Μάλλον είναι ευεργετικό το γεγονός ότι μεσολαβεί μικρό διάστημα μεταξύ του οδυνηρού αποκλεισμού στο Κύπελλο Ελλάδας με το ντέρμπι. Γιατί το μυαλό δεν έχει την πολυτέλεια να σκεφτεί περισσότερο το ισχυρό σοκ που υπέστη κόντρα στον Ολυμπιακό, ομοίως και η ομάδα δεν μπορεί να σταθεί περισσότερο σ’ αυτό. Είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει, έστω με βαριά καρδιά, να αφήσει πίσω της ό,τι συνέβη και να προετοιμαστεί για μια μάχη σε… ρωμαϊκή αρένα, αναζητώντας τη δική της εξιλέωση.
Το τελευταίο δεν σχετίζεται με τις συνθήκες διεξαγωγής του αγώνα, όσο με το γεγονός ότι αυτό το ντέρμπι δείχνει να είναι οριακό και για τον ΠΑΟΚ. Υπό την έννοια ότι το +4 που θα αποκτήσει ο Αρης έναντι του αντιπάλου του σε περίπτωση νίκης μάλλον θα είναι το μικρότερο κέρδος σε σχέση με αυτά που θα του προκαλέσει σε εσωτερικό επίπεδο.
Στο ερώτημα, αν μπορεί ο Αρης να φύγει νικητής, το πρόσφατο παρελθόν αποδεικνύει ότι έχει τη δυνατότητα. Ενισχυτικά έρχεται και η συνολική εικόνα που παρουσίασαν οι δύο ομάδες. Ο ΠΑΟΚ διαθέτει περισσότερο ατομικό ταλέντο στη μεσοεπιθετική γραμμή και παίκτες που ξέρουν να φτιάχνουν φάσεις για τους εαυτούς τους. Ο δε Αρης έχει πορευτεί με τη σημαία της «ομάδας».
Εκεί βρίσκεται το ισχυρό πλεονέκτημά του. Ωστόσο, το συμπαγές σύνολο που παρουσιάζει ή η τακτική πειθαρχία που χαρακτηρίζει ακόμη και τους μεσοεπιθετικούς παίκτες, είναι στοιχεία τα οποία δεν θα του φανούν αρκετά αν θέλει να φύγει νικητής. Το κάτι παραπάνω είναι απαραίτητο και θα πρέπει να του το δώσουν παίκτες οι οποίοι στο τελευταίο διάστημα δείχνουν να διανύουν περίοδο ντεφορμαρίσματος. Ο Μπρούνο Γκάμα έχει κάνει ένα βήμα πίσω, ο Φακούντο Μπερτόγλιο δεν έχει τη φρεσκάδα που τον χαρακτήρισε μέχρι και τον περασμένο Γενάρη.
Πολλά θα εξαρτηθούν και από τις επιλογές του Ακη Μάντζιου. Σχήμα με τον Ντάνιελ Μαντσίνι στην κορυφή και τον Μπρούνο στη δεξιά πτέρυγα μοιάζει να ταιριάζει περισσότερο γι’ αυτό το παιχνίδι καθώς ταυτόχρονα θα εξασφαλιστεί και η αμυντική συνέπεια. Και το πιθανότερο είναι να καταλήξει σ’ αυτό ο προπονητής του Αρη.