Αναστασάκης: «Θέλω μετάλλιο σε μεγάλο αγώνα - Αν κλείσει ο Άγιος Κοσμάς είμαστε στον αέρα»
Έμαθε να κρατά το μάθημα από κάθε περίσταση, να προσπαθεί καθημερινά για να κερδίσει ό,τι επιθυμεί και να μάχεται για να κάνει εκείνο το τίποτα, κάτι. Μετά από την περιπέτεια του τραυματισμού του επέστρεψε πιο δυνατός και συνεχίζει την ανοδική του πορεία.
Ο Μιχάλης Αναστασάκης κατέκτησε τη 10η θέση στη σφυροβολία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη στη Βουδαπέστη και μίλησε στο Metrosport.gr για την εμπειρία αυτή, τα συναισθήματα του μετά το τέλος του αγώνα και τα συγχαρητήρια που δέχθηκε από τον προπονητή και τον Χρήστο Φραντζεσκάκη καθώς και για τους επόμενους στόχους του.
Διηγήθηκε το ταξίδι του στη σφυροβολία, τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο και στο Τόκιο αλλά τον τραυματισμό του, που λειτούργησε ως ψυχολογικό break για τον ίδιο. Ακόμη, αναφέρθηκε στο ρόλο των Κώστα Παπαμαρκάκη και Αλέξανδρου Παπαδημητρίου στην εξέλιξη του ενώ έκρουσε και τον κώδωνα για τον Άγιο Κοσμά εκφράζοντας την ανησυχία του για το τι μέλλει γενέσθαι με τα αθλήματα μετά το κλείσιμο του.
«Ήθελα το κάτι παραπάνω στον τελικό – Μεγάλος στόχος οι Ολυμπιακοί Αγώνες»
Είσαι ικανοποιημένος με τη 10η θέση στο Παγκόσμιο της Βουδαπέστης;
«Στον προκριματικό ήμουν αγχωμένος και ήθελα να βγάλω μια καλή επίδοση. Δεν έβγαλα το όριο αλλά είχα την επίδοση που με έστειλε στον τελικό. Ήθελα πολύ να βρεθώ εκεί. Ένιωθα καλά και είχα δουλέψει για την επίδοση αυτή. Δεν περίμενα να είμαι 10ος . Δεν είμαι τόσο ικανοποιημένος με την επίδοση μου γιατί φέτος έχω σταθεροποιηθεί πάνω από τα 75μ. Ήθελα το κάτι παραπάνω. Θα μπορούσε να έχει πάει καλύτερα ο τελικός αλλά δεν θέλω να είμαι αχάριστος».
Τι κρατάς από αυτή την εμπειρία;
«Το τεχνικό κομμάτι που με βοήθησε να βρεθώ στη Βουδαπέστη, την καλή ψυχολογία, τον κόσμο που γέμισε το γήπεδο και δημιούργησε εξαιρετική ατμόσφαιρα και τη 10η θέση».
Τι σου είπαν ο προπονητής σου και ο Χρήστος Φραντζεσκάκης μετά το τέλος του αγώνα;
«Ο προπονητής μου έδωσε συγχαρητήρια και μου είπε ότι είναι περήφανος για μένα. Το ίδιο άκουσα και από τον Χρήστο. Χάρηκαν για μένα».
Η προηγούμενη στάση ήταν στο Ευρωπαϊκό στα Σιλέσια. Πώς έζησες τον αγώνα εκεί;
«Συμμετείχα στους αγώνες για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν να βοηθήσω την ομάδα και ο δεύτερος να κάνω μια καλή εμφάνιση και να κυνηγήσω πόντους για το ranking».
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;
«Περιμένω απάντηση για έναν αγώνα τον Σεπτέμβρη. Του χρόνου έχουμε το Πανευρωπαϊκό αλλά ο μεγάλος μας στόχος είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες».
