«Χίλιοι καλοί χωράνε», δε λένε; Δεν είναι νόμος, αλλά γι' αυτό υπάρχουν και τα παραθυράκια, για να τα ανοίγουν open minded προπονητές κι ας μπαίνουν από την κλειδαρότρυπα ποδοσφαιριστές που υπάρχουν ως όνομα στο ρόστερ του Άρη, όπως ο Ζαν Ζουλ και ο Ρούμπεν Πάρντο.
Αμφότεροι είναι περιπτώσεις που (και) φέτος δεν θα κάνουν τη διαφορά, αλλά από στιγμή που δε λύθηκαν τα συμβόλαιά τους, γιατί να μην τους έχει μαζί σου;
Κάπως έτσι μάλλον σκέφτεται και ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο οποίος επέμεινε στους υπάρχοντες, δεν άνοιξε το παράθυρο για μεταγραφές άνευ ουσίας και νοήματος, δίνοντας credit σε συνάντησε, όταν υπέγραψε τον περασμένο Δεκέμβριο, και δίνοντας το ΟΚ, για να έρθουν οι πέντε, που ανακοινώθηκαν από την ΠΑΕ.
Ο Πάρντο ήταν ο παίκτης ΝΟ 27 που χρησιμοποιήθηκε στο φετινό Πρωτάθλημα για τους «κιτρινόμαυρους», παρά το γεγονός πως βρισκόταν σε λίστα υπό παραχώρηση, όπως συνέβαινε και με τον Ζουλ, ο οποίος έπαιξε στις καθυστερήσεις απέναντι στην Athens Kallithea.
Επειδή όμως δεν χρειάζονται υπερβολές, η ουσία στη χρησιμοποίηση δύο (ακόμη) ξεχασμένων παικτών, όπως ο Ισπανός και ο Καμερουνέζος, αφορά μόνο στην προσέγγιση ενός προπονητή, ο οποίος περνά χρόνο μαζί τους στο προπονητικό κέντρο και δεν κάνει τίποτε παραπάνω από το προφανές, να τους έχει ψυχολογικά δηλαδή μαζί του, και πρακτικά, αν παραστεί ανάγκη. Γιατί γνωρίζει και ο ίδιος πως το προφίλ του συνόλου δεν θα αλλάξει από την παρουσία ή την απουσία τους. Τίθεται όμως ένα «αλλά».
Παράλληλα, κρατά τις ισορροπίες εντός αποδυτηρίων και δεν κοιτάζει... αλλού, όταν γίνεται συζήτηση, για μεταγραφές.
Από τη στιγμή που ο Άρης δεν απαλλάχθηκε από Πάρντο και Ζουλ, όπως σε ανάλογες περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν δεν κατάφερε -εύκολα- να απαλλαγεί από παρόμοιες καταστάσεις, τότε ο προπονητής δίνει στον παίκτη να καταλάβει ότι τον υπολογίζει, όσο -και για όσα λεπτά- κρίνει εκείνος, χωρίς να φορτώνεται το ρόστερ με περιττές -ποσοτικά- προσθήκες.
Και έστω κι αν πιάνουν χώρο, τουλάχιστον, ας το κάνουν με πιο εποικοδομητικό και όχι (φουλ) ζημιογόνο τρόπο.
Κι αυτό το στοιχείο, στην καθημερινότητα μίας επαγγελματικής ομάδας, δεν είναι δεδομένο ούτε φυσικό.
Καθαρά για την... ιστορία, ο Πάρντο είχε να παίξει από τις 15 Μαΐου, όταν είχε πάρει λίγα λεπτά στο εκτός έδρας ματς (2-4) με τη Λαμία για τα play off. Πέρσι, ο Ίβηρας μέσος είχε 15 συμμετοχές, φέτος χρειάστηκε ο Φεβρουάριος, για να κάνει το... ντεμπούτο του.
Κι όλα αυτά ενώ πριν, περίπου δύο εβδομάδες, γινόταν λόγος ότι η ΠΑΕ σκοπεύει να κινηθεί νομικά εναντίον του, επειδή ήταν αρνητικός να λύσει το συμβόλαιό του.
