Αποκλειστική συνέντευξη Λιάνη: «Μόνη λύση να τα βρουν οι πρόεδροι»
Μία από τις πιο πλέον πληθωρικές προσωπικότητες που αναδείχθηκαν από τον δημοσιογραφικό και πολιτικό κόσμο από τα χρόνια της μεταπολίτευσης, ο Γιώργος Λιάνης, μιλάει αποκλειστικά στη Metrosport, σε μια de profundis εξομολόγηση που θα συζητηθεί.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΧΑΡΗ ΔΗΜΑΡΑ
Η συνομιλία μας εμπεριείχε κυρίως αθλητικά ζητήματα, μιας και ο κ. Λιάνης ως γνωστόν διετέλεσε Υφυπουργός Αθλητισμού σε δύο διαφορετικές περιόδους: Επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου (1993-1996) και επί κυβέρνησης Κώστα Σημίτη (2002-2004). Δεν περιορίστηκε όμως μόνο σε αυτά. Βουλευτής Φλώρινας επί πολλά έτη, ποδοσφαιριστής του Ηρακλή στα νεανικά του χρόνια, δημοσιογράφος μετέπειτα με αντιδικτατορική δράση (εκ των βασικών μαρτύρων στη δίκη των πρωταίτιων της χούντας), ανήκε στην ομάδα των τηλεοπτικών «Ρεπόρτερς» (μαζί με Χαρδαβέλλα και Γ. Δημαρά), με αποκλειστικές, σημαντικές συνεντεύξεις μεγάλων ηγετών. Στο παλμαρέ του είχε πολλές δημοσιογραφικές επιτυχίες και χαρακτηριζόταν ως μια εξαιρετική πένα, κάτι που φανερώνεται και από τα οκτώ βιβλία που έχει συγγράψει. Τελευταίο το «Στέλιος Καζαντζίδης, η Φωνή, η Ψυχή, η Ζωή του», που θα παρουσιαστεί τον Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη. Ήταν μια συνάντηση από την οποία μάθαμε πολλά…
-Κ. Λιάνη γνωρίζουμε πως έχετε μια ιδιαίτερη σχέση με τον αθλητισμό, καθώς διατελέσατε Υφυπουργός επί σειρά ετών. Πώς κρίνετε το έργο του κ Βασιλειάδη και πώς βλέπετε γενικά τα πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Όλους τους Υφυπουργούς τους κρίνω ευνοϊκά, διότι ξέρω τι σημαίνει αυτή η ηλεκτρική καρέκλα. Τους βλέπω με συμπάθεια, ακόμη και τον Κοντονή, αν και έδωσε δικαιώματα, έκανε τραβηγμένα πράγματα, αλλά τον διέσωσε το γεγονός ότι το ποδόσφαιρό μας ήταν στα χάλια του. Ο Βασιλειάδης φαίνεται πιο εγκρατής και μακάρι να παίξει έναν ρόλο. Εγώ προσωπικά πήγα να τα βάλω με το σύστημα, πήγα στις εκλογές της Λεπτοκαρυάς, δεν το κρύβω, για να βγάλω πρόεδρο εναντίον του Τριβέλλα που ήταν κάκιστος και έφαγα τα μούτρα μου από το κατεστημένο και χάλασα και την καλή μου φήμη».
-Τελικά μας χρειάζεται η επιτήρηση από τη FIFA;
«Το μέγα πρόβλημα είναι η επιτήρηση από την Ευρώπη! Αυτό που δε θέλαμε στο πολιτικό έγινε στο αθλητικό, τι είναι αυτό το πράγμα; Δεν είναι βέβαια τωρινό. Όταν πήγαμε στο Μουντιάλ του ’94 είχα ζητήσει να μπουν εν ενεργεία δικαστές στην ΕΠΟ και με ειδοποίησε η ΕΠΟ με τον Τριβέλλα ότι ήρθε το χαρτί από τη FIFA, ότι θα μας βγάλουν. Αφού το επιβεβαίωσα, πήγα στον Ανδρέα Παπανδρέου και του είπα ότι μπορώ να αλλάξω τη μοίρα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά θα έχει κόστος.
