Συνέντευξη στον
ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΣΤΟΡΑ
Ο
Θοδωρής
Ζαγοράκης είναι ένα «βαρύ» όνομα του
ελληνικού ποδοσφαίρου, που μετράει δύο
θητείες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ατομο χαμηλών τόνων, που σχεδόν μισεί
την δημοσιότητα. «Προτιμώ να δουλεύω
για την χώρα μου, παρά να διαφημίζω το
έργο μου στα media» δηλώνει στον περίγυρο του, όταν φίλοι
του και συνεργάτες, προσπαθούν να τον
πείσουν να αλλάξει την επικοινωνιακή
του στάση.
Ειλικρινής, απλοϊκός στη συμπεριφορά του, άτομο το οποίο παρά τη μεγάλη δόξα που έζησε και την τεράστια αναγνωσιμότητα του, παραμένει ο Θοδωρής της διπλανής πόρτας. Ενας αντιστάρ, οικογενειάρχης. Δεν ξεχνάει τις ρίζες του, ούτε τις παραδοσιακές αρχές που του δίδαξαν οι γονείς του.
Ο Θοδωρής Ζαγοράκης, συμπλήρωσε δύο θητείες στην Ε.Ε. «διεκδικώντας πράγματα για την νεολαία και για τους αθλητές», όπως δηλώνει, συμπληρώνοντας: «Αυτός είναι ο χώρος που ξέρω καλά και γι’ αυτόν προσπάθησα να κάνω το καλύτερο».
Η
συζήτηση μας ήταν πολτικοαθλητική. Μετά
από τα πρώτα λεπτά της κουβέντας μας,
διαπίστωσα ότι είχα απέναντι μου, έναν
άνθρωπο περισσότερο ώριμο πολιτικά, με
ξεκάθαρες θέσεις, που δεν του αρέσουν
οι λαϊκισμοί. Μιλήσαμε για την απόφαση
του να αλλάξει πολιτική φανέλα και να
φορέσει την πράσινη του ΠΑΣΟΚ στις
Ευρωεκλογές της 9ης
Ιουνίου, για τα κοινά σημεία πολιτικής
και ποδοσφαίρου, για τις περισσότερο
δύσκολες στιγμές στην πολιτική του
καριέρα. Μου αποκάλυψε το όνειρο του
για την Ε.Ε., μίλησε για το ελληνικό
ποδόσφαιρο, την τοξικότητα, την Ε.Π.Ο.
και σχολίασε την κατάκτηση του
Πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ.
- Mετά από δύο θητείες στην Ε.Ε. τι είναι αυτό που μένει περισσότερο έντονα στο μυαλό σoυ;
Όσα
έχουμε πετύχει ήδη αλλά και όσα έχουν
μείνει στη μέση! Κυρίως το δεύτερο!
Γιατί, ναι, πετύχαμε πολλά, αλλά έχουν
μείνει μισοτελειωμένα άλλα τόσα. Κι εγώ
δεν έχω μάθει να αφήνω, κάτι που ξεκίνησα,
στη μέση. Εκεί είναι το μυαλό μου κι
εύχομαι να έχω τη δυνατότητα να μπορέσω
να επιστρέψω και να τα ολοκληρώσω.
- Θα το έχεις ακούσει πιστεύω ή μπορεί να σου το μετέφεραν, αυτό που σκέφτονται κάποιοι: Τι ζητάει ένας ποδοσφαιριστής στην ΕΕ και την πολιτική;
Ό, τι ζητάει κι ένας νομικός, ένας οικονομολόγος ή ένας γεωπόνος! Να προσφέρει στην πατρίδα του και στην ακόμα μεγαλύτερη πατρίδα μας, την Ευρώπη, στον τομέα που γνωρίζει και μπορεί! Ευρώπη δεν είναι μόνο η άμυνα, η κλιματική αλλαγή και η οικονομία. Είναι και ο αθλητισμός και τα εργασιακά δικαιώματα των αθλητών που λέγαμε παραπάνω. Αν δεν παλέψουμε εμείς γι’ αυτά, ποιος θα το κάνει;
- Ποια
ήταν η περισσότερο δύσκολη στιγμή σου
στο Ευρωκοινοβούλιο;
Σίγουρα
η περίοδος του δημοψηφίσματος του 2015.
