Ο Ρόμπιν Κουάισον δεν ήρθε για… αλλαγή του Μορόν, αλλά για να παίζει και μαζί του... Μετά από την επισημοποίηση της συμφωνίας με τον Κουάισον, πλέον ο διεθνής Σουηδός ποδοσφαιριστής περνά στο δεύτερο και πιο ουσιαστικό στάδιο, αυτό της ενσωμάτωσής του στην ομάδα, αλλά και ανάληψης αγωνιστικού ρόλου, ο οποίος δεν προβλέπει να… δίνει ανάσες στον Λορέν Μορόν, αλλά στη συνύπαρξή τους.
Προχώρησε σ’ αυτή τη δαπάνη, με στόχο τη δημιουργία συνθηκών έντονου εσωτερικού ανταγωνισμού και κατέληξε στην επιλογή του Ρόμπιν Κουάισον λόγω της ευχέρειας του τελευταίου να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις της επίθεσης. Αυτό μαρτυρά εξάλλου και το βιογραφικό του ή μάλλον ο αναρτημένος πίνακας στο Tranfermarkt στον οποίον αποτυπώνονται οι θέσεις στις οποίες χρησιμοποιήθηκε από την ΑΙΚ (στην οποία ξεκίνησε την καριέρα του) έως και την Ετιφάκ έως τον περασμένο Δεκέμβριο.
Ως δεύτερος φορ
Πρόσφατα, ο άλλοτε συμπαίκτης του στην ΑΙΚ Στοκχόλμης, Πάνος Δημητριάδης, είπε με απόλυτη βεβαιότητα στο «Metropolis 95.5» ότι ο Κουάισον είναι πιο αποδοτικός, όταν αγωνίζεται ως δεύτερος φορ. Αυτό μαρτυρά και ο πίνακας στο Transfermarkt όπου καταγράφονται οι θέσεις στις οποίες αγωνίστηκε στα 251 από τα συνολικά 342 παιχνίδια που έχει αγωνιστεί στην επαγγελματική καριέρα του. Μόλις στα 52 ήταν μοναδικός φορ.
Στα υπόλοιπα, αγωνίστηκε ως δεύτερος ή κρυφός φορ είτε ως επιτελικός μέσος ή στα επιθετικά άκρα. Αυτή η ανθεκτικότητά του έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην επιλογή του Άρη καθώς προσφέρει τη δυνατότητα χρησιμοποίησής του σε διάφορες θέσεις και σίγουρα δεν τον περιορίζει στην κορυφή της επίθεσης.
Κατ’ επέκταση, η προσθήκη του 31χρονου δεν θα πρέπει να απασχολεί μόνο τον Λορέν Μορόν, αλλά το σύνολο των παικτών της επιθετικής γραμμής. Γιατί ο Κουάισον μπορεί να αγωνιστεί στο αριστερό άκρο της επίθεσης, αλλά και πίσω από τον Λορέν Μορόν σε πιο επιθετικό σχήμα.
Δυνατότητα για περαιτέρω σχήματα
Παρόντος του Σουηδού αυτομάτως ο Άκης Μάντζιος αποκτά τη δυνατότητα χρησιμοποίησης κι άλλων σχημάτων από το 4-3-3 που παίζουν οι «κίτρινοι» από το ξεκίνημα της χρονιάς. Μπορεί δηλαδή να επιλέξει σχηματισμό με δύο επιθετικούς (4-4-2) και κυρίως να εναλλάσσεται αναλόγως του αντιπάλου ή της εξέλιξης ενός αγώνα. Εν τέλει, ο Σουηδός προσφέρει μια επιλογή την οποία, μέχρι πρότινος, δεν είχε ο 54χρονος προπονητής.