Τι κόστος, μου λέει. Θα πρέπει πέσουν ομάδες και να υπάρξουν τιμωρίες στην εθνική, π.χ. να μην πάμε στο Μουντιάλ, του λέω. Καλά, είσαι στα καλά σου μου λέει, μια φορά προκριθήκαμε στο Μουντιάλ και δε θα πάμε; Αυτό μου είπε. Είχαν βέβαια κι αυτοί ένα δίκιο, διότι είχαμε υπογράψει τα καταστατικά τους. Το χειρότερο απ’ όλα είναι η επιτήρηση δεν έχει δείξει ακόμη τα κακά της αποτελέσματα. Αν με την επιτήρηση έγιναν αυτά που έγιναν, πώς θα βγάλουμε άκρη. Με την αυξανόμενη επιτήρηση τι θα γίνει; Δε θα βλέπουμε πάντα τέτοιους διαιτητές όπως ο Μπορμπαλάν. Χειραγωγούνται και οι ξένοι, μια χαρά. Ο πανίσχυρος στην εποχή μου Μπλάτερ κατέρρευσε όπως και ο Πλατινί».
-Αρα ποια είναι η λύση;
«Η λύση είναι να έχουμε το σεβασμό, να πουν οι ομάδες ότι πρέπει να το πάρει και ο άλλος μια φορά, να υπάρχει καλός και υγιής ανταγωνισμός, διότι μας συμφέρει να γίνεται αυτό. Να τα βρουν οι 3-4 πρόεδροι μεταξύ τους, η γάγγραινα είναι ότι δεν κοιτάνε το συμφέρον τους. Έχουν μετατρέψει ένα άθλημα σε μια προσωπική τους υπόθεση που έχει και στρατεύματα από πίσω. Ποιος προκαλεί τη θρυαλλίδα για τη βία; Οι υβριστικές δηλώσεις. Οι ποδοσφαιριστές είναι μια χαρά. Δεν πάσχουμε εκεί. Δεν υπάρχουν πια επεισόδια από τους παίκτες. Μόνο από τους προέδρους».
-Θεωρείτε πως υπάρχει αθηναϊκό κατεστημένο;
«Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει με ποια έννοια: Είναι μοιραίο, αφού είναι συγκεντρωτική η πρωτεύουσα, η κυβέρνηση, η ηγεσία του ποδοσφαίρου, τα σωματίδια που βρίσκονται πέριξ να κινούνται γύρω από εκεί και να επηρεάζονται από εκεί. Παράδειγμα η ομάδα του ΠΑΟΚ με Γιεντζή, Παπαδάκη και Κουϊρουκίδη έπρεπε να πάρει πρωτάθλημα. Ήμουν παιδί και κολλούσα στο συρματόπλεγμα για να δω. Τότε μιλάμε για σφαγές. Για τη μετέπειτα ομάδα του ΠΑΟΚ με τον Κούδα δεν το συζητάμε. Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να έχει 4 πρωταθλήματα και 4 κύπελλα, έπρεπε να παίρνει νταμπλ. Ο Ηρακλής του Χατζηπαναγή, με Καραΐσκο, Κωφίδη και Παπαϊωάννου είχε το ισχυρότερο κέντρο μαζί με του Παναθηναϊκού με Δομάζο και Λουκανίδη. Δεν πήρε παρά μόνο ένα κύπελλο».
«Εγιναν αδικίες στο πρωτάθλημα, να δουν το συμφέρον τους Σαββίδης και Μελισσανίδης»
Ρωτήσαμε τον Γιώργο Λιάνη για το φετινό πρωτάθλημα και όλα συνέβησαν. «Ηταν ένα πρωτάθλημα που ήταν το πιο ανταγωνιστικό των τελευταίων, το πιο καθαρό χωρίς όμως στο τέλος να είναι καθαρό. Έγιναν αδικίες στο πρωτάθλημα αυτό. Οι 2 καλύτερες ομάδες ήταν σίγουρα η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ.
