Πολλές φορές το ποδόσφαιρο είναι πιο απλό σε σχέση με τη σύνθετη εικόνα που συνηθίζουμε να ζωγραφίζουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε μ’ αυτό. Και δεν χρειάζεται να έχει παρακολουθήσει κανείς μαθήματα προπονητικής για να εντοπίσει το κύριο λάθος του χθεσινού Άρη με συνέπεια τη δεύτερη ήττα του στο Πρωτάθλημα.
Πήγε στη Λαμία αφήνοντας την (αγωνιστική) ταυτότητά του στη Θεσσαλονίκη, προφανώς αξιολόγησε τον βαθμό δυσκολίας του αγώνα βάσει της βαθμολογικής θέσης του αντιπάλου, δεν εκτίμησε ούτε την κατάσταση του αγωνιστικού χώρου και πριν καλά-καλά… ιδρώσει η φανέλα ο Αραμπούλι είχε χτυπήσει δύο φορές. Στην πρώτη περίπτωση αξιοποίησε το παιδικό λάθος του Χαβιέρ Ματίγια ο οποίος αντί να βάλει το κορμί του, έβαλε την τάπα του παπουτσιού του και στη δεύτερη, ο Μπεναλουάν ξέχασε για ποιον λόγο επιλέχθηκε στην 11αδα, ξεχνώντας παράλληλα και τον Γεωργιανό επιθετικό της Λαμίας. 2-0 στο 17’ και… τέλος.
Τόσο απλά. Τι θα μπορούσε να κάνει ο Άρης σ’ έναν αγωνιστικό χώρο που θύμιζε βούρκο; Να βγάλει την ποιότητά του; Πού; Εκεί που κολλούσε η μπάλα; Για να μην παρεξηγηθώ, δεν καταθέτω τον αγωνιστικό χώρο ως δικαιολογία και σε καμία περίπτωση δεν προσφέρει άφεση αμαρτιών στην 11αδα που ξεκίνησε το παιχνίδι και δυσκολεύτηκε να αναγνωρίσει τις συνθήκες. Φάνηκε στο γύρισμα του Ροζ (στον Μπουσέ) όπου η μπάλα κόλλησε στη λάσπη όπου ο Γάλλος γλίτωσε την ομάδα του ή ακόμη στο λάθος του Μπεναλουάν που διόρθωσε και πάλι ο Μπουσέ λίγο νωρίτερα. Έως ότου καταλάβει ο Άρης που βρισκόταν, το σκορ ήταν 2-0. Και δεν μπόρεσε να αντιδράσει γιατί υποχρεωτικά η μπάλα «υψώθηκε» και οι «κίτρινοι» (φέτος) έχουν μόλις δύο γκολ από κεφαλιά.
Πλέον, μένει να φανεί η διαχείριση ενός κακού αποτελέσματος. Πρόσφατα, ο Άκης Μάντζιος ρωτήθηκε γι’ αυτό και εξέφρασε την εκτίμηση ότι η ομάδα έχει την ωριμότητα να το διαχειριστεί. Αυτό θα φανεί εντός των επόμενων 48 ωρών, στον εντός έδρας αγώνα με τον Βόλο.