Ήταν μια δύσκολη στιγμή για τη χώρα που
έφτασε κυριολεκτικά στο χείλος του
γκρεμού. Η εικόνα της χώρας στις Βρυξέλλες
ήταν η χειρότερη που έχει υπάρξει. Η
πίεση που δεχόμασταν ήταν μεγάλη με όλα
όσα συμβαίναν στα Eurogroups
και αυτό δημιουργούσε αβεβαιότητα και
άγχος. Παιζόταν το μέλλον των παιδιών
μας, κάτι που δεν πρέπει να επιτρέψουμε
να συμβεί ποτέ ξανά. Τα παιδιά μας και
οι νέοι αξίζουν μια Ελλάδα σταθερή και
δυνατή για το μέλλον και γι’ αυτό παλεύω.
Καθημερινότητα
και Ευρώπη
- Πώς σου φαίνεται πού ενώ ο κόσμος θα ψηφίσει προκειμένου να στείλει εκπροσώπους στην Ε.Ε. η προεκλογική αντιπαράθεση γίνεται με όρους της εγχώριας καθημερινότητας;
Κοίτα,
σ’ έναν βαθμό δεν μπορεί να γίνει αλλιώς…
Και δεν μπορεί γιατί τα περισσότερα από
όσα αφορούν την καθημερινότητά μας, εδώ
στην Ελλάδα, οι αποφάσεις παίρνονται
στην Ευρώπη! Οπότε, σ’ έναν μεγάλο βαθμό,
φυσικό είναι.
- Γιατί θα είσαι και πάλι υποψήφιος;
Γιατί
τα θέματα της πολιτικής -και πολιτική
είναι ό,τι έχει να κάνει με τη ζωή μας-
δεν τελειώνουν ποτέ, γιατί έχω ξεκινήσει
πολλά που θέλω να τα ολοκληρώσω, γιατί
είμαι ακόμα νέος σε ηλικία κι έχω την
ενέργεια αλλά και τη διάθεση να προσφέρω
και γιατί έχω ένα ολόκληρο δίκτυο επαφών
σε όλη την Ευρώπη με σημαντικούς ανθρώπους
που μπορώ να απευθυνθώ για ζητήματα που
αφορούν την πατρίδα μου και να με
ακούσουν. Κι αυτό είναι μια ακόμα υπηρεσία
στον τόπο μου που λίγοι αντιλαμβάνονται
την αξία της.
Η
νέα πολιτική φανέλα
- Και ο λόγος που άλλαξες πολιτική φανέλα;
Πώς
το λέμε στις σχέσεις; Διάσταση απόψεων;
Είναι αλήθεια πως εδώ και καιρό ένιωθα
πως ο χώρος στον οποίο βρίσκομαι δεν με
εκφράζει πια. Δεν είναι πιο τίμιο να
αποχωρείς από το να μένεις; Έ, έτσι έκανα
κι εγώ. Και το έκανα θεσμικά, αντίθετα
από όσα κακόπιστα έχουν ακουστεί. Η
πρόταση του Νίκου Ανδρουλάκη ήρθε στη
συνέχεια, σύντομα αλλά στη συνέχεια.
Και την αποδέχτηκα, εκτιμώντας τον Νίκο
και τη δυνατότητα που μου έδωσε να
συνεχίσω ν’ αγωνίζομαι από έναν χώρο
που πιστεύω θα δικαιώσει την απόφασή
μου.
- Τι θα διαβάσει κάποιος στο βιβλίο σου «Αρχηγός» η δίκη μου αλήθεια;
Αυτό που λέει ο τίτλος! Τη δική μου αλήθεια! Για το ξεκίνημα της καριέρας μου, για τους αγώνες που έδωσα -όχι μόνο στα ποδοσφαιρικά γήπεδα αλλά και στο γήπεδο της ζωής, για τις επιτυχίες, για τις αποτυχίες, για τις χαρές, τις λύπες, τα απρόοπτα, την πορεία στο Euro, για το θρίαμβο του τελικού, για τις αξίες να ονειρευόμαστε, να αγωνιζόμαστε, να παλεύουμε για τους στόχους μας!