Η ΑΕΚ υπερείχε σε σταθερότητα ένα διάστημα, πήρε τα ντέρμπι και αυτό την βοήθησε. Τον ΠΑΟΚ καταδίκασε η αφαίρεση των βαθμών. Μια αφαίρεση που ήταν δίκαια ως προς το γεγονός, το οποίο είναι ασύλληπτο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Η δικαιολογία δόθηκε, δεν μπορείς να μπεις στο γήπεδο και να αδικήσεις την ομάδα σου. Τον Σαββίδη τον είδα στην παρουσίαση του ντοκιμαντέρ του ΠΑΟΚ μου είπε να συναντηθούμε γιατί είχε μάθει ότι γράφω την ιστορία του ποδοσφαίρου. Τον αδίκησε τον Σαββίδη η ιστορία αυτή, αλλά και τον ΠΑΟΚ. Αν δεν ήταν αυτό, ίσως ήταν άλλο αποτέλεσμα». Όσο για τα περιστατικά με Γκαρθία και Κομίνη; «Τραβηγμένα είναι και τα δύο. Με τον Ολυμπιακό μπορούσε να συνεχιστεί το παιχνίδι. Όταν σκίζονται τα παιδιά μέσα στον αγωνιστικό χώρο γίνεται να χάσεις από ένα κέρμα ή ένα ρολό; Είμαι βέβαιος όμως ότι ο ΠΑΟΚ θα είναι πρωταγωνιστής και τη νέα περίοδο. Το θέμα είναι να αυτοτιθασσεύονται και οι ίδιοι, να αλλάξουν και τις συνήθειες για να μην αδικούν τους εαυτούς τους. Και ο Μελισσανίδης έχει όνειρα για την ΑΕΚ όπως και ο Σαββίδης για τον ΠΑΟΚ. Ας φτιάξουν τα γήπεδά τους, να δουν το συμφέρον τους και θα είναι πάντα πρωταγωνιστές».
«Να κοιτάξουν το συμφέρον τους», είπε για τους Μελισσανίδη και Σαββίδη
Η απειλή της μάνας του, τα παπούτσια του Νεστορίδη και το ντεμπούτο με Κούδα
Η ποδοσφαιρική ιστορία του Γιώργου Λιάνη έχει ενδιαφέρον. Κατά σύμπτωση έπαιξε την ίδια μέρα με τον Κούδα σε ένα φιλικό στην Πτολεμαΐδα. «Αυτός ήταν 16 κι εγώ 18. Με δοκίμασε ο ΠΑΟΚ από τον Ερμή Αμυνταίου. Βέβαια δεν έπαιξα στον ΠΑΟΚ, με πήρε ο Ηρακλής, που με είχε δει από το πρωτάθλημα Πανεπιστημίου, έπαιζα στη Φυσικομαθηματική. Ο πατέρας μου ΠΑΟΚτσής, εγώ όμως ήθελα να παίξω στον Αρη, ήμουν Αρειανάκι και είχα προπονητή τον Τζίνα Σιμονόφσκι, που είχε έρθει στον Αρη από τον Ολυμπιακό», λέει με νοσταλγία και συνεχίζει: «Από τον Ηρακλή με είδε ο Ράμμος, όμως με είχε δοκιμάσει και η ΑΕΚ. Με πήγαν καλοκαίρι στην Αθήνα, πήρα έναν συμπαίκτη μου από τον Ερμή, πήγαμε να πάρουμε παπούτσια εκεί και μου λέει: Κουμπάρε τι φοράς; Φοράς χρυσάφι! Ηταν τα παπουτσια του Νεστορίδη! Του το είπα μετά και τρελάθηκε. Η ΑΕΚ έδινε 60 χιλιάρικα στον Ερμή και 40 στην οικογένειά μου. Αλλά όταν γύρισα εδώ, η μάνα μου με ανέβασε στην ταράτσα και μου είπε: Αν πας στην Αθήνα, θα βουτήξω κάτω! Στον τρίτο χρόνο του Πανεπιστημίου με πίεσαν να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Ήμουν ο γρηγορότερος στην Ελλάδα, είχα τρέξει και σε βαλκανικούς αγώνες. Έχω βάλει το μοναδικό γκολ που έχει βάλει δημοσιογράφος σε διεθνή αγώνα! Ηρακλής - Σαραγόσα 6-1 εκεί, 3-0 εδώ για το κύπελλο διεθνών εκθέσεων. Το πήρε η Σαραγόσα τότε, φοβερή ομάδα».
