Χαρακτηρίζει τον εαυτό του μπελά και έχει πάθος με τους δύο τροχούς. Στον ελεύθερο του χρόνο ανεβαίνει στη μηχανή και απολαμβάνει νέες εμπειρίες. Όμως, όταν πατάει το ταρτάν, τα ξεχνάει όλα και τρέχει για να κόψει το νήμα.
Ο Χάρης Ξενιδάκης μίλησε στο Metrosport.gr για το ατομικό ρεκόρ στη Βουδαπέστη, την καλή παρουσία στη Γάνδη, τους στόχους του για τη νέα αγωνιστική περίοδο και τη διάκριση που θέλει σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Μας ταξίδεψε στη Νότια Αφρική, όπου έκανε την προετοιμασία του, και διηγήθηκε τη συνύπαρξη του με το Νάιτζελ Άμος αλλά και τους τρόπους που βρίσκουν οι ντόπιοι για να κλέβουν πιο εύκολα.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στον υπερβαρικό θάλαμο που τον βοήθησε να ξεπεράσει τον τραυματισμό του, τη φιλία του με τον Χρήστο Κοτίτσα και τα κομμάτια που θα ήθελε να βελτιώσει αγωνιστικά. Τέλος, έθιξε το θέμα των εγκαταστάσεων στο ΟΑΚΑ που γεμίζουν νερά και έχουν τσιμέντο για ταρτάν ενώ έπλεξε το εγκώμιο του προπονητή του, Μιχάλη Αναγνώστου.
«Έχω προσδοκίες για τον κλειστό – Ωραίο μέρος για να προπονηθείς η Νότια Αφρική»
Τερμάτισες στην έβδομη θέση στο μίτινγκ στη Γάνδη. Τι δεν πήγε καλά; Σου άρεσε;
«Ήμουν πολύ καλά. Περίμενα ότι θα ήταν μια αργή κούρσα. Πάνω στην εναλλαγή, κλείστηκα και δεν κατάφερα να πετύχω αυτό που ήθελα. Πήγα καλά και είμαι ικανοποιημένος. Στόχος οι επόμενοι αγώνες. Ήταν μια καλή εμπειρία και είχαν τρομερή οργάνωση. Η διαμονή ήταν τέλεια. Το γήπεδο ήταν ζεστό».
Στη Βουδαπέστη βελτίωσες το ατομικό σου ρεκόρ. Είσαι ικανοποιημένος;
«Έγινε ένας ωραίος αγώνας με καλούς αθλητές. Είχα σπρωξίματα, έμεινα πίσω και στο τέλος βγήκα μπροστά. Έκανα μια καλή επίδοση και θα προσπαθήσω να πάω καλύτερα στους επόμενους».
Πώς κύλησε η προετοιμασία στη Νότια Αφρική;
«Στη Νότια Αφρική ήταν όλα τέλεια. Είναι ωραίο μέρος για να προπονηθείς. Το κλίμα ήταν ζεστό και κάναμε προπόνηση με αθλητές που είναι Παγκόσμιοι Ολυμπιονίκες. Η προετοιμασία πήγε καλά, δεν είχα ενοχλήσεις ή τραυματισμούς».
Σου έκανε κάτι εντύπωση;
«Η κουλτούρα, οι εγκαταστάσεις, τα κέντρα αποκατάστασης που υπήρχαν και τα γήπεδα. Ήταν εντελώς διαφορετικά από την Ελλάδα. Βέβαια, υπάρχει εγκληματικότητα στη χώρα και κάθε πρωί βλέπαμε πέτρες στο δρόμο».
Πέτρες;
«Τις έβαζαν εκεί ώστε να μην μπορείς να περάσεις το βράδυ και να καταφέρουν να σε κλέψουν».
Ποιος είναι οι στόχοι σου για τη φετινή χρονιά;
«Έχω προσδοκίες για τον κλειστό τη φετινή χρονιά. Έκανα προετοιμασία και νιώθω καλά. Πιστεύω ότι είναι εφικτή μια καλή επίδοση. Θα είμαι στο Βαλκανικό το ερχόμενο Σάββατο και θα προσπαθήσω να κάνω μια γρήγορη κούρσα. Μετά θα αγωνισθώ στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και θα αναζητήσω κάποιο άλλο μίτινγκ έπειτα. Φυσικά, στόχος μου αποτελεί και ο ανοιχτός και θα ήθελα να τρέξω καλά».
