Στον μόνιμο προβληματισμό του χαμηλού επιπέδου επίδρασης των ακραίων επιθετικών του Άρη στην επιθετική έκφραση της ομάδας, ο σοβαρός τραυματισμός του Κλέιτον Ντιαντί ήρθε να αυξήσει τη σχετική ανησυχία, σε συνάρτηση με την εκτίμηση ότι και ο Ρόμπιν Κουάισον θα χρειαστεί επιπλέον χρόνο αποθεραπείας.
Η θλάση β’ βαθμού στον δικέφαλο ουσιαστικά «τελειώνει» πρόωρα τον Κλέιτον Ντιαντί για το 2024 καθώς η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι ο Σενεγαλέζος θα είναι διαθέσιμος από τις αρχές του νέου έτους. Πολλά θα εξαρτηθούν από την αντίδραση του οργανισμού του και τον χρόνο που θα χρειαστεί να απορροφήσει το οίδημα, προφανώς όμως είναι δύσκολο να ξεπεράσει ολοκληρωτικά τον τραυματισμό του μέσα σε περίπου δύο εβδομάδες.
Το πρόβλημα δεν είναι μικρό αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Ντιαντί ήταν ο πιο συμμετοχικός ακραίος επιθετικός του Άρη στην ανάπτυξη της ομάδας και σε μεγάλο βαθμό οι «κίτρινοι» βασίστηκαν στην ταχύτητα και την έκρηξή του. Θα ήθελαν φυσικά να είχαν εισπράξει περισσότερα μέσα από τον αριθμό των τελικών προσπαθειών του.
Παράλληλα μειώνονται οι επιλογές για τον Άκη Μάντζιο. Η αγωνιστική άνοδος των Σάπι Σουλεϊμάνοφ, Πιόνε Σίστο, όπως αυτή φάνηκε στον δεύτερο αγώνα του Κυπέλλου με την ΑΕΚ, είναι καλό μαντάτο, την ίδια στιγμή όμως ο Κίκε Σαβέριο απέχει… έτη φωτός από τον επιθετικό που άφησε καλές εντυπώσεις στο πρώτο μισό του περσινού Πρωταθλήματος, ενώ ο Γιάννης Φετφατζίδης δεν έχει την επίδραση που είχε στην πρώτη θητεία του στην ομάδα. Γι’ αυτό εξάλλου δεν βρίσκεται στις βασικές επιλογές του Άκη Μάντζιου και συνεχίζει να έχει υποστηρικτικό ρόλο και περιορισμένο χρόνο συμμετοχής.
Ο τραυματισμός του Ντιαντί – σε συνάρτηση με την κατάσταση του Ρόμπιν Κουάισον και το γεγονός ότι δύσκολα θα προλάβει ακόμη και τον αγώνα με τον Πανσερραϊκό – δημιουργεί ζήτημα και στην κορυφή της επίθεσης. Στον δεύτερο αγώνα του Κυπέλλου με την ΑΕΚ αποδείχθηκε ότι ο Σενεγαλέζος υπήρξε μία από τις επιλογές του Άκη Μάντζιου. Πλέον, υπάρχει η ανάγκη ενεργοποίησης του Άλβαρο Ζαμόρα για τις… ανάσες του Λορέν Μορόν.