«Ο Κούδας διέλυσε το ΠΟΚ, Μέσι της εποχής ο Χατζηπαναγής»
Του θέσαμε το… δίλημμα: Κούδας ή Χατζηπαναγής; Απαντάει: «Ο Χατζηπαναγής ήταν το φαινόμενο, το χάρμα ιδέσθαι. Ο Μέσι της εποχής. Δε θα υπάρξει Χατζηπαναγής. Έκανε αυτά που είδαμε από τον Μέσι πολύ αργότερα. Ο Κούδας όμως είναι ο ηγέτης που έβγαλε τη Θεσσαλονίκη και τον ΠΑΟΚ απέναντι σε ένα πανίσχυρο κατεστημένο που δεν ηττάτο με τίποτα. Το ΠΟΚ αυτός το διέλυσε. Παρ’ όλο που ο ίδιος προσπάθησε να φύγει, έγινε ο άσωτος υιός που επέστρεψε και ήταν μεγαλείο που επέστρεψε, αυτός έκανε την επανάσταση απέναντι στο αθηναϊκό κατεστημένο και ήταν ο συμβολικός αρχηγός της μακεδονικής δυναστείας. Πήρε ένα πρωτάθλημα και έπρεπε να πάρει 4. Είναι φίλοι μου και οι δύο».
Με τον «Μεγαλέξανδρο» του ελληνικού ποδοσφαίρου
«Μόνο ο Ηρακλής πλήρωσε τους νόμους»
Ηθελε να το πει από μόνος του: «Η μοναδική ομάδα που έχει πληρώσει επακριβώς τους ελληνικούς νόμους είναι ο Ηρακλής. Έπρεπε να έχουν πέσει 15 ομάδες πριν από τον Ηρακλή για το ίδιο παράπτωμα. Και έπεσε δύο φορές, όχι μία»…
++ Ο Γιώργος Λιάνης παρουσιάζει μια σειρά ντοκιμαντέρ από την Cosmote Tv με τίτλο «οι θρύλοι των γηπέδων», που θα προβληθεί από τον Οκτώβριο. Μάλιστα μας λέει ότι σε κάθε παίκτη εμφανίζεται μαζί και ένας σημαντικός καλλιτέχνης και το συνδέει με την εποχή του. Μεταξύ των θρύλων και οι Κούδας, Κούης, Χατζηαπαναγής. Τον τελευταίο μάλιστα, όπως θυμάται, ο ίδιος τον «βάφτισε» Νουρέγιεφ.
Το τηλεφώνημα του Σημίτη και οι Ολυμπιακοί Αγώνες
Κάτι που λυπεί ιδιαίτερα τον Γιώργο Λιάνη είναι η απαγόρευση μετακίνησης οπαδών. Όμως αντιλαμβάνεται ότι είναι μια αναγκαιότητα. «Δυστυχώς το φαινόμενο της βίας είναι πολύ σοβαρό πλέον. Μια μέρα λέω σε έναν αρχηγό της Αστυνομίας γιατί δεν μπαίνετε στη θύρα να επέμβετε και μου απαντά: Αν μπούμε θα έχουμε νεκρούς. Ένα πρόβλημα ακόμη είναι το πολιτικό κόστος. Με παίρνει ο Σημίτης και μου λέει μια φορά: Τι κάνουμε με αυτούς τους προέδρους στο ποδόσφαιρο; Με ποιον του λέω; Και άρχισα να τον ρωτάω για τους προέδρους των μεγάλων ομάδων. Όχι με αυτούς, μου λέει. Και λέω εγώ: Αν είναι στο απυρόβλητο οι μεγάλοι πρόεδροι, δεν υπάρχουν άλλοι πρόεδροι».
Στην ερώτησή μας αν και κατά πόσο οι Ολυμπιακοί Αγώνες τελικά ήταν ένα λάθος, υπογράμμισε: «Αυτό είναι μύθος. Οι Αγώνες στοίχισαν 4,8 δις ευρώ και το ποσό έφτασε στα 5,5 κάτι που επιβεβαιωθηκε και από τον Αλογοσκούφη και από τους διεθνείς οργανισμούς. Το κόστος ήταν πιο χαμηλό και από το Πεκίνο και από το Λονδίνο. Είναι αληθές ότι έγιναν έργα που διογκώθηκαν, αλλά και εγκαταστάσεις που δεν έχουν σήμερα χρήσεις. Οι Ολυμπιακοί όμως είναι αίτιοι για τους 32 εκατομμύρια τουρίστες που έχουμε. Το χρέος της χώρας είναι 380 δις, τα 5 είναι το πρόβλημα;».
