Μία νέα καταλυτική παρέμβαση από τον εμβληματικό Σύνδεσμο της «Θύρας 4», δίνει την ευκαιρία στους εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντες να αντιληφθούν τις ευθύνες τους και το βασικότερο να μην τρέφουν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες, ότι τα εναλλασσόμενα και καθοδηγούμενα σενάρια της συγκάλυψης και του αποπροσανατολισμού του λαού του ΠΑΟΚ, κατάφεραν να θάψουν τις ενοχές τους και την αλήθεια.
Με την πρώτη ματιά που έριξα στην προχθεσινή ανακοίνωση του ιστορικού Συνδέσμου, είναι αλήθεια πως αιφνιδιάστηκα διαπιστώνοντας ότι κάλυπτε σχεδόν ολόκληρη τη σελίδα που τη φιλοξενούσε. Το ίδιο αλήθεια είναι πως κάποιες παρεμβάσεις του συγκεκριμένου Συνδέσμου από της ιδρύσεως του μέχρι και σήμερα, στη διάρκεια δηλαδή της πέρα του μισού αιώνα δημοσιογραφικής μου συμπόρευσης με τον ΠΑΟΚ, καταγράφηκαν σαν επαναστατικές διακηρύξεις και εγερτήρια αγώνων κόντρα στο αθηνοκεντρικό κατεστημένο, αλλά και σε όσους κακόβουλους (εξωτερικούς και εσωτερικούς) εχθρούς, αποτολμούσαν να πειράξουν την λαοφιλέστατη ομάδα.
Στο αρχείο μου διατηρώ κάποιες από αυτές, τις ιδιαίτερα χαρακτηριστικές και σημαντικές. Ανάμεσα τους ξεχωρίζω και θεωρώ κορυφαία εκείνη με την οποία απευθύνθηκαν προσωπικά σε μένα και αφορούσε τα συναισθήματα των Συνδεσμιτών για τη μοίρα των «ΣΠΟΡ του Βορρά», της δικής τους - όπως την χαρακτήριζαν – εφημερίδας, την οποία επιπρόσθετα αποκαλούσαν «ευαγγέλιο». Σε αντίθεση με τους... αντιπάλους που την είχαν βαφτίσει «κοράνιο» και «πράβντα».
Η συγκεκριμένη φιλοξενήθηκε στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας που εξέδιδε τότε η «Θύρα 4». Ομολογώ χωρίς κανέναν ενδοιασμό ότι δεν έχω διαβάσει μέχρι τώρα ωραιότερο κείμενο. Βέβαια οι Σύνδεσμοι έχουν στις τάξεις τους ταλαντούχα παιδιά που είναι ικανά να εμπνευστούν και να συντάξουν ξεχωριστά κι ενδιαφέροντα κείμενα. Επιστρέφοντας ωστόσο στην τελευταία την ανακοίνωση, σας διαβεβαιώ ότι την διάβασα με μεγάλη προσοχή, χωρίς να σκοντάψω ούτε μια φορά σε κάτι που θα μπορούσε να με προβληματίσει (αντίφαση, ανακολουθία, αοριστολογίες).
Όχι μόνο σε ότι αφορά την ομαλή ροή του κειμένου, αλλά και την συνολική συγκρότηση με την άψογη τεκμηρίωση των απόψεων. Όσοι το διάβασαν ασφαλώς είχαν την ευκαιρία να δουν να περνάει μπροστά από τα μάτια τους σαν κινηματογραφική ταινία, το χρονικό ενός «επεισοδίου» - της τραγικής οπισθοδρόμησης του ΠΑΟΚ - οι πρωταγωνιστές του οποίου κρυμμένοι πίσω από ένα παραβάν με την βοήθεια πρόθυμων και χειραγωγούμενων σκηνογράφων και σεναριογράφων, επιχείρησαν να αποδράσουν από τις ενοχές τους, σπρώχνοντας τες όλες κάτω από ένα τεράστιο περσικό χαλί (και όχι χαλάκι). Είναι αλήθεια ότι μέχρις ενός σημείου έμειναν στο απυρόβλητο.
Υπήρξαν βέβαια κάποιοι ελάχιστοι γενναίοι που τους ενόχλησαν. Δυστυχώς όμως για αυτούς, δεν υπολόγισαν τις αντιδράσεις εκείνων που δεν είναι σε θέση να τους ελέγξουν, να τους εκμισθώσουν και να τους χειραγωγήσουν. Πρώτοι ανάμεσα σε αυτούς οι Συνδεσμίτες. Τα τέσσερα γράμματα ήταν και είναι για αυτούς πάνω από όλα, με ότι σημαίνει αυτό το τελευταίο.
Προσωπικά πιστεύω πως η τελευταία ανακοίνωση εκτός όλων των άλλων τα οποία έβαλαν στη σειρά και απέναντι όλους τους άσχετους κι επικίνδυνα ανίκανους, οι οποίοι κουβαλούν στις πλάτες τους τις βαριές ευθύνες και τις μεγάλες ενοχές της περιπέτειας του ΠΑΟΚ, έδωσαν την ευκαιρία στους τελευταίους να νιώσουν τι θα πει δίκαιη και αντικειμενική κρίση και τους υποχρέωσαν να αποδεχθούν ότι δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν.
Με δυο λόγια δεν μπορούν να βρουν ιθαγενείς για να τους γελάσουν με χάντρες και καθρεφτάκια, όπως το συνήθιζαν, γιατί και αν υπήρξαν κάποιοι ελάχιστοι κι αυτούς τους... πάτησε το τρένο (βλέπε μαζική αντίδραση οργανωμένων και ανένταχτων εκατοντάδων χιλιάδων φίλων του λαοφιλέστατου ΠΑΟΚ). Ψευδαισθήσεις τέλος ότι δεν τους βλέπουν και δεν τους ξέρουν.
Η λαϊκή ΠΑΟΚτσήδικη ετυμηγορία εκτός από το μεγάλο σεβασμό της προς τον μεγαλομέτοχο, προχθές με την ανακοίνωση ενός Συνδέσμου «κάθισε στο σκαμνί» όλους όσους προκάλεσαν τη μεγάλη ζημιά (παράγοντες, εκπροσώπους ενημέρωσης, αυλές και παντός είδους λαμόγια). Απέδωσε «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», ελπίζοντας ότι από εδώ και πέρα να μην έχουμε εναλλασσόμενα σενάρια συγκάλυψης και αποπροσανατολισμού.
ΥΓ: Χαρακτηριστικό δείγμα του πως λειτουργεί ένα μέρος του ασπρόμαυρου ρεπορτάζ, είναι το ότι πανηγυρίζουν κάποιοι για το ποσοστό πιθανής μεταπώλησης του Πέλκα που και παλι έβγαζε μάτια με την Εθνική, ενώ θα έπρεπε να κρύβονται γιατί δεν τόλμησαν να πουν δυο κουβέντες για τον εξευτελιστικό τρόπο με τον οποίο πουλήθηκε.