Από την Ιερά Εξέταση στην Ελλάδα του σήμερα και όταν η Ισπανική γρίπη του 1918 βοήθησε την άνοδο του Ναζισμού

Για αιώνες η καθολική (και η ορθόδοξη) εκκλησία και αυτό που σήμερα θα λέγαμε επιστήμη, παρόλο των όσων αντιθέτων τα επιστημονικά συγγράμματα από τους αρχαίους χρόνους λέγανε, πίστευε ότι η γη είναι επίπεδη και στις άκρες της όποιος έφτανε θα χανόταν στο κενό, στην κόλαση κλπ.

Έφτασε λοιπόν ο Γαλιλαίος εμπρός στην ιερά εξέταση, το δικαστικό όργανο της εποχής επειδή είχε επαναδιαπιστώσει ότι γη είναι στρογγυλή και κινείται γύρω από τον ήλιο , να αναγκαστεί να το αρνηθεί για να μην χάσει την ζωή του στην πυρά.

Αποτελεί από τότε παράδειγμα της εναντίωσης της ελευθερίας της σκέψης με την κάθε εξουσία.

Διανύσαμε 400 χρόνια από τότε και έφτασε το 1992 να τον αποκαταστήσει η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία.

Μέσα από τις συγκρούσεις ανθρώπων, πλουσίων και φτωχών, αρχόντων και δούλων, οικοδομήσαμε κοινωνίες που σέβονται την ελευθερία της σκέψης, της άποψης, της γνώμης, ακόμα και εκείνων που εχθρεύονται με τις ιδέες τους την φύση της Δημοκρατίας. Την αστική Δημοκρατία.

Διαπιστώσαμε στους δύο τελευταίους αιώνες, ότι πολλές επιστημονικές μελέτες ήταν λάθος. Πολλά θέσφατα και απόψεις των μελετών αυτών όπως και των επιστημόνων που τις εκφέρανε, ήταν λάθος.

Στην διαδρομή, μέχρι να αποδειχθεί ότι ήταν λάθος, άξιοι άνθρωποι, επιστήμονες, χαθήκαν στην λήθη και την λοιδορία από την μια αλλά και εκατομμύρια άνθρωποι καθημερινοί, έχασαν την ζωή τους είτε από λάθος φάρμακα και θεραπείες, είτε από προϊόντα είτε από την εφαρμογή ιδεολογιών που πίστευαν ότι με την επιστήμη, θα φτιάξουν έναν ανώτερο άνθρωπο.

Η δίωξη της Σοφίας Ρωμαίου, της μητέρας που είχε αντίθετη γνώμη για το αν το παιδί της έπρεπε να δεχτεί την επιβολή του self test που στην πραγματικότητα είναι rapid test και χρειάζεται ειδικό προσωπικό και ειδικό εργαστηριακό περιβάλλον για να γίνεται, μας θέτει εμπρός σε μια σειρά ερωτήματα.

Στο θέμα της διασποράς ψευδών ειδήσεων για το τεστ, θα πω ότι υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που αμφισβητούν την αξιοπιστία του.

Όταν στα 220000 τεστ διαπιστώθηκαν 4400 θετικοί και από αυτούς μόνο οι 500 ήταν πραγματικά επιμολυσμένοι με τον ιό κι ας ήταν ασυμπτωματικοί, αποτελεί το πιο καθαρό δείγμα της αναξιοπιστίας τους. 13%. Και δε συζητώ τα αναληθώς ψευδώς τεστ σε αυτά τα 220000.

Από την άλλη λοιπόν, αυτές τις επιστημονικές μελέτες, δεν τις υιοθετεί η κυβέρνηση και οι συγκεκριμένοι λοιμωξιολόγοι.

Οι ίδιοι που τόσο άτσαλα και με αστυνομικά μέτρα διαχειρίστηκαν ένα σοβαρό θέμα, που δεν έλυσε τα θέματα που προέκυψαν από την επιδημία, που δε φρόντισαν την πρόσληψη του αναγκαίου ιατρικού προσωπικού και τον εφοδιασμό του απαραίτητου εξοπλισμού για την αντιμετώπιση της, επιλέγοντας να διασπαθεί το πολύτιμο χρήμα μιας χρεοκοπημένης χώρας, σε δημόσιες σχέσεις και αφανείς συναλλαγές, καταργώντας την Διαύγεια.

Θα ήθελα λοιπόν, να δω τι θα αποφασίσει σε αυτό το μέρος επι των ψευδών ειδήσεων ο εισαγγελέας και ο δικαστής που θα κληθούν να την δικάσουν και θα τους δοθούν αυτές οι μελέτες στα χέρια.

Από την άλλη το τεστ, είναι ιατρική πράξη! Δε μπορεί κανείς σα τον παπά την περίοδο της νηστείας να βαφτίσει το κρέας ψάρι και όλα καλά.