«Το αγαπημένο μου το 800άρι - Θα ήμουν καλός και στο μήκος»
Ποιος ή τι σε οδήγησε να ασχοληθείς με τον στίβο;
«Η μαμά μου (γέλια). Εγώ έπαιζα ποδόσφαιρο μικρός και η μητέρα μου με είχε σταματήσει και με έστειλε να κάνω στίβο. Έτρεξα έναν αγώνα 1000 μέτρων στις δύο πρώτες εβδομάδες και μετά συμμετείχα στο Πανελλήνιο Παμπαίδων και κέρδισα. Μου άρεσε και συνέχισα».
Δοκίμασες και κάποια άλλα αγωνίσματα;
«Όχι. Πιστεύω θα ήμουν καλός στο μήκος».
Γιατί επέλεξες να συνεχίσεις τον στίβο και όχι το ποδόσφαιρο;
«Είναι ένα ατομικό άθλημα και προσπαθώ για εμένα. Είμαι αρκετά εγωιστής, μου αρέσει να κερδίζω και με γεμίζει».
Έχεις δοκιμάσει και σε μικρότερες αποστάσεις. Τι σε τραβάει στα 800μ;
«Έχω τρέξει και 200 και 400 αλλά δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα. Το αγαπημένο μου άθλημα είναι τα 800μ. γιατί δεν τελειώνει αμέσως η κούρσα, έχει διάρκεια. Μου αρέσει που κρατώ την ταχύτητα».
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός αθλητή στο 800άρι;
«Χρειάζεται να είναι γρήγορος και να δουλεύει αερόβιο, ταχύτητα και δύναμη. Η ταχύτητα παίζει ρόλο γιατί ο πιο γρήγορος κερδίζει».
«Με βοήθησε ο υπερβαρικός θάλαμος στον τραυματισμό – Με τον Χρήστο είμαστε φίλοι αλλά δεν θα κάνω και στην άκρη»
Ξεχωρίζεις κάποιον αγώνα;
«Ο καλύτερος μου αγώνας ήταν στην Καλαμάτα, όπου βγήκα δεύτερος και έκανα ρεκόρ. Είχε ανταγωνισμό».
Σε εκείνη την κούρσα σε είχε κερδίσει ο Κοτίτσας. Με τον Χρήστο είστε φίλοι. Πώς είναι να ανταγωνίζεσαι τον κολλητό σου;
«Είναι περίεργο. Ο Χρήστος είναι ο καλύτερος μου φίλος. Είναι καλό παιδί και πιστεύω ότι μπορεί να τρέξει και πιο γρήγορα. Ήμασταν συγκάτοικοι για δύο χρόνια στο ΟΑΚΑ. Χάρηκα που κέρδισε πέρυσι το Πανελλήνιο και γενικά χαίρομαι για κάθε αγώνα που κερδίζει. Βέβαια, του έχω πει ότι δεν θα κάνω στην άκρη να περάσει (γέλια). Μέσα στην κούρσα ξεχνάω ότι είναι φίλος μου και τρέχω για να κερδίσω. Πριν και μετά τους αγώνες πειράζουμε ο ένας τον άλλον. Συνήθως, όταν τελειώνω έναν αγώνα, τον παίρνω τηλέφωνο και συζητάμε. Με συμβουλεύει».
Είχες ένα σοβαρό τρακάρισμα και χρειάστηκε να μείνεις εκτός για μεγάλο διάστημα. Πώς το αντιμετώπισες;
«Πριν τρία χρόνια είχα τρακάρει με τη μηχανή και έσπασα τον αστράγαλο μου. Με κράτησε πίσω για μεγάλο διάστημα. Κάθε φορά που προσπαθούσα να μπω στις προπονήσεις, μου έβγαζε οστικό οίδημα».
Εν τέλει, πώς το ξεπέρασες;
«Είχα αρχίσει κολυμβητήριο για ενδυνάμωση και έκανα υπερβαρικό οξυγόνο».