«Ψυχολογικό break ο τραυματισμός»
Είχες ένα τραυματισμό και πέρασες την πόρτα του χειρουργείου. Πώς προέκυψε ο τραυματισμός σου;
«Πέρυσι μετά τον αγώνα στην Τρίπολη, έκανα μαγνητική και εντοπίσαμε ένα πρόβλημα στον κοιλιακό προσαγωγό. Μετά από συζητήσεις με τον γιατρό, συμφωνήσαμε να πάμε συντηρητικά μέχρι το τέλος της χρονιάς. Δεν πήγε καλά η συνέχεια του 2022 λόγω του τραυματισμού αυτού και αφού τελείωσα τις αγωνιστικές μου υποχρεώσεις έπρεπε είτε να μπω στο χειρουργείο είτε να ακολουθήσω συντηρητική αγωγή. Επέλεξα να κάνω το χειρουργείο. Ήθελα να τελειώσω. Σκέφτηκα, επίσης, ότι θα έκανα το χειρουργείο και την αποκατάσταση και έπειτα θα άρχιζα την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς».
Πώς το αντιμετώπισες ψυχολογικά;
«Σκέφτηκα ότι για μένα ήταν μια πρόκληση. Ήξερα ότι είναι για το καλό μου και εφόσον υπήρχε το πρόβλημα έπρεπε να το αντιμετωπίσουμε. Οι γιατροί και οι φυσιοκοθεραπευτές μου με βοήθησαν. Το αντιμετώπισα με ήρεμο τρόπο γιατί ήξερα ότι είχα χρόνο να προετοιμαστώ για τους Ολυμπιακούς μετά. Ήταν ένα ψυχολογικό break, ουσιαστικά, που με βοήθησε να κάνω ένα διάλειμμα, να αναθεωρήσω, να δω το καλό και το κακό και να βάλω σε σειρά κάποια πράγματα».
Πώς αισθάνθηκες όταν πάτησες ξανά στη βαλβίδα;
«Ένιωθα καλά και δεν είχα άγχος. Ήμουν ενθουσιασμένος όταν πάτησα ξανά στη βαλβίδα και ήξερα τι έπρεπε να κάνω για να φτάσω ξανά στο υψηλό επίπεδο».
Υπήρχε η σκέψη ή ο φόβος μήπως το πάθεις ξανά;
«Ναι, αλλά οι φυσικοθεραπευτές μου μού έλεγαν να συνεχίσω και να μη φοβάμαι τίποτα. Μπήκα σταδιακά στις προπονήσεις, είχα ένα πλάνο και αυτό με βοήθησε πολύ».
«Απλά σκέφτομαι ότι έκαψα μια βολή και πάω παρακάτω»
Ποιο ήταν το ερέθισμα για να αρχίσεις τη σφυροβολία;
«Είδα το αγώνισμα στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, ήθελα να το προσπαθήσω και κόλλησα».
Άρχισες κάνοντας 100μ
«Έκανα τα 100μ. Ήμουν ο πιο γρήγορος στο σχολείο. Δεν μου άρεσε να κάνω προπόνηση ταχυτήτων όμως».
Έχεις δοκιμάσει και άλλα αγωνίσματα του στίβου ή αθλήματα;
«Είχα κάνει ποδόσφαιρο, καράτε, κολύμπι και μπάσκετ. Δεν το έχω με το ποδόσφαιρο, προτιμώ το μπάσκετ».
Γιατί επέλεξες ένα ατομικό άθλημα;
«Δεν ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Αν έκανα κάποιο ομαδικό, θα επέλεγα το μπάσκετ. Μου αρέσει να παρακολουθώ παιχνίδια του ΝΒΑ».
Θυμάσαι την πρώτη σου βολή;
«Την πρώτη μου προπόνηση δεν τη θυμάμαι πολύ καλά. Ο πρώτος μου αγώνας ήταν σε ένα Πανελλήνιο και έριξα σφαίρα».
