Επικαλούμαστε σήμερα, ρήση του Τζον Κένεντι (την οποία ουκ ολίγοι αποδίδουν και στον Τζον Γουέιν). Και λέει αυτή: «… Όταν ζορίζουν τα πράγματα, οι ζόρικοι τα καταφέρνουν». Τα πράγματα για τον ΠΑΟΚ μετά την εικόνα – κι ουχί απλά, την ήττα - κόντρα στη Βίντι ζόρισαν. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτήν οφείλουν όλοι, να αναγνωρίσουν και να κατανοήσουν. Δεν μπορούν, να κάνουν κι αλλιώς…
Το… ζόρισμα βέβαια, αργά ή γρήγορα θα ερχόταν. Δεν μπορεί μία μαραθώνια αγωνιστική περίοδος να βγει με το πόδι στο γκάζι. Υπάρχουν και τα ups και τα downs. Το θέμα για τον κυρίαρχο του μαραθωνίου είναι να μη χάσει δύναμη και θέληση. Αυτές δίνουν την πρωτιά.
Ο ΠΑΟΚ έχει περίσσευμα κι από τις δύο. Το «στίγμα» απογοήτευσης (ο τρόπος της ήττας από τη Βίντι) δε χαλά τη συνολική γοητεία της εικόνα του. Αρκεί γρήγορα, πολύ γρήγορα να χαθεί καθώς η εικόνα του, αναμένεται να γοητεύει ολοένα και περισσότερο. Προς τούτο χρειάζεται σοβαρότητα. Αποφασιστικότητα και μαχητικότητα…
Αυτά «χρώματα» υπάρχουν κι είναι πολλά και διάφορα. Είναι και λαμπρά. Ο «καμβάς», τα «πινέλα» υπάρχουν. Οι «ζωγράφοι» χρειάζονται να είναι προσγειωμένοι. Να έχουν το νου τους (και) σήμερα Δευτέρα. Να μην είναι ανέμελοι όπως ήταν την περασμένη Πέμπτη.
Και κατά την ταπεινή πάντα, άποψη μας… Αυτή ανεμελιά στέρησε από τον ΠΑΟΚ την κατηφόρα ως δρόμο πρόκρισης στις 32 του Γιουρόπα Λιγκ. Κι αντ’ αυτής έφερε την ανηφόρα.
Επιμένουμε στο πρόσφατο παρελθόν επειδή στο εγγύτατο μέλλον (ήτοι …Απόψε) η κόντρα με τον Παναθηναϊκό – αν και θα έπρεπε – δεν αποκόπτεται από την κόντρα με τη Βίντι. Η ψυχολογία προπονητών και παικτών του ΠΑΟΚ ήταν, είναι και θα είναι το «κλειδί» της επιτυχίας τους. Αυτή κατέστησε την ομάδα τους κορυφαία και πέρυσι κι εφέτος στην Ελλάδα. Δίχως αυτήν η κορυφή πατιέται μεν, δεν κατακτιέται, δε.
Όταν μάλιστα, όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν κι ο ΠΑΟΚ ακόμη και σε κακές ή μέτριες ημέρες του έφυγε από το γήπεδο νικητής είναι απορίας άξιον το γεγονός της ήττας της περασμένης Πέμπτης.
Θεωρούμε όμως, πως στα αποδυτήρια της Τούμπας – εκεί όπου λαξεύεται ο ΠΑΟΚ του Ραζβάν Λουτσέσκου – τέτοια απορία δεν υφίσταται, πλέον. Μελέτησαν αυτ’ες τις ημέρες. Συζήτησαν. Ανέλυσαν. Και την έλυσαν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι. Θα το αντιληφθούμε σήμερα. Στην προσπάθεια του πρωτοπόρου κόντρα σε μία ομάδα – παγίδα αλλά κι έκπληξη, να παραμείνει στην κορυφή…
Και που είστε; Για εμάς αυτά τα περί βασικών και μη βασικών παικτών – αν κατέστησε σαφές ο Ρουμάνος προπονητής πως δεν είναι μόνον ένδεκα οι βασικοί – είναι για λαϊκή κατανάλωση. Την παίρνεις την μπάλα και την… τρως. Την κάνεις μία χαψιά κύριε Τάδε, όταν έχεις την ευκαιρία, και καίγεσαι να αποδείξεις πως δικαιούσαι να ξεκινάς στην ενδεκάδα ενώ αδικείσαι όταν μένεις στον πάγκο. Κι εσύ κύριε Δείνα που δεν βγαίνεις από την ενδεκάδα ούτε με … σφαίρες, δεν δίνεις αφορμή μήτε για υποψία σκέψης περί του αντιθέτου. Τον… τρως τον αντίπαλο σου. Μία χαψιά τον κάνεις. Κι ως εκ τούτου την σταθερότητα στην ενδεκάδα απολαμβάνεις!
Άντε μπράβο! Είστε ζόρικοι. Και τώρα που ζόρισαν τα πράγματα να τα καταφέρετε κύριοι, στην ομάδα του ΠΑΟΚ. Στο κάτω κάτω της γραφής… Αποδείξτε το …ζοριλίκι σας!
ΥΓ: Καλά, πολύ καλά τα είπε ο ΠτΔ από τη Θεσσαλονίκη! «… Προσευχόμαστε, εδώ στην «καρδιά» της ένδοξης και πάντα ελληνικής Μακεδονίας μας…». Και μετά; Πέραν τούτου τού λόγου ουδέν έργον από τον Προκόπη Παυλόπουλο. Διαφωνείτε;
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (29/10)