- Είκοσι χρόνια μετά ποιο πιστεύεις ότι ήταν το στοιχείο που έδωσε στην Εθνική το EURO 2024;
Πριν
από την έναρξη του EURO κανείς στην Ελλάδα
δεν πίστευε ότι μπορούμε να φτάσουμε
τόσο ψηλά. Θυμάμαι μας αποχαιρέτησαν
για την Πορτογαλία με σχόλια του τύπου
«4-4-2», τα δέκα συνολικά γκολ που είχε
δεχθεί η Εθνική στην αμέσως προηγούμενη
μεγάλη διοργάνωση. Για όσους ήμασταν
στο Μουντιάλ του ’94, «τι πάτε να κάνετε,
εσείς οι… γέροι» κι άλλα τέτοια απαξιωτικά
σχόλια. Δεν ήταν τόσο το πεπρωμένο, όσο
η εμπιστοσύνη στο γκρουπ και τον
προπονητή. Στην πραγματικότητα η παρουσία
του Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο της Εθνικής
ήταν αυτή που άλλαξε τα δεδομένα και
μας έβαλε στο μονοπάτι προς την κορυφή.
Aθλητισμός
και πολιτική
- Πιστεύεις ότι ο αθλητισμός έχει κοινά σημεία με την πολιτική;
Φυσικά.
Και τα δύο στηρίζονται στην ίδια λογική:
θέτεις ένα στόχο, χαράζεις μια στρατηγική,
μελετάς τον αντίπαλο, αξιοποιείς τους
καλύτερους παίκτες σου, αγωνίζεσαι να
πετύχεις τον στόχο σου. Και στις δύο
περιπτώσεις θέλει πίστη, αγωνιστικότητα
και φυσικά fair
play!
- Οι εκπρόσωποι της Ελλάδας στην Ε.Ε μπορούν να λειτουργήσουν όπως η Εθνική το 2004;
Κοίτα,
οι εκπρόσωποι της κάθε χώρας στην Ε.Ε.
ανάλογα με το κόμμα στο οποίο βρίσκονται,
εντάσσονται και στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά
κόμματα. Αυτό σημαίνει πως σε κάποια
θέματα υποστηρίζουν διαφορετικές
πολιτικές. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως
όταν πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί
την πατρίδα δεν βάζουν όλοι το συμφέρον
της προτεραιότητα. Υπό αυτήν την έννοια,
ναι, μπορούν. Και όσο συχνότερα το κάνουν,
τόσο το καλύτερο για την πατρίδα.
- Όσα χρόνια ασχολείσαι με την πολιτική ήρθαν κάποιες στιγμές που χρειάστηκε να παραβείς κάποιες από τις αρχές σου;
Ποτέ! Ούτε το έκανα
ούτε θα το κάνω. Και ξέρεις γιατί; Γιατί
εγώ δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός.
Δεν εξαρτώμαι από την πολιτική μου
καριέρα για να ζήσω. Ούτε ανεπάγγελτος
ούτε άνεργος είμαι. Ούτε υπήρξα ποτέ.
Άρα, δεν έχω κανέναν λόγο να με αναγκάζει
να παραβώ τις αρχές και τα πιστεύω μου.
- Ποια είναι τα ιδανικά σου;
Η πατρίδα μου, η οικογένειά μου, η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων, αλλά και μια Ευρώπη λειτουργική, δυνατή, ειρηνική.
- Και η φιλοσοφία σου για τη ζωή;
Κάνε το καλό και
ρίξ’ το στο γιαλό!
- Αν ξανάρχιζες το ποδόσφαιρο με την εμπειρία που έχεις τι δεν θα έκανες;
Να επιστρέψω στην
Ελλάδα τόσο γρήγορα μετά το 2004 και την
εμπειρία της Μπολόνια. Όμως, η καρδιά
μου έλεγε ότι έπρεπε να επιστρέψω στον
ΠΑΟΚ, διότι δεν γινόταν να… μην επιστρέψω
και να κλείσω την καριέρα μου με την
ασπρόμαυρη φανέλα στο δεύτερο σπίτι
μου, την Τούμπα.
