Η κεφαλαιοποίηση του αποτελέσματος στο Καραϊσκάκη, σε συνδυασμό με το πρόσφατο παρελθόν στις αναμετρήσεις με τον Παναθηναϊκό και την αναγκαιότητα εξασφάλισης διαφοράς από τον Βόλο καθιστούν κομβικό τον αποψινό αγώνα για τον Αρη.
Πρωτίστως είναι τα… απλήρωτα γραμμάτια από την κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος εκεί που οι «κίτρινοι» γνώρισαν δύο ήττες τις οποίες δεν άξιζαν βάσει αγωνιστικών πεπραγμένων. Στη Λεωφόρο, ο Χουάν Ιτούρμπε προσάρμοσε στο κορμί του τον μανδύα του μοιραίου καθώς οι δικές του χαμένες ευκαιρίες στέρησαν το προβάδισμα και στο τέλος μέτρησε η λανθασμένη απόφαση του Αλαν Πάρντιου στη διαχείριση του αγώνα που τελικώς έφερε εκείνο το γκολ του Σπόραρ στις καθυστερήσεις. Προ δύο μηνών στο «Κλ. Βικελίδης, αντί να τον «τελειώσει» στο πρώτο ημίχρονο, ο Αρης έδωσε το… φιλί της ζωής στον Παναθηναϊκό μέσα από την αναποτελεσματικότητά του για να ακολουθήσουν, ένα διαιτητικό λάθος και η ανατροπή (1-2) των «πράσινων». Γι’ αυτούς τους λόγους, για τον Αρη είναι (και) ζήτημα τιμής να νικήσει σ’ αυτό το παιχνίδι.
Παράλληλα πηγαίνει και αυτό της βαθμολογικής αναγκαιότητας. Προ ημερών στο Καραϊσκάκη, οι «κίτρινοι» έβγαλαν αντίδραση εξασφαλίζοντας τον βαθμό της ισοπαλίας και πλέον καλούνται να δώσουν συνέχεια. Ο αντικειμενικός και ρεαλιστικός στόχος είναι να πάνε με διαφορά τουλάχιστον τεσσάρων βαθμών στην 5η αγωνιστική όπου θα αντιμετωπίσουν τον Βόλο στο Πανθεσσαλικό Στάδιο ούτως ώστε να έχει γείρει υπέρ τους η πλάστιγγα σε ότι αφορά την κατάληψη της 5ης θέσης. Μια διαφορετική απόσταση προφανώς θα τους προσφέρει το πλεονέκτημα στη διαχείριση του παιχνιδιού και θα αλλάξει τα δεδομένα ως προς την ψυχολογία των δύο ομάδων.
Σε όλ’ αυτά «κουμπώνει» ασφαλώς και ο αρνητικός απολογισμός των ντέρμπι. Αυτό το 1-2-7 που… κάθεται σαν αγκάθι στο λαιμό γιατί δεν τον αξίζει ο Αρης βάσει της συνολικής παρουσίας του, είναι όμως αποτέλεσμα της αφέλειας που είχε σε συγκεκριμένα παιχνίδια, σαν αυτά που προηγήθηκαν δηλαδή με τον Παναθηναϊκό.