Σε ματς που η γκίνια έδερνε αλύπητα τον ΠΑΟΚ, τέσσερις παίκτες του “κατάφεραν” να μη σκοράρουν στα πέναλτι. Ετσι χάθηκε ο στόχος του Κυπέλλου. Σε ματς που φαινόταν ότι θα λήξει σβηστά με 0-0, έγιναν παιδαριώδη λάθη και έτσι κινδυνεύει να χαθεί και ο στόχος μιας ακόμη πρόκρισης στο Conference League.
Τώρα, έχει ο ΠΑΟΚ μπροστά του τη ρεβάνς με την Ντινάμο, στην οποία πρέπει να είναι καταιγιστικός και ταυτόχρονα η Ντινάμο να τον βοηθήσει με λάθη των δικών της παικτών για να γίνει η ανατροπή. Κι ακόμη, έχει μπροστά του τον μίνι μαραθώνιο των 10 αγωνιστικών στα πλέι οφ, στον οποίο πρέπει να βάλει κάτω και τους τρεις ανταγωνιστές του για να μη χαθεί και ο στόχος του Πρωταθλήματος.
Το μόνο ευχάριστο που συνέβη μετά τις 4 Φεβρουαρίου, όταν ο ΠΑΟΚ νίκησε 2-0 τον Ατρόμητο στο Περιστέρι, ήταν οι τρεις σερί εκτός έδρας νίκες με Παναιτωλικό, Πανσερραϊκό και Λαμία. Κατά τα άλλα, ισοπαλία 1-1 με την ΑΕΚ στην Τούμπα, συντριβή με 1-4 από τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, αποκλεισμός από τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο και τώρα ήττα με 2-0 από την Ντινάμο στο Ζάγκρεμπ. Δηλαδή, εδώ και έναν μήνα, ο ΠΑΟΚ κερδίζει μόνο “μικρές” ομάδες και αποτυγχάνει πάντα με αξιόλογους αντιπάλους.
Μοναδικό ελαφρυντικό το υπερφορτωμένο πρόγραμμα, που τον βρήκε και με συσσωρευμένα προβλήματα απουσιών από τραυματισμούς, ιώσεις και τιμωρίες. Πράγματι, ήταν πολλά τα 8 ματς μέσα σε 30 μέρες και, μάλιστα, τα 5 από αυτά ιδιαίτερα απαιτητικά. Αυτό ακριβώς, όμως, ήρθε να δείξει τις αγωνιστικές αδυναμίες της ομάδας και να αποδείξει ότι συνολικά το ρόστερ της δεν ήταν ικανό να ανταποκριθεί.
Οι αγωνιστικές αδυναμίες είναι ξεκάθαρες:
* Αν ο ΠΑΟΚ δεν βρει ελεύθερους χώρους, έχει πρόβλημα στο γκολ. Στους ελεύθερους χώρους δρουν Ζίβκοβιτς, Κωνσταντέλιας, Τάισον, Ντεσπόντοφ και (όποτε θυμηθεί) ο Μουργκ, αλλά απέναντι στις καλά στημένες άμυνες αξιόλογων αντιπάλων το φίδι δύσκολα βγαίνει από την τρύπα γιατί δεν υπάρχει ένας ικανός φορ. Ο Λουτσέσκου είδε κι απόειδε με με τον... Σαμάτα, δεν παίρνει τίποτε από τον Μπράντον, έφτασε στο σημείο να δοκιμάσει 9άρι τον Ντεσπόντοφ, αύριο-μεθαύριο μπορεί να βάλει φορ και... εμένα, αλλά επιμένει να αγνοεί τον Τζίμα, τον μοναδικό παίκτη που μπορεί να δείξει ότι η ομάδα διαθέτει και φορ. Είναι φως φανάρι ότι ο ΠΑΟΚ πληρώνει ακριβά αυτή την ακατανόητη εμμονή του Ρουμάνου και ο πιτσιρικάς φρόντισε να το (ξανα)δείξει αυτό μέσα στα ελάχιστα (πάλι) λεπτά της συμμετοχής του στο Ζάγκρεμπ.
* Στα χαφ υπάρχει μονίμως ένας αδύναμος κρίκος που λέγεται Οζντόεφ. Αν εξαιρέσει κανείς τα πέντε γκολ που πέτυχε ερχόμενος πίσω από τον φορ, δεν θα μπορέσει να θυμηθεί ουσιαστική συμβολή του ούτε ανασταλτικά, ούτε δημιουργικά. Ο Μεϊτέ προσπαθεί να κάνει τα πάντα, ο Τάισον και ο Κωνσταντέλιας επίσης, ο Ρώσος, όμως, απλώς... παρίσταται και παρακολουθεί. Ακόμη και ο Σβαμπ, που δεν κάνει καλή σεζόν, προσπαθεί πάντα να δημιουργήσει προυποθέσεις για γκολ με κάθετες πάσες, ο Οζντόεφ, όμως, αρκείται στο να αφήνει την μπάλα πίσω του ή δίπλα του στα δυο-τρία μέτρα. Οσο για τον Μάρκος Αντόνιο, ούτε και ο Λουτσέσκου κατάλαβε ακόμη τι ακριβώς και σε ποιο ρόλο μπορεί κάτι να προσφέρει.
* Αμυντικά, το λάθος γίνεται εύκολα. Οι καλές ομάδες “χτυπούν” στην πλάτη της άμυνας του ΠΑΟΚ και μπορούν να επωφεληθούν από τα ασπρόμαυρα ατομικά λάθη. Κι αν ο Μπάμπα προσφέρει πάρα πολλά επιθετικά, πώς να πεις το ίδιο για τον Οτο; Το να μείνει ο Σάστρε εκτός ευρωπαικής λίστας μοιάζει τώρα με κακόγουστο ανέκδοτο και, γενικά είναι ανέκδοτο το να παίζει ο Οτο και ο Σάστρε να μένει εκτός. Οσο για τους κεντρικούς αμυντικούς, πότε ο Κουλιεράκης με την απειρία του, πότε ο Κεντζιόρα που ακόμη προσπαθεί να γίνει από ακραίος μπακ ένας καλός στόπερ, “χάνουν” τους αντιπάλους τους και υποκύπτουν απέναντι σε αξιόλογους φορ. Τα δύο γκολ που δέχτηκε ο ΠΑΟΚ στο Ζάγκρεμπ είναι ενδεικτικά και των δύο αυτών αμυντικών αδυναμιών.
ΥΓ. Πέρα από όλα αυτά, όμως, σίγουρα υπάρχει και ζήτημα ψυχολογικό. Ζητείται καθαρό μυαλό. Εδώ και τώρα. Για τη νίκη επί του Αρη, για την όλα για όλα μάχη στη ρεβάνς με την Ντινάμο και ύστερα έρχεται, επιτέλους, λίγη ξεκούραση για σωματικό και πνευματικό φρεσκάρισμα...