Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Ο ΠΑΟΚ, ο προπονητής του, γνωρίζουν πλέον το μέγεθος και την ποιότητα του έμψυχου δυναμικού με το οποίο πρέπει να δουλέψουν προκειμένου να πετύχουν το καλύτερο δυνατό.
Οι επιλογές και η ευθύνη ανήκουν συνολικά σε αυτούς που βρίσκονται στο επίπεδο των αποφάσεων με τον κ. Σαββίδη να βρίσκεται στην κορυφή και τους Μπότο Λουτσέσκου να ακολουθούν. Είναι δεδομένο ότι από τα τρία μέρη έγιναν σωστές και λάθος κινήσεις.
Παίκτες αποκτήθηκαν αλλά και έφυγαν. Το ισοζύγιο μοιάζει προς το παρόν να έχει αρνητική τιμή. Δεν αμφιβάλουμε , ούτε προς στιγμήν, ότι και οι τρεις θέλουν το καλό της ομάδος. Άλλωστε για τους Λουτσέσκου και Μπότο είναι θέμα προσωπικό αφού η επιτυχία ή όχι θα επιφέρει αντανάκλαση και πιθανόν συνέπειες , θετικές ή αρνητικές στις καριέρες τους.
Βιοποριστικό θέμα προφανώς και δεν έχουν οπότε είναι θέμα περισσότερο να πετύχουν παρά να κερδίσουν κάποια χρήματα παραπάνω. Αυτή είναι η άποψή μας τουλάχιστον. Συμπερασματικά ο ΠΑΟΚ αμυντικά δεν είναι άσχημα ενώ στα χαφ , στο δεκάρι και στη θέση πλάγια και φορ έχει ελλείματα. Μάλιστα η ομάδα κάθε χρόνο δείχνει να είναι πιο αδύναμη από την προηγούμενη χρονιά με αποτέλεσμα να χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά απ’ όλους για να βγει έστω το ίδιο αποτέλεσμα.
Συνοψίζοντας: ο κ. Σαββίδης δεν πήρε τους δυο επιπλέον παίκτες που χρειαζόταν οπωσδήποτε ο ΠΑΟΚ για να θεωρείται ένα από τα φαβορί. Αναφερόμαστε σε δεκάρι και πλάγιο. Ο Λουτσέσκου «ανάγκασε» με την τακτική και την συμπεριφορά του, τους Τσιγγάρα, Κούτσια ακόμη και Τσόλακ να αναζητήσουν αλλού χώρο να αγωνιστούν.
Και οι τρεις σήμερα και κατά τη γνώμη μας θα ήταν άκρως απαραίτητοι. Στο ματς της Κυριακής δεν χωρούσε μετά το 60 ο Τσιγγάρας που τον είχες και τον πλήρωνες με 150.000€ ή ένας επιθετικός άλλος από τον Τόμας; Τέλος ο Μπότο δείχνει να πέτυχε με τους Κοτάρσκι, Νάρεϊ και Ντάντας (ο οποίος για να παραμείνει απαιτούνται τουλάχιστον 4 εκ. ευρώ) ενώ απέτυχε, προς το παρόν με Κουαλιάτα , Σοάρες , και τον αριστερό αμυντικό ο οποίος δεν εμφανίζεται πουθενά μετά την αποθεραπεία του.
Αυτά είναι τα πρώτα συμπεράσματά μας. Συνέπεια των παραπάνω είναι να κυριαρχεί στο στόμα των περισσοτέρων φίλων του ΠΑΟΚ ένα μεγάλο «γιατί»! Βλέπουν τις υπόλοιπες ομάδες και διαπιστώνουν ότι δε χρειαζόταν ο ΠΑΟΚ μια πολύ μεγάλη επένδυση προκειμένου να είναι πολύ πιο δυνατός. Αν γινόταν αναμενόμενες απλές κινήσεις και δεν υπήρχαν εμμονές ή λάθος επιλογές από τον προπονητή ο ΠΑΟΚ θα ήταν ένα επίπεδο πιο πάνω.
Από δω και στο εξής και μέχρι τη διακοπή του Νοέμβρη είναι ζήτημα Λουτσέσκου. Αυτός θα διαχειριστεί το δεδομένο πλέον υλικό. Ηρωισμοί και εμμονές δεν χωρούν. Γνωρίζει και πρέπει να γνωρίζει καλύτερα. Εμείς στις ανά αγώνα κρίσεις μας μπορεί να κάνουμε λάθος.
Για παράδειγμα επιμείναμε ότι πρέπει να δοθεί παραπάνω χρόνος στον Σβαμπ αλλά αυτό την Κυριακή έγινε μπούμερανγκ αφού μετά την αποχώρηση του Κούρτιτς και του Αογκούστο ο ΠΑΟΚ έδειχνε σημεία πανικού.
Κάναμε λάθος. (Βέβαια αν ήταν ο Τσιγγάρας…). Αυτό που είδαμε εμείς ήταν ότι προς το τέλος ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να παίζει με τρεις στόπερ ώστε να απλώσει την άμυνα και να μην έχει τόσο μεγάλο πρόβλημα στα στημένα. Ότι και να δούμε ή γράψουμε εμείς δε μετράει. Η ομάδα με ηρεμία, όντας αουτσάιντερ πρέπει να πάρει τους περισσότερους δυνατούς βαθμούς μέχρι τον Νοέμβριο. Και αυτό είναι ζήτημα Λουτσέσκου.