Δηλαδή;
«Είναι ένας θάλαμος που σε τραβάει θεωρητικά πολλά μέτρα κάτω από τη γη και αυτό βοηθά να απορροφήσεις το οίδημα. Χρησιμοποιείται και για αντιμετώπιση άλλων ασθενειών. Είναι ένας χώρος με θέσεις, φοράς τη μάσκα σου, κάνεις αποσυμπίεση στα αυτιά σου συχνά και νιώθεις να κατεβαίνεις πολλά μέτρα στο βυθό. Είναι μια ακριβή θεραπεία και μεγάλης διάρκειας. Κοστίζει περίπου 80 ευρώ η κάθε θεραπεία και διαρκεί περίπου δύο ώρες».
Κάνεις κάτι ιδιαίτερο πριν αρχίσεις την κούρσα;
«Το σταυρό μου συνήθως και χτυπάω τα πόδια μου».
«Όταν κάνεις 100άρι έχει κόντρα στο κλειστό του ΟΑΚΑ»
Ποια η στάση της οικογένειας σου στην πορεία σου;
«Με βοηθούν πολύ. Με ενθαρρύνουν και με στηρίξουν καθημερινά. Η μαμά μου μού έχει τρελή αδυναμία και στεναχωριέται όταν με ακούει να λέω ότι είμαι κουρασμένος αλλά μετά βλέπει ότι μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω και είναι ικανοποιημένη».
Πώς αποφάσισες να αφήσεις την Κρήτη και να έρθεις στην Αθήνα σε τόσο μικρή ηλικία;
«Ο πρώην προπονητής μου ήταν η αιτία. Μου ζήτησε να έρθω στην Αθήνα, αν ήθελα να συνεχίσω τις προπονήσεις μαζί του. Με επέλεξε η Εθνική και πήγα και στους ξενώνες στο ΟΑΚΑ. Το ανακοίνωσα στη μητέρα μου και το δέχθηκε γιατί θεώρησε ότι ήταν καλό για εμένα».
Ήταν εύκολη η προσαρμογή στην Αθήνα;
«Στην αρχή ήταν δύσκολα. Τη δεύτερη μέρα πήγα στο σχολείο και έμοιαζα σαν χαμένος. Σιγά σιγά έκανα παρέες και μετά γνώρισα και τον Χρήστο (Κοτίτσα) και περνούσα ωραία».
Πού προπονείσαι; Είσαι ικανοποιημένος με τις εγκαταστάσεις;
«Κάνουμε προπόνηση στο ΟΑΚΑ. Το ταρτάν είναι απλά ένα τσιμέντο, κάτι που δυσκολεύει στις προπονήσεις και τα κομμάτια τα κάνω στο Γαλάτσι. Το κλειστό γεμίζει νερά, δεν έχει θέρμανση και όταν κάνεις 100άρι έχεις και κόντρα τον άνεμο. Είναι σπασμένα κάποια παράθυρα και έρχεται αέρας».
Είναι σε άσχημη κατάσταση οι εγκαταστάσεις. Πρόσφατα, πλημμύρισαν…
«Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με την κατάσταση των εγκαταστάσεων. Ναι, υπήρχαν παντού νερά. Τα καθαρίσαμε και βάλαμε κουβάδες κάτω από τις τρύπες της οροφής για να μην γεμίσει νερά πάλι».
Τι θα ήθελες να αλλάξει;
«Το ταρτάν για να μην σπάμε τα πόδια μας και να μην γίνεται πισίνα το κλειστό όταν βρέχει».
«Φοβερός άνθρωπος ο Αναγνώστου – Για αυτό άλλαξα προπονητή»
Ποια η σχέση σου με τον προπονητή σου;
«Έχουμε απίστευτη σχέση. Ο Μιχάλης Αναγνώστου είναι ένας φοβερός άνθρωπος. Έχει μια τρέλα και θέλει να σε κάνει να τρέξεις γρήγορα. Ταιριάζουμε απόλυτα. Παλαιότερα, δεν ήθελα να συνεργαστώ μαζί του και του το έχω πει».