Υπάρχουν τρία στάδια πριν φύγει η σφύρα από τα χέρια σου. Οι ωθήσεις, οι περιστροφές και η εκτίναξη. Ποιο είναι πιο απαιτητικό;
«Όλα! Με την ώθηση προετοιμάζεις τη βολή, οι περιστροφές σου δίνουν το ρυθμό και την ταχύτητα για να έρθει η καλή εκτίναξη που θα δώσει μια καλή βολή».
Υπάρχει ιδανική βολή; Και αν ναι, τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ο αθλητής για να την πετύχεις;
«Αυτό ποικίλλει ανάλογα με τον αθλητή. Κάποιοι θεωρούν ότι πρέπει να είναι καλοί τεχνικά και άλλοι ότι θέλουν να είναι δυνατοί. Θεωρώ ότι ένας αθλητής σε υψηλό επίπεδο πρέπει να τα συνδυάζει όλα, να είναι δηλαδή τεχνικά καλός και δυνατός. Το να καταφέρεις να βγάλεις μια τέλεια βολή, είναι δύσκολο μερικές φορές».
Κάνεις κάτι συγκεκριμένο πριν ρίξεις;
«Σκέφτομαι τα τεχνικά κομμάτια για να μπορέσω να βγάλω μια καλή βολή».
Στη διάρκεια του αγώνα μπορεί μια βολή να είναι κακή ή άκυρη. Πώς το διαχειρίζεσαι;
«Στους αγώνες, προσπαθώ να το ξεπερνάω. Να μην εστιάσω στην κακή βολή και να επικεντρώνομαι στην επόμενη. Απλά σκέφτομαι ότι έκαψα μια βολή και πάω παρακάτω. Όταν η κακή βολή έρχεται στην προπόνηση, κάθομαι πέντε λεπτά και ηρεμώ».
Η σφύρα φεύγει με μεγάλη ταχύτητα. Τι μέτρα υπάρχουν για την ασφάλεια σας;
«Ο κλωβός είναι η μόνη προστασία».
«Δεν έχουν σκεφτεί την επόμενη ημέρα – Αν κλείσει ο Άγιος Κοσμίας, είμαστε στον αέρα»
Πόσες ώρες προπονείσαι και τι περιλαμβάνει η προπόνηση σου;
«Εξαρτάται την περίοδο. Στην προετοιμασία, μπορεί να διαρκέσει τρεις με τέσσερις ώρες η προπόνηση ενώ κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου μια με δυο. Κάνουμε βάρη, αλτικές και δρομικές ασκήσεις».
Υπάρχει κάτι που σε δυσκολεύει;
«Η αντοχή αλλά πρέπει να την κάνω γιατί με βοηθά».
Ποιος ήταν ο λόγος που επέλεξες τον Παπαδημητρίου;
«Δεν τον διάλεξα, με έστειλε ο Παπαμαρκάκης».
Πόσο σημαντική ήταν στην εξέλιξη σου ο Παπαμαρκάκης και ο Παπαδημητρίου;
«Και οι δυο προπονητές έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη μου. Ο κ. Κώστας (Παπαμαρκάκης) είναι και παιδαγωγός εκτός από προπονητής. Εκτός από το αγωνιστικό κομμάτι, σε βοηθάει να χτίσεις την προσωπικότητα σου. Το ίδιο είναι και ο κ. Αλεξ (Παπαδημητρίου). Είναι ο δεύτερος πατέρας μου. Συζητάμε κάθε δυσκολία που βρίσκω μπροστά μου και μέσα από την εμπειρία του με βοηθά να ηρεμήσω και να γίνω καλύτερος».
Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;
«Αγαθά κόποις κτώνται. Είναι κάτι απλό αλλά είναι η ουσία του αθλητισμού. Τίποτα δεν θα έρθει απλόχερα».