Η συμβουλή για
τους νέους
- Τι συμβουλεύεις στους γονείς που έχουν παιδιά τα οποία ασχολούνται με το ποδόσφαιρο;
Το
ποδόσφαιρο, πέρα από το θέαμα και την
αναγνωρισιμότητα που μπορεί να γοητεύει,
κρύβει πολλή δουλειά, πολύ ιδρώτα και
πολύ ανταγωνισμό. Είναι ένα δύσκολο
επάγγελμα. Από την άλλη, είμαι της αρχής
ότι οι γονείς πρέπει να στηρίζουμε τα
παιδιά μας στις επιλογές τους. Οπότε,
θα τους έλεγα να τους παρουσιάσουν τα
δεδομένα, τα υπέρ και τα κατά, κι αν η
ψυχή του παιδιού τους λέει «ναι», τότε
να το στηρίξουν με όλες τις δυνάμεις
τους, όπως θα το στήριζαν σε κάθε άλλη
επιλογή του.
- Γιατί έχασες το στοίχημα της ΕΠΟ;
Γιατί,
ενδεχομένως, δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή
για να αναλάβω την προεδρία της ΕΠΟ. Δεν
είχαν ωριμάσει οι συνθήκες. Δεν έμεινα
στην ΕΠΟ γιατί δεν ήταν το κατάλληλο
timing για να είμαι εκεί. Τώρα έχω πολύ πιο
σοβαρά πράγματα να ασχοληθώ, χωρίς να
απαξιώνω κάτι, αλλά δεν έχω να σκεφτώ
οτιδήποτε σχετίζεται με την ΕΠΟ.
- Πώς θα μπορούσε να φύγει η τοξικότητα από το ελληνικό ποδόσφαιρο
Με
την εικόνα των ομάδων στα γήπεδα και με
τη γενικότερη συμπεριφορά των ομάδων
απέναντι στο ίδιο το άθλημα. Δε θυμάμαι
άλλο τέτοιο Πρωτάθλημα, όπως το φετινό,
τόσο συναρπαστικό που κρίθηκε στο
τελευταίο λεπτό. Το συναρπαστικό ήταν
όλες αυτές οι εναλλαγές συναισθημάτων.
Από την αρχή ως το τέλος, κάθε εβδομάδα
είχαμε διαφορετικό φαβορί για τον τίτλο.
Δύο αγωνιστικές πριν το τέλος, είχαμε
3-4 φαβορί. Αυτό από μόνο του δίνει μία
ακόμη μεγαλύτερη αίγλη στο πρωτάθλημα
και ευχαρίστηση στον κόσμο. Επίσης δεν
πρέπει να ξεχνάμε ότι και το VAR παίζει
καταλυτικό ρόλο, στην αρχή δεν μου άρεσε,
αλλά σε ό,τι έχει να κάνει με τη δικαιοσύνη,
ναι, υπάρχει αλλαγή. Αυτό είναι ίσως που
μεγαλώνει τον ανταγωνισμό.
Τελικά
ήταν το πιο παλληκαρήσιο πρωτάθλημα
αυτό που κατέκτησε φέτος ο ΠΑΟΚ;
Ναι όντως είναι το πιο μάγκικο πρωτάθλημα όλων των εποχών. Το πρωτάθλημα το κατέκτησε η πιο σταθερή ομάδα κι αυτή στο τέλος ήταν ο ΠΑΟΚ. Κατά τη διάρκεια της σεζόν αρκετοί τον είχαν εκτός της διεκδίκησης του τίτλου, ωστόσο η ομάδα κατάφερε να τους διαψεύσει. Ήταν κάτι που ακόμα και τους πιο δύσπιστους τους χάλασε, αλλά στο τέλος το πήρε δίκαια η ομάδα που το άξιζε. Η αποδοχή από όλους τους αντιπάλους είναι η καλύτερη απόδειξη και κάτι που πρέπει να κάνει όλους τους ΠΑΟΚτσήδες υπερήφανους για την ομάδα μας.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι ο καλύτερος προπονητής που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ξέρει πάρα πολύ καλά τα αποδυτήρια, τα διαχειρίζεται άριστα και ξέρει να οδηγεί την ομάδα σε επιτυχίες. Φέτος, εκτός από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, έφτασε στους «8» της Ευρώπης και στα ημιτελικά του Κυπέλλου αποκλείστηκε για ένα πέναλτι. Τι άλλο να κάνει για να αποδείξει τη δουλειά του;