Από το «πού πας έτσι με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ», έφτασε στο 3χ3 με τη Λαμία και το 4χ4 επί της Athens Kallithea. Το ένα ματς πιο στρεσογόνο από το άλλο, γιατί -ντε και καλά- πρέπει πάντα να υπάρχει που θα προβληματίζει. Στη χθεσινή βραδιά, για παράδειγμα, ήταν το... βάρος των προηγούμενων τριών νικών.
Η πρώτη «ικανή και αναγκαία συνθήκη» που τράβηξε παραπάνω -χρονικά- λόγω της διακοπής.
Θα άντεχε ο Άρης να κερδίσει για 4ο σερί παιχνίδι, αντιμετωπίζοντας την... Athens Kallithea;
Εντάξει, παιδιά, με την -καλή και απρόβλεπτη- Athens Kallithea έπαιζε, που δεν είχε νίκη στη Stoiximan Super League. Ρώτησε κανείς, όμως, την ομάδα του Μάσιμο Ντονάτι πώς νιώθει που έρχεται να αγωνιστεί με την πιο απρόβλεπτη ομάδα στη Λίγκα;
Ο Άρης, το βράδυ της Κυριακής, έπρεπε να διαχειριστεί το... άγχος που του φόρτωσε ο ελληνικός, φίλαθλος περίγυρος με το που τελείωσε το παιχνίδι κόντρα στη Λαμία, είχε να διαχειριστεί και το άγχος της αποβολής του Πασαλίδη, που άφησε την ομάδα του με 10 παίκτες από το 34ο λεπτό.
Γενικώς, οι «κιτρινόμαυροι» μπήκαν στο ματς, λες και ήθελαν να πετύχουν δύο γκολ στο 10λεπτο, για να συνεχίσουν πιο «ζεν», αλλά δεν τους βγήκε. Ο Ντιαντί είχε φόρα αλλά ήταν ο γνωστός «ημιτελής» Ντιαντί, τα ποσοστά κατοχής μπάλας θύμιζαν εκλογική αναμέτρηση στη Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν, αλλά γκολ δεν ερχόταν όσο κι αν οι παίκτες του Άκη Μάντζιου το έψαχναν... πολύ, όπως τους έψαχνε και το... στρες.
Το οποίο στρες περισσότερο αυξήθηκε με την αποβολή του Πασαλίδη, γιατί -σε τέτοιες περιπτώσεις- η αριθμητική ανισορροπία πετά στα σκουπίδια ό,τι συζητήθηκε και δουλεύτηκε στις προπονήσεις μιας ομάδας.
Η Καλλιθέα γύρισε κάτω από το κέντρο και το παιχνίδι είχε δύο βασικά ερωτήματα προς απάντηση:
Πότε και πώς θα σκοράρει ο Άρης, ούσα η μοναδική ομάδα στο Πρωτάθλημα, που έχει κουνήσει δίχτυα σε όλες τις προηγούμενες αναμετρήσεις.
Οι φιλοξενούμενοι πέρασαν μετρημένες φορές από τον άξονα στο δεύτερο ημίχρονο κι αυτό δεν το λες και κίνδυνο.
Η τηλεοπτική κάλυψη της NOVA, όπως σε κάθε ματς, είχε πολλές κάμερες, για να πιάνουν και τη λεπτομέρεια, αλλά στο χθεσινό παιχνίδι αρκούσε και η... μονοκάμερη κάλυψη, γιατί οι Θεσσαλονικείς είχαν κάνει... install στην περιοχή της αθηναϊκής ομάδας.
Ο Κουέστα περνούσε ξεκούραστα το 200ό του βράδυ με τον Άρη, αλλά γκολ δεν ερχόταν.
Κάτι σαν επανάληψη του παιχνιδιού με τον Πανσερραϊκό, την περασμένη σεζόν, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές.
Όταν δεν πάει ο Μορόν στο γκολ, όλο και κάποιος Φαμπιάνο ή Μπράμπετς θα βρεθεί για να βάλει το κεφάλι του σωστά.
Όπως κι έγινε, αυτή τη φορά με τον Τσέχο στόπερ.
Ο Άρης δεν παίζει την μπάλα της ζωής του, όπως δεν το έκανε και απέναντι στην Καλλιθέα, όπως δεν το έκανε με τη Λαμία, όπως δεν το έκανε και στην Τούμπα.
Χθες, καλλιεργήθηκε η αίσθηση ότι ο Άρης θα τελειώσει το παιχνίδι πριν το ημίχρονο. Όσο δεν γινόταν κάτι τέτοιο, τόσο οι γηπεδούχοι έψαχναν την επαφή με τον αντίπαλο, θέλοντας να ξεμπερδεύουν ευκολότερα μέσω κάποιου πέναλτι. Το πέναλτι δεν δινόταν και ο εκνευρισμός, πες το και άγχος, δημιουργούσε καταστάσεις μέχρι που ήρθαν οι Μπράμπετς και Γκαρθία, λειτουργώντας ως... anti-stress.
Οι παίκτες του Άρη εγκλωβίστηκαν ψυχολογικά, όπως και αγωνιστικά, γιατί τα 80άρια στην κατοχή μπάλας δεν συνεπάγεται κάτι.
