Το χθεσινό σχόλιο μας, όπως ήταν επόμενο «συζητήθηκε». Τα περί ιδιαίτερης σχέσης (περίεργης και ύποπτης χωρίς καμία αμφιβολία) του Πορτογάλου αρχιδιαιτητή Μέλο Περέιρα με τον διαιτητικό «ολετήρα» Κομίνη, κέντρισαν το ενδιαφέρον και προκάλεσαν πιθανότατα και κάποιους προβληματισμούς.
Το βασικό ερώτημα, τι κρύβεται δηλαδή πίσω από αυτόν τον σκοτεινό και μυστηριώδη «έρωτα» που υποχρεώνει τον Πορτογάλο να εκτίθεται τόσο άγαρμπα προκειμένου να καλύπτει τα όποια λάθη (ακόμη και τα εγκληματικά) του Αθηναίου ρέφερι, ήρθε αβίαστα τη συγκεκριμένη στιγμή στα χείλη όλων των υγιώς σκεπτομένων Ελλήνων φιλάθλων, εξαιτίας της νέας εξωφρενικής επέμβασης του, να αγνοήσει νόμους και κανονισμούς και να μετατρέψει μια επιβεβλημένη τιμωρία σε έναν τιμητικό ορισμό και μάλιστα στο αμέσως επόμενο παιχνίδι του πρωταθλήματος.
Ο Κομίνης έκανε όργια στο Λαμία – Ατρόμητος, με συνέπεια ο βαθμολογητής του να τον στέλνει «σούμπιτο» στο ψυγείο. Όμως, ο Μέλο επιχειρεί παρέμβαση και εμφάνιση από το πουθενά και αποτρέπει τις νόμιμες διαδικασίες με σκοπό να διασώσει για μια ακόμη φορά τον… «αγαπημένο του» διαιτητή (σ.σ ουδείς υπαινιγμός). Για να μην σας κουράζουμε όμως, επειδή και στο χθεσινό μας σχόλιο αναπτύξαμε λεπτομερέστερα το θέμα, δίνοντας του κάποιες διαστάσεις που αναδύονταν μέσα από υποχρεωτικούς συσχετισμούς, το κλείνουμε σήμερα καταθέτοντας μια λακωνική προσωπική εκτίμηση και άποψη.
Είναι βέβαιο ότι ο Περέιρα μετά τη ληστεία της Τούμπας, συναντήθηκε με συγκεκριμένο ισχυρό παράγοντα, ο οποίος τον προσέγγισε έχοντας κατά νου να του ζητήσει να προστατέψει τον «τελειωμένο» από κάθε άποψη Αθηναίο ρέφερι. Είχε τους λόγους του και από ότι αποδείχθηκε τελικά το πέτυχε σε απόλυτο βαθμό. Η προσέγγιση και οτιδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο που υπήρξε στη συνάντηση, προφανώς να κατέληξε σε μια συμφωνία αλληλοεξάρτησης (με οτιδήποτε σημαίνει αυτό). Με τον Πορτογάλο να νιώθει υποχρεωμένος – για τον οποιοδήποτε λόγο – να προστατεύει τον Κομίνη στο διηνεκές, αλλά προφανώς και κάποιους άλλους μεμονωμένους και κατά περίσταση. Το γεγονός βέβαια ότι ο Περέιρα εκτίθεται τόσο αδέξια και προκλητικά με αυτές τις παρεμβάσεις του, προβληματίζει και οδηγεί στο συμπέρασμα πως εκείνη η συνάντηση και οτιδήποτε αποφασίστηκε και συμφωνήθηκε, συνεχίζει να υφίσταται.
Εδώ σταματάμε για να πούμε και δυο κουβέντες για το σημερινό παιχνίδι της Τούμπας και γενικά αν θα συνεχιστεί αυτός ο φοβερός παρασκηνιακός πόλεμος που αντιμετωπίζουν οι πρωτοπόροι, στην προσπάθεια τους για την κατάκτηση των δύο τίτλων που έχουν για στόχο τους. Αναφερόμαστε σε μια «συνέχεια» από τη στιγμή που είναι πλέον ολοφάνερο ότι το παρασκήνιο και οι διώκτες του Δικέφαλου ελέγχουν πλήρως την ΚΕΔ του Τριτσώνη και της παρέας του που τον περιστοιχίζει και ως εκ τούτου θα εντείνουν τις προσπάθειες τους, εξαντλώντας όλα τα αποθέματα των πρόθυμων και ορκισμένων καμικάζι της νέας φουρνιάς (και των υπολειμμάτων της παλιάς). Δεν θα κάνουν πίσω με τίποτα. Δεν τους πτοούν τα ρεζιλίκια που παθαίνουν όλα τα λαμόγια διαιτητές και επόπτες που επιλέγουν για τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ – εντός κι εκτός Τούμπας – με τον Λουτσέσκου και τους παίκτες του, να τους στέλνουν στα δίχτυα μαζί με τους αντιπάλους τους. Τελευταία αποστολή; Ο αποκαλούμενος και νέος Σπάθας Τρικαλινός Γρατσάνης. Προσπάθησε το παλικάρι αλλά πολύ γρήγορα του έκοψαν το βήχα μαζί και τα χέρια οι γηπεδούχοι.
Εν πάση περιπτώσει και για να μην επαναλαμβάνουμε πράγματα τα οποία είναι πλέον γνωστά και ορατά δια γυμνού οφθαλμού, εκείνο που υπάρχει κάποιος λόγος να επισημάνουμε, είναι πως ο Ρουμάνος κόουτς και οι παίκτες του στα τελευταία παιχνίδια παρουσιάζονται απόλυτα συνειδητοποιημένοι αλλά και προετοιμασμένοι σε ότι αφορά ιδιαίτερα το βρώμικο παρασκήνιο. Έτσι, κάθε φορά στέλνουν και το δικό τους μήνυμα: «Συνεχίστε να μας πολεμάτε γιατί μας πορώνετε και μας δίνετε ξεχωριστά κίνητρα».
ΥΓ: Οι διωκτικές Αρχές ανακοίνωσαν τα αποτελέσματα των ενεργειών τους σε ότι έχει σχέση με την εγκληματική ενέργεια σε βάρος του Τζήλου. Δυστυχώς όμως και παρά την ικανοποίηση ως ένα σημείο που ένιωσε η φίλαθλη κοινή γνώμη για τη σύλληψη των εκτελεστών, παρατηρείται μια περίεργη προσπάθεια αποσιώπησης – για τους οποιουσδήποτε λόγους – των συνεργατών τους και των ηθικών αυτουργών. Είναι βέβαιο ότι γνωρίζουν τα ονόματα τους, αφού παραθέτουν τα αρχικά τους, όπως επίσης και το περιεχόμενο των τηλεφωνικών τους συνομιλιών. Τι τους τρομάζει και κολλάνε; Μήπως τα «μεγέθη» και οι συνέπειες που θα υπάρξουν και θα προκαλέσουν σεισμό, εάν βέβαια έχουμε ομαλή και ανεπηρέαστη δικαστική εξέλιξη;