Πού προπονείσαι; Είσαι ικανοποιημένος με τις εγκαταστάσεις;
«Κάνω προπόνηση στο ΟΑΚΑ και στον Άγιο Κοσμά, ο οποίος θα κλείσει σε ένα χρόνο. Η σφύρα και γενικά ο νότιος τομέας της Αθήνας αν δεν βρεθεί λύση, θα πεθάνει. Δεν έχουν σκεφτεί την επόμενη ημέρα και παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αθλητές σφυροβολίας, δείχνουν να μην ενδιαφέρονται. Δεν έχει φτάσει ποτέ στα αυτιά μου ότι υπάρχουν σκέψεις για το πού θα γίνει το επόμενο γήπεδο. Είμαστε στον αέρα. Δεν τους νοιάζει και τόσο. Αν κλείσει ο Άγιος Κοσμάς, θα πεθάνει ο αθλητισμός. Είναι λάθος, δεν σκεφτόμαστε την επόμενη ημέρα. Πρέπει κάποιος να κοιτάξει και εμάς!
Καλό το ποδόσφαιρο και εμένα μου αρέσει και το παρακολουθώ αλλά υπάρχει και ο στίβος. Φέρνουμε και εμείς επιτυχίες. Ο κόσμος δεν μας προσέχει και το καλοκαίρι μας θυμούνται. Δεν έχουμε την απαραίτητη προβολή ούτε εμείς ούτε το πόλο για παράδειγμα. Νομίζω ότι θα έπρεπε να είναι όλα ισάξια και όλοι να έχουμε αυτό που χρειαζόμαστε.
Αν κλείσει ο Άγιος Κοσμάς, θα μείνει μόνο το ΟΑΚΑ. Θα γεμίσει και δεν θα μπορεί να κάνει κανένας προπόνηση εκεί. Το πρόβλημα είναι ότι δεν σκεφτόμαστε την επόμενη ημέρα. Τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τη σφυροβολία πού θα κάνουν προπόνηση; Κάποιοι αθλητές από το εξωτερικό θέλουν να έρθουν εδώ για προετοιμασία, αλλά πού να την κάνουν; Σε ποιο γήπεδο; Δεν είναι άσχημο αυτό;».
Η χρηματοδότηση είναι επαρκής;
«Είναι καλή. Μας βοηθάνε και οι χορηγοί».
Πόσο εύκολο είναι να βρεθούν χορηγοί;
«Είναι αρκετά δύσκολο στο δικό μας άθλημα. Ανέκαθεν δεν τραβούσαμε εύκολα τα βλέμματα».
«Θέλω ένα μετάλλιο σε μεγάλο αγώνα – Διασκεδάζω με ό,τι ακούω»
Έχεις βρεθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο και στο Τόκιο. Τι κρατάς από την εμπειρία αυτή; Τι έμαθες;
«Οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι μια γιορτή και μου άρεσε πολύ που συμμετείχα. Στο Ρίο θυμάμαι ότι έλεγα στον προπονητή ότι δεν θυμάμαι τι έγινε στην πρώτη βολή. Ήμουν τόσο χαρούμενος που βρισκόμουν εκεί, έζησα τη στιγμή στο έπακρον. Στο Τόκιο ήταν όμορφη εμπειρία αλλά δεν μου άρεσε ότι λόγω του κορωνοϊού δεν υπήρχε κόσμος στο γήπεδο και δεν μπορέσαμε να δούμε την πόλη. Οι άνθρωποι είναι απίστευτα όμορφοι, η οργάνωση ήταν εξαιρετική. Ήθελα να γνωρίσουμε το Τόκιο στο 100%».
Είχες ποτέ το άγχος της επιτυχίας;
«Υπάρχουν οι στιγμές αυτές. Με το πέρασμα του χρόνου κατάλαβα ότι δεν υπάρχει αποτυχία στο αθλητισμό, όλα είναι μαθήματα. Ακόμη και μια κακή προπόνηση, είναι ένα καλό μάθημα. Παίζει ρόλο ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα».
Έχεις βρεθεί σε Ευρωπαϊκό, Παγκόσμιο, Μεσογειακούς, Ολυμπιακούς Αγώνες. Τι σου δίνει κίνητρο να συνεχίσεις;
«Θέλω ένα μετάλλιο σε μεγάλο αγώνα».
