Η εγκληματική και τιμωρητική αντίληψη των διαχειριστών της Ελληνικής Δημοκρατίας και των κρατικών θεσμών, γιατί διαχειριστές είναι και όχι ιδιοκτήτες, δεν άπτεται μόνο της αντίληψης του να προσφέρουν μόνο στους εμβολιασμένους των περιοχών Αρκαλοχωρίου, Αρχοντικού και των υπολοίπων 40 χωριών, περίπου 2500 με 3000 ανθρώπους, που επλήγησαν από τον σεισμό και έμειναν άστεγοι, ασφαλές καταφύγιο το γνωστό πιά κλειστό γυμναστήριο που κτίστηκε από τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών, είτε εμβολιασθέντων είτε μη εμβολιασθέντων.
Μόνο 20 άτομα απολαμβάνουν αυτή την εύνοια και τα υπόλοιπα 3000 άτομα να μένουν με αυτό τον καιρό σε αντίσκηνα και αυτοκίνητα.
Δε μπορεί η ηλιθιότητα να κυριαρχεί της σωφροσύνης!
Οι διαχειριστές λοιπόν που αποκαλούν τον εαυτό τους κυβερνήτες, με τον εκβιασμό να εμβολιαστούν για να βρούνε την θαλπωρή που αξίζει στον πολίτη αυτού του τόπου, που χρόνια τώρα η πολιτικές εξουσίες των ξεζουμίζουν και τον πουλάνε στο παζάρι των «Αγορών» και των πολυεθνικών!
Όταν έχετε 3000 ανθρώπους έξω στον χειμώνα, άνδρες γυναίκες παιδιά και γέροντες, πόσο θέλεις για να τους ξεκάνεις;
Η ναζιστικής σύλληψης αθλιότητα λοιπόν οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αρρώστια τους μη εμβολιασθέντες σεισμόπληκτους!
Και το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι θα αποκτήσουν στέγη, όταν αποκτήσουν, μόνο οι ιδιοκτήτες κατοικιών και όχι όσοι νοικιάζανε. Αυτών οι οικοσκευές και το σπίτι τους δεν καταστράφηκε; Αυτών ο τρόπος που έβγαζαν τα προς το ζειν δεν καταστράφηκε; Που σημαίνει ότι οι δεύτεροι, ακόμα χειροτέρη κατηγορία υπανθρώπων. Και ανεμβολίαστοι και ενοικιαστές. Αυτοί ας τραβήξουν τον δρόμο της κανονικής προσφυγιάς, της φτώχιας και της περιθωριοποίησης. Κι αυτοί και τα παιδιά τους.
Θέλω να ψέξω την συμπεριφορά των αλητήριων όλων των κυβερνήσεων, υπενθυμίζοντας λοιπόν το εξής. Ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας, το 1992, που άφησε 143 νεκρούς, 2.000 τραυματίες και 50.000 άστεγους.
Από τότε, από το 1999 πέρασαν 22 χρόνια. Κυβερνήσεις από τον μπαμπά Μητσοτάκη, μέχρι τον γιό Μητσοτάκη, είναι αναρίθμητες.
Μπορεί αγαπητέ μου αναγνώστη, να νομίζεις ότι το κακό δε μπορεί να σε χτυπήσει, μα ξέρεις καλά ότι δεν είναι έτσι. Έτσι και οι πολίτες που έμεναν στην όμορφη Πάρνηθα, την Βαρυμπόμπη και όλες αυτές τις όμορφες περιοχές της Αττικής, δεν είχαν στο μυαλό τους ένα τόσο μεγάλο μαζικό κακό.
Μέχρι σήμερα ακόμα ζουν άνθρωποι που δε τα κατάφεραν να ζούνε στα κοντέινερ και στο τελευταίο ρεπορτάζ που έγινε το 2014, ήταν χιλιάδες ακόμα!
Να ξέρουν λοιπόν τι τους περιμένει τους κατοίκους της περιοχής στην Κρήτη.
Να ξέρουν ότι η αλητεία των διαχειριστών της Ελληνικής πολιτείας, είναι να καταθέτει αποζημιώσεις για τους σεισμόπληκτους της Κεφαλονιά για παράδειγμα, τους πυρόπληκτους της Εύβοιας για παράδειγμα. Βάζει όμως τέτοιους φραγμούς και γραφειοκρατία που τα χρήματα τελικά μόνο εικονικά μένουν στους τραπεζικούς λογαριασμούς να τα τοκίζει μάλιστα η Τράπεζα που εισπράττει όσο χρησιμοποιεί τα χρήματα που μένουν εκεί να λιμνάζουν και να τα χρησιμοποιεί για τις τραπεζικές τοκογλυφικές της δραστηριότητες.
Έτσι βγαίνει ο κάθε πρωθυπουργός με υφάκι να λεει, εμείς τα δώσαμε τα χρήματα.
Για αυτό του να νομίζει ο κάθε πολίτης ότι είναι ασφαλής και άρα είναι πρόβλημα των άλλων πρόσθετα θα υπενθυμίσω:
Οριζόντια τις ζωές των Ελλήνων επίσης χτύπησε η επιβληθήσα χρεοκοπία, στέλνοντας στα βάραθρα εκατοντάδες χιλιάδες οικογενειών.
Πέρα και μακριά από τα παχιά λόγια παραφουσκωμένων από το φαγητό περισπούδαστοι κυβερνήτες όλων των κομμάτων, όλοι και ο καθένας μας ευθύνεται για αυτή την εξευτελισμένη πολιτεία που έχουμε.
Και θα ρωτήσω και το αναπόφευκτο: Οι πρόσφυγες που βολεύτηκαν στις δομές η στα προγράμματα Εστία, τους έθεσαν όρο το αν έχουν εμβολιαστεί η όχι;