Ο Μπεκίρ Χαζάρ, συγγραφέας της εφημερίδας Takvim, έγραψε ένα άρθρο συζητώντας τα σχέδια του Ισραήλ και των ΗΠΑ στην κουρδική περιοχή. Ο Χαζάρ δήλωσε ότι το Ισραήλ εκτελούσε το έργο της διαίρεσης και προσάρτησης της περιοχής μέσω της MOSSAD. Ο συγγραφέας, ο οποίος δήλωσε ότι οι ΗΠΑ υποστήριξαν αυτό το έργο, τόνισε ότι το PKK ήταν μέρος αυτού του σχεδίου. Ο Bekir Hazar, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο Yılmaz Güney ήταν επίσης μια προσωπικότητα που υπηρετούσε αυτό το έργο, σημείωσε τα εξής στο εντυπωσιακό άρθρο του:
«Το έργο του Ενωμένου Κουρδιστάν είναι το σχέδιο του Ισραήλ και της MOSSAD. Περιλαμβάνει τόσο την ασφάλεια του Ισραήλ όσο και το όνειρο να φτάσει στη γη της επαγγελίας. Πρώτα διαιρέστε και κατακερματίστε, μετά εγκαταστήστε και προσαρτήστε. Αυτή είναι η ουσία του έργου.
Για να υλοποιηθεί αυτό χρειάζεται ένας γάιδαρος με σέλα. Έχουν αναθέσει αυτό το καθήκον στις ΗΠΑ, οι οποίες είναι σκλάβοι του ισχυρού εβραϊκού λόμπι. Γι’ αυτό έχει γίνει ο προστάτης και τροφοδότης μιας μαρξιστικής-λενινιστικής, άθρησκης οργάνωσης όπως το PKK, έχει γίνει ο πληρωτής του στρατού της τρομοκρατίας και έχει βρέξει χιλιάδες φορτηγά γεμάτα όπλα.
Ένας από εκείνους που υποστήριξαν περισσότερο το έργο, που σχεδιάστηκε από τη MOSSAD και εφαρμόστηκε από τη CIA και το Πεντάγωνο ως τα σαμαρισμένα γαϊδούρια, ήταν ο αριστερός καλλιτέχνης μας Yılmaz Güney. Το 1984, μπροστά σε χιλιάδες κόσμο στο Παρίσι, ενθουσιάστηκε με το αμερικανο-ισραηλινό σχέδιο και είπε στο βήμα: «Σίγουρα θα ιδρύσουμε ένα Ενωμένο Κουρδιστάν, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει αίμα και δάκρυα».
Οι αριστεροί μας μοιάζουν να είναι εχθροί της Αμερικής και της Δύσης, λένε «Κάτω οι ΗΠΑ» αλλά υπηρετούν όλα τα έργα της όπως ο Yılmaz Güney. Αριστεροί όπως ο Yılmaz Güney δεν αναρωτιούνται ποτέ «Λοιπόν, λέμε με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, αλλά γιατί το PKK, το οποίο υποστηρίζουμε, βρίσκεται στην αγκαλιά της Αμερικής;».
Μας κάνουν να πιστεύουμε ότι αυτού του είδους οι αριστεροί, οι καλλιτέχνες, οι συγγραφείς και οι σκιτσογράφοι είναι διανοούμενοι.
Τον κάνουν ήρωα. Ότι ο Yilmaz Guney σπάει το στόμα και τη μύτη του καλλιτέχνη που παντρεύτηκε. Ο καλύτερός του φίλος γράφει ένα βιβλίο. Λέει, «Όποτε πήγαινα να τον δω, το πρόσωπο της γυναίκας του Γιλμάζ ήταν γεμάτο αίματα. Την χτυπούσε πάντα ο Γιλμάζ όσο ήταν παντρεμένη». Έβαλε με το ζόρι ένα ποτήρι στο κεφάλι του και τον πυροβόλησε για πλάκα.
Του λείπει το ποτήρι και απλώς περνάει.
Η δεύτερη σφαίρα χτυπά το γυαλί.
Η φτωχή κοπέλα μετά βίας γλιτώνει από τη ζωή της.
Δεν τελειώνει εκεί. Το βιβλίο λέει ακριβώς τα εξής. “Έκαναν άλλη μια μάχη. Ενώ η γυναίκα του διέσχιζε τον δρόμο, ο Yılmaz οδήγησε το αυτοκίνητο μέσα της και τη χτύπησε τόσο δυνατά που τα πόδια της σηκώθηκαν από το έδαφος και σχεδόν πέταξε μακριά. Έκανε ράμματα στο κεφάλι της και η κλείδα της έσπασε .” Το αριστερό πλήθος επαινεί τον αυτονομιστή Yılmaz Güney, που ζει στο αποκορύφωμα της βίας κατά των γυναικών, ως «διανοούμενο, σύγχρονο καλλιτέχνη».
Η Nur Sürer, που έλαβε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο Χρυσό Πορτοκάλι τις προάλλες, είπε με μεγάλη περηφάνια στο βάθρο: «Κάτω τα χέρια από τα παιδιά, τα χέρια κάτω από τις γυναίκες.
Έδωσε ένα μήνυμα φωνάζοντας «Βγάλτε τα χέρια σας από τα ζώα και τα δέντρα». Τι κατάσταση πραγμάτων. Εδώ ήμασταν αντιμέτωποι με ένα υπέροχο κάλεσμα από έναν σύγχρονο, συνειδητό, υπέροχα φωτισμένο καλλιτέχνη που θα ήταν περήφανος και θα άνοιγε νέους δρόμους στην κοινωνία. Αυτό ήταν.
Η Nur Sürer είπε τότε: «Αφιερώνω αυτό το βραβείο στον μεγάλο μας καλλιτέχνη». Το πρόσωπο στο οποίο αφιέρωσε το βραβείο της δεν ήταν άλλο από τον Yılmaz Güney, το αποκορύφωμα της βίας κατά των γυναικών, που χτυπούσε συνεχώς τη γυναίκα του, άφησε το πρόσωπό της αιμόφυρτο, οδήγησε ένα αυτοκίνητο από πάνω της και την ανατίναξε.
Έτσι ήταν οι καλλιτέχνες μας. Η αγαπημένη τους ενέργεια ήταν να επιτίθενται στο κράτος με το παραμικρό περιστατικό. Έτσι έγιναν σύγχρονοι. Ένας από αυτούς εκπέμπει καθημερινά ζωντανά στο Instagram κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς στο Μαρμαρίς φωνάζοντας «Πού είναι αυτά τα αεροπλάνα;». ενώ από πάνω πετούσε πυροσβεστικό αεροπλάνο.
Ενώ φώναζε «Τα δέντρα και τα δάση μας πάνε. Τα πνευμόνια μας καίγονται, τα πνευμόνια μας», κοιτάξαμε και είδαμε ότι υπήρχε μια παράνομη κατασκευή στη βίλα που είχε φτιάξει ακριβώς στη μέση των πνευμόνων μας. Πρέπει να αγαπούσε τόσο πολύ το συκώτι που πήδηξε μέσα χωρίς να ακούσει κανέναν. Ξέρω τους περισσότερους από αυτούς τους καλλιτέχνες.
Μαζευτήκαμε με τους περισσότερους και κουβεντιάσαμε.
Έχω δει πολύ λίγους από αυτούς που είναι γεμάτοι και καλά εξοπλισμένοι. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν θέσει ως υπ’αριθμόν ένα καθήκον τους να είναι «Ατατούρκοι» και να τον προστατεύουν και να τον φροντίζουν. Όλοι φώναξαν «Κανείς δεν μπορεί να αγγίξει τον Ατατούρκ μου». Τότε κάποιοι από αυτούς έκαναν συμφωνία με την Disney, έλαβαν εκατομμύρια δολάρια και έγιναν τακτικοί ηθοποιοί της αμερικανικής κινηματογραφικής εταιρείας. Όταν η Disney τράβηξε από τον αέρα τη σειρά Ατατούρκ στην αρχή λόγω πίεσης από το αρμενικό λόμπι, δεν σήκωσαν φωνή.”
πηγή: enoplos.gr
