Σε μια σημαντική ανακάλυψη στο φεγγάρι προχώρησαν σήμερα οι επιστήμονες, όπως μεταδίδει σχετικά το BBC, η οποία θα μπορούσε να ωφελήσει μελλοντικά τους ανθρώπους.
Το βάθος της σπηλιάς στο φεγγάρι υπολογίζεται στα 100 μέτρα και είναι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, «το ιδανικό μέρος –για τους ανθρώπους– για να χτίσουν κάποια στιγμή στο μέλλον τη μόνιμη βάση τους». Συνεχίζοντας σχετικά με την ανακάλυψή τους στο φεγγάρι, υπογράμμισαν πως «είναι μόνο ένα από τα πιθανώς εκατοντάδες σπήλαια που κρύβονται σε έναν "υπόγειο, ανεξερεύνητο κόσμο"».
Το BBC συμπληρώνοντας σχετικά με τη σπηλιά, διευκρινίζει πως «οι χώρες έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου, για να δημιουργήσουν μια μόνιμη ανθρώπινη παρουσία στη Σελήνη, αλλά θα πρέπει να προστατεύσουν τους αστροναύτες από την ακτινοβολία, τις ακραίες θερμοκρασίες και τον διαστημικό καιρό». Η Helen Sharman, η πρώτη Βρετανίδα αστροναύτης, δήλωσε στο BBC News ότι το νεοανακαλυφθέν σπήλαιο έμοιαζε με ένα καλό μέρος για μια βάση, και πρότεινε ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν ενδεχομένως να ζουν σε σεληνιακές λάκκους σε 20 με 30 χρόνια.
Αλλά, τόνισε, πως «η σπηλιά είναι αρκετά βαθιά, γεγονός που θα δυσκολέψει τους αστροναύτες στην ανακάλυψη και στην τελική, να βγουν από μέσα».
Με βάση τα όσα έχουν γίνει γνωστά, τη σπηλιά στο φεγγάρι ανακάλυψαν οι Lorenzo Bruzzone και Leonardo Carrer του Πανεπιστημίου του Τρέντο στην Ιταλία, οι οποίοι χρησιμοποίησαν ραντάρ, για να διεισδύσουν στο άνοιγμα του λάκκου στη βραχώδη πεδιάδα, που είναι γνωστή ως Mare Tranquillitatis. Η "Mare" ή θάλασσα ήταν πιθανότατα κάποτε ένας ωκεανός και είναι ορατή με γυμνό μάτι από τη Γη. Είναι επίσης το σημείο όπου προσγειώθηκε το Απόλλων 11 το 1969. Το σπήλαιο έχει έναν φεγγίτη στην επιφάνεια της Σελήνης, που οδηγεί σε κάθετους και προεξέχοντες τοίχους, και ένα κεκλιμένο δάπεδο που μπορεί να εκτείνεται περαιτέρω στο υπέδαφος.
Δημιουργήθηκε πριν από εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρόνια, όταν η λάβα έρεε στη Σελήνη, δημιουργώντας μια σήραγγα μέσα στο βράχο.
Το πλησιέστερο αντίστοιχο στη Γη θα ήταν τα ηφαιστειακά σπήλαια στο Λανζαρότε της Ισπανίας, εξηγεί ο καθηγητής Carrer, προσθέτοντας ότι οι ερευνητές επισκέφθηκαν αυτά τα σπήλαια στο πλαίσιο των εργασιών τους. Η σπηλιά στη Σελήνη μπορεί να φανεί χρήσιμη για τον άνθρωπο, αλλά οι επιστήμονες τονίζουν επίσης ότι θα μπορούσε να βοηθήσει να απαντηθούν θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με την ιστορία της Σελήνης, ακόμη και του ηλιακού μας συστήματος.
Τα πετρώματα στο εσωτερικό του σπηλαίου δεν θα έχουν υποστεί τόσο μεγάλη φθορά ή διάβρωση από τις διαστημικές καιρικές συνθήκες, οπότε μπορούν να παρέχουν ένα εκτεταμένο γεωλογικό αρχείο που θα πηγαίνει δισεκατομμύρια χρόνια πίσω.