Γιατί;
«Σε έναν αγώνα μου είχε πει να κάνω τον λαγό για έναν αθλητή του και τρελάθηκα. Όταν έφυγα από τον πρώην προπονητή μου, σκέφτηκα ότι αυτός είναι ο καλύτερος και του χτύπησα την πόρτα. Με βοήθησε πολύ. Είδε ότι είχα στοιχεία καλού αθλητή, βρήκε τι πήγαινε λάθος και με βοήθησε να βελτιωθώ. Δικαιώθηκα για την επιλογή μου, είναι τρομερός άνθρωπος».
Είχες έναν προπονητή για 11 χρόνια και τον άλλαξες. Ποιος ήταν ο λόγος;
«Ο Μιχάλης Γωνιωτάκης με ανέδειξε και ήμουν μαζί του 11 χρόνια. Ήθελε να κάνω 200 και 400 αλλά δεν μου άρεσαν. Ακολούθησα τις συμβουλές του για ένα χρόνο και στο τέλος εκείνης της σεζόν πήγα να συζητήσουμε τι πήγε λάθος. Μου έριξε ευθύνες και μου είπε να αλλάξω προπονητή. Έτσι, σταμάτησα».
Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχει δώσει ο Αναγνώστου;
«Δίνει πολλές συμβουλές. Είναι προπονητής, ψυχολόγος και φίλος. Μπορείς να συζητήσεις τα πάντα μαζί του. Είναι στήριγμα για εμένα. Το σημαντικότερο που μου έχει πει και το σκέφτομαι πριν από κάθε κούρσα είναι ότι τίποτα δεν έχει όριο και ταβάνι, μη φοβάσαι τίποτα».
«Όνειρο μια διάκριση σε Παγκόσμιο ή Ευρωπαϊκό»
Ποια η μεγαλύτερη σου επιθυμία ως αθλητής;
«Όλοι οι αθλητές έχουν όνειρο να βρεθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα ήθελα μια διάκριση στο Παγκόσμιο ή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα».
Τι θα ήθελες να βελτιώσεις αγωνιστικά;
«Τα περάσματα μου και να μην ξεχνιέμαι μέσα στην κούρσα».
Έχεις τελειώσει φυσιοθεραπεία. Θα το ακολουθήσεις επαγγελματικά;
«Λογικά, ναι. Θα ήθελα να γίνω μασέρ αθλητών. Θα κάνω σεμινάρια για μασάζ σε αθλητές ώστε να τους βοηθήσω στις ανάγκες τους».
Γνωρίζοντας καλύτερα τον Χάρη
Πρότυπο: «Έχω δύο. Ο ένας είναι ο Άνταμς Γκζοτ που ήταν ένας γρήγορος αθλητής. Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που έτρεχε. Ο δεύτερος είναι ο Νάιτζελ Άμος, τον οποίο γνώρισα στο ταξίδι μου στη Νότια Αφρική. Μοιάζει στον Τεντόγλου, δεν το νοιάζει τίποτα (γέλια). Είναι ένας καλός άνθρωπος και μας βοήθησε πολύ. Άφησε τις προπονήσεις του και μας έδειχνε διαδρόμους για να δοκιμάσουμε. Μας κάλεσε για μπάρμπεκιου και μου έδωσε κάποιες συμβουλές για το πώς πρέπει να σκέφτομαι και να λειτουργώ στον αγώνα. Τον κάλεσα να έρθει στην Ελλάδα και να πάμε στη Μύκονο (γέλια)».
Αγαπημένο φαγητό: «Μουσακάς της μαμάς»
Αγαπημένο τραγούδι: «Έχω πολλά. Μου αρέσει περισσότερο η ξένη μουσική».
Αγαπημένη ταινία/σειρά: «La Casa De Papel»
Αγαπημένο χρώμα: «Κόκκινο»
Αγαπημένο ποτό: «Τεκίλα και τζιν»
Κατοικίδιο: «Εδώ όχι αλλά έχω ένα κουνελάκι στην Κρήτη»
Γούρι: «Όχι»
Ελεύθερος χρόνος: «Δεν μου αρέσει να κάθομαι στο σπίτι. Βγαίνω με τους φίλους μου και κάνω βόλτες με τη μηχανή. Η μηχανή είναι μικρόβιο»
Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη/φράση: «Μπελάς».
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook