Μπορεί ο ΠΑΟΚ να αναθάρρησε με τις τρεις συνεχόμενες νίκες και τις πολύ καλές εμφανίσεις που έκανε αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όλα έχουν μπει σε μια σωστή ρότα και έχουν βρει το δρόμο τους. Για μας αυτή την στιγμή διαθέτουμε αποχρώσες ενδείξεις για το τι η ομάδα μπορεί να κάνει στη νέα χρονιά εάν… Και αυτό το «εάν» είναι μια λέξη στην οποία επιβάλλεται να δώσουν την πρέπουσα σημασία οι αρμόδιοι προκειμένου ο ΠΑΟΚ να αρχίσει το δεύτερο χρονικό στάδιό του, πολύ πιο ενισχυμένος και έτοιμος απ’ ότι ξεκίνησε το πρώτο. Διότι κατά γενική ομολογία η φετινή αρχή που ήταν το ήμισυ του παντός έμοιαζε καταστροφική. Συνοπτικά οι λανθασμένες κινήσεις στις μεταγραφές και την προετοιμασία της ομάδας οδήγησε τον ΠΑΟΚ σε Ευρωπαϊκό αποκλεισμό και στην αρνητική δημιουργία 12 βαθμών από την κορυφή.
Μπορεί αυτή η διαφορά να είναι πλασματική και να μην την αξίζει ο Παναθηναϊκός αλλά το δεδομένο είναι ότι κατάφερε να εκμεταλλευτεί όλες τις αγωνιστικές αλλά και διαιτητικές παραμέτρους με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί αυτή η τεράστια για τα δεδομένα, ενός μόλις γύρου απόσταση. Ο ΠΑΟΚ τούτη την στιγμή έχει να επικεντρωθεί σε τρεις σημαντικές παραμέτρους οι οποίες θα καθορίσουν και την συνέχεια ως το καλοκαίρι του 2023.
Η πρώτη έχει να κάνει με την απόκτηση δυο παικτών από το πολύ πάνω ράφι. Δεν είναι μυστικό να πούμε ότι φέτος ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός έχει μεγαλύτερο μπάτζετ από τον ΠΑΟΚ ενώ η ΑΕΚ διαθέτει 5 παίκτες που θα αγωνιστούν στο παγκόσμιο κύπελλο ενώ ο ΠΑΟΚ μόνο έναν, τον Ζίφκοβιτς. Τα παραπάνω στοιχεία, έστω κι αν δεν είναι βαθιές αναλύσεις, δείχνουν ότι ο Δικέφαλος έχει κατέλθει επίπεδο σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό θα το αντιστρέψει μόνο αν ενισχυθεί περισσότερο και αποτελεσματικότερα από τους αντιπάλους του την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Το δεύτερο έχει να κάνει με τον προπονητή και το επιτελείο του.
Ενώ έχει πολλά συν ως προπονητής έχει , κατά τη γνώμη μας, και ορισμένες εμμονές που του στέρησαν μια καλύτερη οπτική όσο αφορά τον καταρτισμό της ενδεκάδας και τους παίκτες στους οποίους θα πρέπει να βασίζεται. Δεν θα εξετάσουμε αν από ανάγκη ή από βούληση τους τρεις τελευταίους αγώνες έχει αλλάξει κατά πολύ τουλάχιστον ο ρυθμός και η αποτελεσματικότητα του ΠΑΟΚ λόγω συμμετοχής νέων προσώπων. Το θέμα είναι πρώτα να βρει τη δική του ισορροπία προκειμένου να καταφέρει το ίδιο στα αποδυτήρια. Διότι για παράδειγμα αν ο Κούρτιτς δεν επανέρθει βασικός σε κάθε ματς, που για μας είναι το ορθό, είναι κάτι που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο Λουτσέσκου στα αποδυτήρια. Το τρίτο αλλά εξίσου σημαντικό έχει να κάνει με την παρουσία του ΠΑΟΚ στα κέντρα αποφάσεων αλλά και γενικά στα μέσα ενημέρωσης. Σήμερα μοιάζει να μην είναι πουθενά.
Οι τρεις της Αθήνας κάνουν πάρτι. Για μας είναι ένοχοι κατά συρροή ποδοσφαιρικών διαιτητικών βιασμών σε βάρος όλων των υπολοίπων ομάδων κι όμως διαμαρτύρονται ότι αδικούνται συνέχεια. Το κακό δεν είναι ότι διαμαρτύρονται αλλά το ότι αυτή τους η διαμαρτυρία αποκτά κύρος, διαθέτει κανάλια έκφρασης και επιβολής στη μάζα του κοινού. Είδαμε επιθέσεις στην κυβέρνηση και εμμέσως στον πρωθυπουργό. Όταν το πρωτάθλημα κορυφώνεται και αν οι ομάδες δεν έχουν μεγάλες διαφορές στα πλέι οφ, τον ΠΑΟΚ δεν θα τον υπολογίζει κανένας. Και δεν θα τον υπολογίζει διότι για συναπτά έτη επικοινωνιακά είναι απών.
Θα γίνονται πέναλτι όπως αυτό στον Ολιβέιρα πάνω στο Καραϊσκάκη που σήμερα έχουν σβηστεί από τη μνήμη του ποδοσφαιρικού κοινού επειδή δεν «υπάρχει» ΠΑΟΚ να τους το θυμίζει. Για να μην αναφερθούμε στις παλαιότερες υποθέσεις όπου ο ΠΑΟΚ κατηγορήθηκε και ακόμα περιμένουμε να δούμε κάποιον να τιμωρείται. Αν δεν αναπτυχθεί η ομάδα επικοινωνιακά, ότι κι αν κάνει αγωνιστικά δυστυχώς δεν έχει τύχη!
Αρθρογραφεί ο Θάνος Μπούζας