Ο Γιώργος Λιάνης με τον Χάρη Δημαρά
«Θα πήγαινα στο ψυχιατρείο αν ψήφιζα το δεύτερο μνημόνιο»
Για την αποχώρησή του από την πολιτική υπογράμμισε: « Eγώ υπέγραψα το πρώτο μνημόνιο και δηλώνω και δημοσίως ότι δεν το διάβασα όλο κι εγώ, ήταν χιλιάδες σελίδες. Είχα μέσα μου ενδοιασμούς. Όταν ήρθε το δεύτερο έκανα επιστολή παραίτησης στον Γιώργο Παπανδρέου και ανακοίνωσα ότι δε θα ξαναπολιτευτώ. Του έγραψα επί λέξει πως το πρώτο μνημόνιο ήθελε σιδερένια σπλάχνα ενώ το δεύτερο σπλάχνα τίγρης και δεν μπορούσα θα πήγαινα σε ψυχίατρο αν συνέχιζα. Δε με ενδιαφέρει αν τα λένε μνημόνια, το μέλλον το εναποθέτω μόνο στους Ελληνες και όχι στα κόμματα. Δεν αλλάζω το χώρο μου, που είναι του ΠΑΣΟΚ», είπε, ενώ για την ατάκα «μαζί τα φάγαμε» είπε: « Ο Πάγκαλος είναι πολύ ευφυής ήταν ατυχές».
Για τη συμφωνία στο Μακεδονικό, σχολίασε: «Eπτά χρόνια ο Ελληνας βλέπει πως έχει κοπεί η σύνταξη του και ταπεινώνεται. Καταλαβαίνω τον ελληνικό λαό που βγαίνει στα συλλαλητήρια ταπεινωμένος και με τσαλακωμένη την ψυχολογία του και θέλει να πει όχι, μέχρι εδώ. Αλλο η λογική όμως και άλλο το θυμικό. Σε αυτή τη λύση έχουν συμφωνήσει όλοι στο παρελθόν. Εχω εκφράσει την άποψή μου».
Η Φαλάτσι, ο Παναγούλης και η αλλαγή του τίτλου από τον Πασαλάρη
Η συνέντευξη τελείωσε για τη δημοσιογραφία. Ο Λιάνης συγκινείται: «Δημοσιογραφία είναι η φλόγα, η αίσθηση που μπορεί να θεωρείται και ουτοπία ότι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, την πατρίδα μας, το χωριό μας, τη συνοικία μας, την ομάδα μας, το σπίτι μας. Είναι ιεραποστολικό επάγγελμα και περήφανο. Το ότι αντικατέστησε τη γνώση η πληροφορία είναι ο σισύφειος λίθος που θα κουβαλάει η δημοσιογραφία και γι’ αυτό ευθύνεται το διαδίκτυο κι εμείς οι ίδιοι. Μπορούσαμε να το διαχειριστούμε καλύτερα, αλλά δυστυχώς αυτοχειριαστήκαμε. Κάναμε ανταλλάγματα και τα κάνουμε ακόμη», μας λέει.
Του έτυχε ποτέ όμως να συγκρουστεί; Η απάντησή του:«Δε θα ξεχάσω τη συνέντευξη που έδωσε ο Παναγούλης μόνο σε μένα και τη Φαλάτσι στο σπίτι του στη Γλυφάδα μέχρι στις 6 το πρωί. Ο Πασαλάρης αν και ήταν ο μέντοράς μου, μου άλλαξε τον τίτλο της συνέντευξης στα Επίκαιρα. Ήταν μαχαιριά. Ο Πασαλάρης μου άλλαξε τον τίτλο και δύο λέξεις στο φινάλε. Έλεγε ο Παναγούλης ότι 'δεν είμαι τυρρρανοκτόνος, θα ήθελα να είμαι και θα προσπαθήσω να γίνω. Τι κότσια ήθελε για να το πεις αυτό... Και στον τίτλο μπήκε: 'Η ιστορία και οι βουλές της άλλα κελεύουν'. Κι από πάνω τίτλος: 'τότε γιατί δέχτηκες τη χάρη Παναγούλη;' Παραιτήθηκα και πήγα στον Καψή στον Ταχυδρόμο. Η Φαλάτσι όμως φερόταν με ιταμότητα στον Παναγούλη, γι’ αυτό και έγραψα ένα κείμενο που την έψεγε, το έμαθε αυτή και ζήτησε την απόλυσή μου. Ο Λαμπράκης με έβαλε να γράφω με ψευδώνυμο για ένα χρόνο! Μαρίνος Ελβής. Μαρίνος ο αδελφός μου, Ελβίρα η αδερφή μου. Χρειάζεται τόλμη η δημοσιογραφία».
