Ακούω συχνά
το τελευταίο χρονικό διάστημα το
επιχείρημα ότι «είναι συνεχώς στο
στόχαστρο η ΕΠΟ, της ασκείται άδικη
κριτική, καλείται να απολογηθεί ακόμη
και για θέματα που δεν είναι της
αρμοδιότητάς της, όπως η διαιτησία τα
τελευταία χρόνια που έχει περάσει στον
έλεγχο των υπερεθνικών ομοσπονδιών».
Κάποιοι άλλοι
σπεύδουν να επισημάνουν ότι πάντοτε η
ΕΠΟ βρισκόταν στο στόχαστρο, απλά
άλλαζαν, κατά καιρούς, αυτοί που είχαν
λόγους να «επιτίθενται», ακόμη κι όταν
δεν υπάρχει καν θέμα...
Εγώ να συμφωνήσω με τις παραπάνω απόψεις και όσους τις εκφράζουν. Έχω μια απορία, όμως: αν είναι τόσο κακοπροαίρετη η κριτική που ασκείται στον Γραμμένο και την εκτελεστική επιτροπή της νυν διοίκησης στην ομοσπονδία του ποδοσφαίρου, ή, αντιστοίχως αδικούνταν από την κριτική οι προκάτοχοι του τωρινού προέδρου, γιατί δεν έβγαιναν να απαντήσουν, να αντιπαρατεθούν, να παρουσιάσουν τις θέσεις και τα επιχειρήματά τους, να αποστομώσουν όσους τους κατηγορούσαν για διάφορα πράγματα;
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια απάντηση. Όπως δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια απάντηση και για μια σειρά από... παράλογα πράγματα που υπάρχουν και δεν έχει υπάρξει η πρόνοια, η πίεση, αν θέλετε, από πλευράς ΕΠΟ, για να αλλάξουν.
Ας μην πάμε μακριά. Ας σταθούμε στο πιο πρόσφατο. Στο γεγονός ότι οι πρόεδροι των Ενώσεων αποφασίζουν ποιοι δικαστές θα στελεχώσουν τα δικαιοδοτικά όργανα της ΕΠΟ και όχι τα θεσμικά όργανα των δικαστών.
Δεν το ήξερα -μου το είπε προχθές στο Metropolis ο πρόεδρος της ΕΠΣ Γρεβενών, Δημοσθένης Κουπτσίδης- ότι αυτή η -πέραν πάσης λογικής- υποχρέωση για την ΕΠΟ οφείλεται σε μια απόφαση του πρώην υπουργού, Σταύρου Κοντονή.
Και σκέφτεται, τώρα, ο καθένας: ο Κοντονής, άγνωστο με ποιο σκεπτικό, νομοθέτησε η επιλογή των αθλητικών δικαστών να γίνεται από την γενική συνέλευση της ΕΠΟ. Η ΕΠΟ, που και ο πρόεδρος και τα μέλη της εκτελεστικής της επιτροπής λένε ότι δεν θα έπρεπε να είναι αυτή δική τους δουλειά, γιατί δεν ζήτησαν -καθώς δεν γίνεται με άλλο τρόπο παρά μόνο με νέα νομοθετική ρύθμιση που θα ακυρώνει την υπάρχουσα- ούτε από τον Βασιλειάδη, ούτε από τον Αυγενάκη να το αλλάξει;
Συμφωνώ με
όσους λένε ότι είναι «ηλεκτρική καρέκλα»
η θέση του προέδρου της ΕΠΟ. Όμως,
εξαρτάται κι απ' τον ίδιο, από τον
δυναμισμό που θα δείξει, την αποφασιστικότητα
και το πόσο είναι διατεθειμένος να
υποχωρεί συνεχώς στις πιέσεις που του
ασκούνται είτε από τους ισχυρούς του
επαγγελματικού ποδοσφαίρου είτε από
την πολιτική ηγεσία του αθλητισμού, αν
θα κάνει ευκολότερο το έργο του ή
δυσκολότερο...