Στο δικό μου το μυαλό ο ποδοσφαιριστής Βιεϊρίνια που ξέραμε είχε “τελειώσει” με τη λήξη της σεζόν 2020-21. Η επόμενη θεώρησα ότι έπρεπε να του δοθεί για να το συνειδητοποιήσει και ο ίδιος. Αποφάσισε, όμως, να μείνει για μία ακόμη και τώρα δηλώνει ότι θέλει να παίξει κι άλλη. “Αισθάνομαι καλά”, λέει. “Το σώμα μου αντέχει”. Και περιμένει το “ναι” από τον Ιβάν, ή τη συμφωνία για να προσφέρει πλέον από άλλο πόστο.
Κατανοητό το να αρνούνται να τερματίσουν την καριέρα τους ποδοσφαιριστές του δικού του διαμετρήματος, αν και θα έπρεπε να λένε “αντίο” από την πρώτη στιγμή που αρχίζουν να παίρνουν την κατιούσα. Το πιστεύω ακόμη και για τον κορυφαίο όλων των εποχών, τον Μέσι. Μετά το Μουντιάλ και, άντε, βαριά-βαριά, μετά τη λήξη της φετινής σεζόν, δεν έχει κανέναν λόγο να παίζει ποδόσφαιρο. Ωστόσο, ο Βιεϊρίνια δεν είναι Μέσι και τα τελευταία χρόνια υπέστη πολλούς τραυματισμούς, που, σιγά-σιγά, τον αδρανοποίησαν. Λογικό ήταν, σε συνδυασμό φυσικά με την ηλικία του. Γεννήθηκε στις 24.01.1986. Τουτέστιν, είναι σήμερα στα 37,5. Ο χρόνος δεν χαρίζεται σε κανέναν…
Προσέξτε: Στο Πρωτάθλημα 2019-20 ο Βιεϊρίνια ήταν ο 3ος σε χρόνο συμμετοχής παίκτης του ΠΑΟΚ με 1.300 λεπτά σε 20 ματς. Το 2020-21 ήταν 6ος με 1.754 λεπτά σε 21 ματς. Το 2021-22 ήταν… 16ος με 1.181 λεπτά σε 21 ματς. Και πέρσι, το 2022-23, ήταν… 22ος με 691 λεπτά σε 15 ματς. Η εικόνα είναι ξεκάθαρη και προβάλλει, μοιραία, ένα εύλογο ερώτημα: Τι είδους ποδόσφαιρο μπορεί να παίξει και πόσα να προσφέρει από τα 37,5 έως τα 38,5 του;
Οταν παίζεις μόνο ως αλλαγή και όταν έχεις μεγάλα διαστήματα απουσίας εξ αιτίας των τραυματισμών, όσο και να θέλεις, όπως και να αισθάνεσαι, ό,τι και να νομίζεις για το σώμα σου, απλά ούτε να προσφέρεις μπορείς, ούτε και να ευχαριστιέσαι το παιχνίδι και τη συμμετοχή στην προσπάθεια της ομάδας να πετύχει τους στόχους της. Φοβάμαι, λοιπόν, ότι, αν συνεχίσει και φέτος, το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να αλλοιώσει κι άλλο την εξαιρετική εικόνα του “κανονικού” Βιεϊρίνια και τις υπέροχες αναμνήσεις που έχουμε όλοι από τις δύο θητείες του στον ΠΑΟΚ. Τα σύμβολα, όπως αυτός, δεν πρέπει να φθείρονται.
Εννοείται ότι, ακριβώς επειδή πρόκειται για τη σύγχρονη σημαία του ΠΑΟΚ, κάθε απόφασή του είναι αποδεκτή και σεβαστή, όπως και κάθε απόφαση του Ιβάν για το επόμενο βήμα της συνεργασίας του με τον ΠΑΟΚ. Φαντάζομαι συμφωνούν όλοι οι φίλοι του ΠΑΟΚ. Για τον Ελ Καντουρί, ας πούμε, δεν το συζητάμε καν. Θα ήταν έγκλημα η παραμονή του. Ηδη ήταν έγκλημα από πέρσι και πρόπερσι.
Ακόμη και για τον Μπίσεσβαρ, που σαφώς πρόσφερε πολλά περισσότερα από τον Ελ Καντουρί. Ποιος θα μπορούσε να βλέπει τον Μπίσεσβαρ να “σέρνεται” για τρίτη συνεχή χρονιά και να καταλαμβάνει άδικα των αδίκων μία θέση στο ρόστερ; Η εκτίμηση, εκτίμηση, η συμπάθεια, συμπάθεια, η αναγνώριση, αναγνώριση, αλλά και το συμφέρον της ομάδας πολύ σπουδαία υπόθεση. Η σπουδαιότερη.
ΥΓ. Εχω την αίσθηση ότι τελικά θα προτιμηθεί να συνεχίσει από άλλο πόστο, για να αρχίσει μια νέα καριέρα στον ΠΑΟΚ και, γενικά, στο ποδόσφαιρο. Αλλά, προφανώς, στη λήψη της τελικής απόφασης θα παίξει ρόλο όχι μόνο η επιθυμία του Ιβάν και του Βιεϊρίνια, αλλά και η επιθυμία του Λουτσέσκου. Δηλαδή, το αν θελήσει να διατηρήσει μέσα ή δίπλα στην ομάδα έναν στενό συνεργάτη του. Ο,τι και να αποφασιστεί, πάντως, προς το συμφέρον του ΠΑΟΚ θα είναι. Γιατί ένας Βιεϊρίνια από πουθενά δεν περισσεύει.
