Όλο και περισσότερο χώρο και χρόνο διεκδικεί ο Αλβάρο Ζαμόρα στα πλάνα του Άκη Μάντζιου και όσο εξελίσσεται το φετινό Πρωτάθλημα. Ο Κοσταρικανός ήρθε «ψαρωμένος», πέρασε διάστημα προσαρμογής, αμφισβήτησης και σεναρίων περί δανεισμού στην Καλαμάτα, ωστόσο έμεινε στη... θέση του, δηλαδή στο ρόστερ, και πλέον διεκδικεί θέση σε αρχικά σχήματα.
Και όσο πλάγιοι, όπως οι Κάρλσον (κατά πρώτο λόγο) και Μενέντεζ (κατά δεύτερο) δεν δείχνουν... κάτι, έως τώρα, ο Ζαμόρα θα έχει τις ευκαιρίες του.
Προς το παρόν, ο Άρης βγαίνει ωφελημένος, από την παρουσία του νεαρού χαφ στην 11άδα του, σε δύο σημεία:
Πρώτον, ότι έχει το θράσος του... άνιωθου πιτσιρικά που παίζει σε νέα πραγματικότητα και θέλει να φανεί και να εξελιχθεί. Στοιχείο που έχει και θετικές προεκτάσεις.
Δεύτερον, ότι έχει μάθει να εκτελεί σε πρώτο χρόνο. Αυτό έπραξε στα δύο του γκολ κόντρα σε Παναιτωλικό (όντας 11άδας στο ντεμπούτο Μάντζιου) και απέναντι σε ΠΑΣ Γιάννινα, όπου «κλείδωσε» τη νίκη της ομάδας του.
Ο φετινός Άρης της ασταθούς μεσοεπιθετικής παρουσίας, θέλει παίκτες όπως ο Ζαμόρα κι ας είναι ακόμη ποδοσφαιρικά αδιαμόρφωτος.
Θέλει το θράσος στην επίθεση, θέλει τη στιγμιαία έμπνευση στην τελική προσπάθεια και μέχρι τώρα το βρίσκεις σε μεμονωμένες περιπτώσεις και ο Κοσταρικανός το δίνει, έστω και σε μικρά, αλλά χαρακτηριστικά δείγματα.
Θυμηθείτε τα γκολ του Ζαμόρα, σε πρώτο χρόνο και με το... μυτάκι. Και στα δύο γκολ του με τη φανέλα του Θεού του Πολέμου, ενήργησε γρήγορα, δεν έχασε χρόνο, ούτε φοβήθηκε την κατάληξη της φάσης.
Πολλοί άλλοι στη θέση του, θα έμεναν στις... καλές προθέσεις, στο τι «πρέπει να κάνω» και θα τους... έτρωγαν στη στροφή οι αντίπαλοι αμυντικοί.
Αντιθέτως, ο Ζαμόρα εκτελεί με τρόπο που αρέσει και δίνει βαθμούς.