Πώς αντιδράς στην αρνητική κριτική;
«Δεν με νοιάζει. Διασκεδάζω με ό,τι ακούω. Ξέρω ότι όσοι κάνουν τα σχόλια αυτά, δεν ξέρουν τι περνάω εγώ. Σίγουρα θα βρεθεί άνθρωπος να σε κρίνει, είναι στη φύση μας αυτά. Είναι δύσκολο να αρέσουμε σε όλους. Αν αρέσεις σε όλους, κάτι κάνεις λάθος».
Ήταν εύκολη η προσαρμογή από τα Χανιά στην Αθήνα;
«Στην αρχή με άγχωνε πώς θα έρθω, πού θα κάνω προπόνηση, τι θα τρώω. Έφευγα από τους γονείς μου και έπρεπε να ζήσω μόνος. Δε δυσκολεύτηκα όσο πίστευα στην προσαρμογή, έμαθα να ζω μόνος. Εν τέλει, χρειαζόμουν αυτή την αλλαγή».
Τι θα ήθελες να βελτιώσεις αγωνιστικά σε εσένα;
«Την τεχνική μου».
Είχες κάποια περίεργη εμπειρία στα ταξίδια σου με τον στίβο;
«Το φετινό Βαλκανικό ήταν η χειρότερη εμπειρία μου. Το ξενοδοχείο και το φαγητό ήταν χάλια. Ένιωθα ότι μας έβαλαν τιμωρία και ότι το ξενοδοχείο άνοιξε μόνο για εμάς. Δεν το έχω ξαναζήσει αυτό».
Ποια είναι η στάση των γονιών σου στην πορεία σου;
«Είναι υποστηρικτικοί. Δεν έχουν καμία σχέση με τον αθλητισμό αλλά αυτό δεν ήταν πρόβλημα ποτέ. Βρίσκονται έμπρακτα δίπλα μου και με στηρίζουν σε κάθε απόφαση μου».
Εκτός στίβου με τι ασχολείσαι;
«Έχω σπουδάσει φυσικοθεραπεία. Θα ήθελα να ασχοληθώ αφού τελειώσω την ενασχόληση μου με τον στίβο».
Γνωρίζοντας καλύτερα τον Μιχάλη
Πρότυπο: «Μου αρέσει το αγωνιστικό στυλ πολλών αθλητών. Σαν άνθρωπο θαύμαζα τον παππού μου γιατί ήταν δουλευταράς. Έτσι θέλω να είμαι και εγώ».
Αγαπημένο φαγητό: «Παστίτσιο».
Αγαπημένο τραγούδι: «Εκείνο το τίποτα».
Αγαπημένη σειρά/ταινία: «Είμαι φαν της Marvel. Από σειρές προτιμώ εκείνες της δράσης».
Αγαπημένο χρώμα: «Κόκκινο».
Κατοικίδιο: «Όχι, δεν έχω χρόνο να το φροντίσω».
Τατουάζ: «Όχι».
Γούρι: «Όχι».
Ελεύθερος χρόνος: «Συνήθως ξεκουράζομαι και πάω για καφέ».
Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη/φράση: «Μαχητής».
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Διαβάστε σχετικά
- Παγκόσμιο Βουδαπέστη 2023: 22η στον κόσμο η Εμμανουηλίδου - «Είμαι ευτυχισμένη που είμαι εδώ»
- Μίτινγκ Βερολίνο: Έκτη θέση με 5,72μ. για τον Καραλή
- Πέινατ Τουιτέλε: Έβαλε τρίποντο σε κακοποίηση και αλκοόλ με τάιμ άουτ
- Ο Τεντόγλου εξηγεί γιατί δεν χαιρέτησε τον Δημάκο: «Είχα να δω τον παππού μου ένα χρόνο»
- Δείπνο με θέα που κόβει την ανάσα!
