Υπολογίζοντας τον αριθμό των απόντων αλλά και τον ρόλο του καθενός, τα (μέχρι στιγμής) φιλικά παιχνίδια του Άρη δεν ήταν πραγματικά τεστ προετοιμασίας αλλά έμοιαζαν περισσότερο με δοκιμασίες για τη διαχείριση ειδικών καταστάσεων. Προφανώς κάποια πραγματάκια αναδείχθηκαν, σαν δηλαδή την ξεκάθαρη πρόθεση χρησιμοποίησης του Λευτέρη Μαντζούκα στη θέση «3» ταυτόχρονα της απροθυμίας για το ανέβασμά του στο «4» ή ακόμη την αθλητικότητα του Τζέιμς Μπανκς παράλληλα της ηγετικής φυσιογνωμίας του. Αυτά φάνηκαν στο τελευταίο παιχνίδι με τον Προμηθέα Πατρών, μια ομάδα η οποία βάζει εντονότατα την επαφή στην αμυντική τακτική της και σ’ αυτό το στοιχείο επικράτησε έναντι του Άρη. Κυρίως όμως φάνηκε η αξία της παρουσίας ενός Ευρωλιγκάτου παίκτη σαν τον Τζος Άνταμς αφού στα δύσκολα, ο Αμερικανός γκαρντ οργάνωσε και εκτέλεσε με μαεστρία.
Τα (μέχρι στιγμής) φιλικά παιχνίδια ήταν κυρίως δοκιμασία αντοχών γιατί ο Γιάννης Καστρίτης υποχρεώθηκε στη χρησιμοποίηση σχημάτων τα οποία – εφόσον δεν προκύψει σχετική ανάγκη – δεν θα τα ξαναδούμε στο παρκέ. Το είπε εξάλλου. Για παράδειγμα, άκουσα κι εγώ κάτι μουρμούρες για τον Ντέιβιντ ΝτεΤζούλιους ο οποίος – λόγω απουσιών – χρειάστηκε να «κουβαλήσει» διπλό ρόλο στο μεγαλύτερο διάστημα παρουσίας του στο παρκέ. Ο Αμερικανός γκαρντ είναι αποδοτικός όταν συνυπάρχει με δεύτερο combo guard κι αυτή η διαπίστωση βαστά από πέρυσι, όταν συνεργάστηκε με τον Καστανέδα στο Λαύριο. Κύριο χαρακτηριστικό του ΝτεΤζούλιους είναι το μακρινό σουτ και για να δημιουργηθεί αυτό, θα πρέπει η μπάλα να βρίσκεται σε άλλα χέρια.
Ο Γιάννης Καστρίτης προχώρησε στην απόκτησή του με σκοπό να διαδραματίσει ρόλο τέταρτου γκαρντ πίσω από τους Βασίλη Τολιόπουλο, Τρέι Γούντμπερι, Ντιμόι Χοτζ. Στον αγώνα με τον Προμηθέα, οι δύο τελευταίοι ήταν με πολιτικά στον πάγκο. Συνεπώς, συμπέρασμα για τη χρησιμότητα του ΝτεΤζούλιους κι αν εν τέλει μπορεί να υπηρετήσει τον αγωνιστικό ρόλο, θα βγει όταν οι Χοτζ, Γούντμπερι θα είναι διαθέσιμοι.
Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι, εφόσον άπαντες είναι υγιείς, ο Λευτέρης Μποχωρίδης θα χρειαστεί περισσότερο στις θέσεις «2-1» καθώς την περασμένη σεζόν είχε τον ρόλο του «υπηρεσιακού φόργουορντ». Φέτος δεν θα είναι απαραίτητο γιατί ο Νόλεϊ είναι κλασικότατη περίπτωση «3αριού». Το αντιλαμβάνεσαι μέσα από τις κινήσεις του στο γήπεδο και τις προσπάθειες που ψάχνει. Το ίδιο ισχύει και για τον Λευτέρη Μαντζούκα. Θεωρητικά, μπορεί να παίξει και στο «4» αλλά κινείται ως φόργουορντ. Προτιμά τα «φτερά» και την απόσταση από τη ρακέτα περιμένοντας την πάσα γ’ άμεση εκτέλεση. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να προσθέσει στοιχεία, να γίνει πιο σκληρός στην άμυνα και γενικώς να εμπλουτίσει το παιχνίδι του. Αν το καταφέρει, τα καλοκαίρια δεν θα περιμένει τις αποφάσεις του εκάστοτε ομοσπονδιακού τεχνικού. Γι’ αυτό η συνεργασία με τον Άρη και τον Γιάννη Καστρίτη αποτελεί ευκαιρία εξέλιξης του.
Στους ψηλούς, κύριο συμπέρασμα είναι ότι ο Τζέιμς Μπανκς ενισχύει την αθλητικότητα στη θέση «5» σε σχέση με αυτή που έδινε ο Σίλβιο ΝτεΣόουζα. Ο Αμερικανός δεν έχει τον όγκο και τις κινήσεις πίβοτ του Ανγκολέζου, είναι όμως καλύτερος rim protector, τα άλματά του είναι στον σωστό χρόνο και μάλιστα είναι διαδοχικά. Ο Τζος Ρόμπερτς δεν έχει μπει ακόμη στο περιβάλλον της ομάδας ενώ ο Μανόλης Χατζηδάκης είναι ψηλός ο οποίος εξαρτάται από το «τάισμα» των κοντών. Προφανώς είναι αναγκαία η αναμονή της ενσωμάτωσης του Νέιτ Λαζέφσκι, μια πρώτη ματιά δείχνει όμως ότι υπάρχει ποιοτική διαφορά μεταξύ περιφέρειας και φροντ λάιν. Ουσιαστικά συμπεράσματα θα βγουν στα επόμενα φιλικά παιχνίδια καθώς προς το παρόν ο Άρης αγωνίζεται δίχως 35+ πόντους και 6-7 ασίστ καθώς αυτά είναι μερικά από τα στοιχεία που θα του δίνουν οι τωρινοί απόντες.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
