δανία (βοηθούμενη και από το γεγονός ότι η Κοπεγχάγη είχε μείνει νωρίς με δέκα παίκτες) και μετρά παρουσία στα ρηχά νερά, στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Η μόνη, αν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε έτσι, εξαίρεση στον κανόνα «ποτέ τρία σερί καλά παιχνίδια», ήταν με Απόλλωνα Σμύρνης, Κοπεγχάγη, Παναθηναϊκό, όταν έχασε μεν από την δανέζικη ομάδα στην Τούμπα, αλλά ήταν και πιεστικός και πολλές ευκαιρίες δημιούργησε. Μετά την δεύτερη διακοπή λόγω εθνικών ομάδων, ήρθε η διαβολοβδομάδα με Ατρόμητο, Σλόβαν και Αρη, που στις δύο από τις τρεις αναμετρήσεις ήταην κακό και το αποτέλεσμα. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την αμέσως επόμενη εβδομάδα με ΑΕΛ και Ιωνικό και Λίνκολν και φτάνουμε στην τελευταία τριάδα αγώνων, όταν και πάλι ο ΠΑΟΚ πήγε να ζεστάνει τον κόσμο του με τον συνδυασμό εμφάνισης και νίκης με Λαμία και Γιάννινα και μετά ήρθε το χθεσινό ματς. Το θετικό είναι ότι το σερί νικών επεκτάθηκε και έτσι αυτή η συζήτηση για την εικόνα της ομάδας δεν γίνεται εν μέσω αρνητικότητας για βαθμολογικές απώλειες.

Ωστόσο, άπαντες αντιλαμβάνονται ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι. Και φυσικά δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι ΜΟΝΟ η δουλειά που γίνεται ή θα γίνει ακόμη περσότερο από εδώ και στο εξής στις προπονήσεις θα φέρει την σταθεροποίηση της απόδοσης σε υψηλά επίπεδα και την εξαφάνιση των λαθών.

Ο απλός κόσμος του ΠΑΟΚ, αλλά φανταζόμαστε και οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας, περιμένουν απλά να τελειώσει αυτή η ψυχοφθόρα διαδικασία που βιώνουν από το καλοκαίρι χωρίς άλλες απώλειες (πλέον μέχρι το τέλος του 2021 είναι ανοιχτή μόνο η πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου που για να μην την πάρει ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να αυτοκτονήσει), για να ανοίξει το κεφάλαιο μεταγραφές που θα πρέπει να είναι άκρως πετυχημένες.

Μπίσεσβαρ και Κούρτιτς στο... μικροσκόπιο

Ας πάμε και σε ορισμένα πρόσωπα του χθεσινού αγώνα. Η παρουσία του Μπίσεσβαρ στην αρχική ενδεκάδα ήταν έκπληξη για τον υπογράφοντα, όσα καλός κι αν ήταν στα δύο τελευταία ματς ως αλλαγή και παράλληλα, όσο μέτρια επιθετικά παρουσία κι αν είχε ο Μουργκ κόντρα στον ΠΑΣ. Ο Μπίσε δεν μπορούσε να προσφέρει όλα όσα ζητούσε ο ρόλος του σε ένα ματς που απαιτούσε τρεξίματα και διαρκή ανεβοκατεβάσματα από τους παίκτες των δύο ομάδων. Στο πρώτο μέρος η αριστερή πλευρά του ΠΑΟΚ με τον Σουριναμέζο και τον Σίντκλεϊ ήταν μία μεγάλη τρύπα από την οποία έμπαιναν συνεχώς οι παίκτες του Αστέρα. Η φάση του 0-1 με τον Καρμόνα να ανεβαίνει όλη την αριστερή πλευρά αμαρκάριστος και τον Σόνι να υποδέχεται και να σουτάρει έξω από την περιοχή του ΠΑΟΚ, χωρίς να υπάρχει παίκτης του Δικεφάλου που να επιχειρήσει να πάει πάνω του είναι άκρως πειστική για το πόσο προβληματική ήταν η κατάσταση για τον ΠΑΟΚ.

Όσον αφoρά στον Κούρτιτς είναι πολύ σημαντικό που ο ΠΑΟΚ επέστρεψε στις επιλογές μέσων που έχουν το γκολ στο ρεπερτόριό τους. Ο Σλοβένος, μάλιστα, είναι και ψυχρός εκτελεστής από τα έντεκα βήματα, κάτι που χρειάζεται ο ΠΑΟΚ. 

H έφεση στο σκοράρισμα πρέπει να είναι βασικό κριτήριο επιλογής για κάθε παίκτη που έρχεται στην Τούμπα.