Σαν ιατρική πράξη παραβαίνεις τους νόμους αν την επιβάλεις και δεν έχεις την συναίνεση του πολίτη.

Στο νομικό μέρος:

Μπορεί η κυβέρνηση να ψήφισε ένα νόμο και να τον έκανε νόμο του κράτους, τον Νόμος ν. ΠΝΠ30.03.2020/2020, Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, δηλαδή Προεδρικό Διάταγμα του οποίου όμως οι διατάξεις τους δεν αντιβαίνουν απλά στο σύνταγμα, αντιβαίνουν στις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει και έχει ενσωματώσει στο νομικό μας σύστημα το Ελληνικό Κράτος. Κι αυτές υπερτερούν του συντάγματος.

Καμιά κυβέρνηση δεν ταυτίζεται με το Ελληνικό Κράτος. Είναι υποτίθεται διαχειρίστρια και υπηρέτης του. Τα πρόσωπα υπηρετούν τους θεσμούς, δεν είναι οι θεσμοί.

Οπότε στο νομικό μέρος της υπόθεσης, θα διαπιστώσουμε αν η δικαιοσύνη όπως σε χρόνια που δε θα ήθελε να θυμάται, θα υπηρετήσει το δίκαιο η το επίσημο αφήγημα.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν:

Τίθεται θέμα στην ελευθερία της σκέψης και της αυτοδιάθεσης του ανθρώπου, που είναι θεμέλια του νομικού μας πολιτισμού, μα και της πολιτικής και της κοινωνίας και της οικονομίας μας.

Τίθεται θέμα στο αναφαίρετο (ακόμα δικαίωμα) ενός γονιού να προστατεύσει την αδιάρρηκτη σχέση και ευθύνη κηδεμονίας με το ανήλικο παιδί του.

Δεκάδες αισχροί άνθρωποι στο προφίλ της ζητούν να της πάρουν το παιδί, να την χώσουν φυλακή και να πληρώσει τι; Τα όσα δικαιώματα πηγάζουν από το να είναι πολίτης αυτής της χώρας; Δεν κατανοούν αυτοί οι ανόητοι ότι αν επιβληθεί αυτό που ζητάνε, είναι τα επόμενα θύματα της αφέλειας η της κακότητας τους;

Έτσι, το ακόμα πιο σοβαρό που τίθεται είναι ο φασισμός που υιοθετούν οι συμπολίτες μας. Εσείς και εγώ μπορούμε να διαφωνούμε. Και ο ναζισμός και ο φασισμός και ο κομμουνισμός σαν αυταρχικά, απάνθρωπα, δικτατορικά συστήματα, δεν επιβλήθηκαν από μια χούφτα ανθρώπων. Επιβλήθηκαν γιατί οι ίδιοι οι πολίτες των χωρών αυτών, ασπάστηκαν τα δόγματα, τις επιστημονικές του θεωρίες, το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα.

Αν λοιπόν η διαφωνία αποτελεί το μέσον για να φυλακίσεις έναν άνθρωπο, τότε ο δρόμος που έχουμε πάρει είναι ο χειρότερος που θα ήταν δυνατόν.

Ο τύπος φιλοξενεί άρθρα που κηλιδώνουν την τιμή, αξιοπρέπεια και υπόλειψη ενός ανθρώπου που απλά διαφωνεί με το σύστημα και το αφήγημα του.

Γιατί σήκωσε το μικρό της ανάστημα ως μάνα και ως σκεπτόμενη γυναίκα και είπε ελεύθερα την γνώμη της και διεκδίκησε το δίκαιο της.

Μπορεί να διαφωνώ με την σκέψη, την γνώμη σου αλλά δίνω την ζωή μου όλη για να υπερασπιστώ το δικαίωμα σου να την λες και να πιστεύεις σε αυτή.

Η κατάργηση της ελευθερίας της σκέψης και να το πεις, είναι το πιο πικρό δηλητήριο που έχει έρθει και έχει εκκολάψει το αυγό του φιδιού.

Και τα φίδια όπως όλοι γνωρίζουμε έχουν πολλά χρώματα και όχι μόνο μαύρο, φαιό, η κόκκινο.

Η Ισπανική Γρίπη του 1918, διαπιστώθηκε ότι συνέβαλε στην άνοδο του Ναζισμού στις περιοχές με τα περισσότερα θύματα, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που σήμερα οι φοβισμένοι και πανικοβλημένοι άνθρωποι προσφέρουν την ελευθερία τους στο βωμό της επιστήμης, πως θα του τα λύσει. Και μιας επιστήμης που φοράει τα ρούχα της πολιτικής υποσχόμενη φαιδρώς ότι αυτό μπορεί να κάνει.

Η ιστορία μερικές φορές επαναλαμβάνεται παρακάμπτοντας την φάρσα.