Μετά από το εντυπωσιακό του – χωρίς υπερβολή – ξεκίνημα και την καθολική του κυριαρχία με τις κλασικές ευκαιρίες να είναι σε θέση να διαμορφώσουν τις προοπτικές μιας ολοκάθαρης επικράτησης, ο ΠΑΟΚ «κάθισε» στην επανάληψη, επιτρέποντας στους αντιπάλους του να αποδράσουν με ένα ανέλπιστο Χ αποφεύγοντας το ενδεχόμενο μιας συντριβής.
Η διαφορά απόδοσης του α΄ από το β΄ ημίχρονο χρίζει ιδιαίτερης ανάλυσης και αφορά αποκλειστικά τον Αμπέλ Φερέιρα. Ο τελευταίος ενώ κατέβασε την ομάδα του με ένα ορθόδοξο σχήμα, δεν κατάφερε να διαχειριστεί τη διαφαινόμενη πτώση της από τα πρώτα λεπτά της επανάληψης, με αποτέλεσμα αυτή η πτώση να καλύψει σχεδόν το μισό δεύτερο 45λεπτο.
Είχε την ατυχία βέβαια να χάσει πολύ γρήγορα τον Βιεϊρίνια αλλά και τον Πέλκα, δύο από τους παίκτες που μέχρι εκείνη τη στιγμή αποτελούσαν τους πιο κοντρολαρισμένους και χρήσιμους στο πλάνο και στην αγωνιστική καλή τακτική του πρώτου ημιχρόνου. Οι αλλαγές του έγιναν με αδικαιολόγητη καθυστέρηση αλλά και με έναν τρόπο που δύσκολα μπορεί κανείς να τον δικαιολογήσει ποδοσφαιρικά. Αλήθεια τι ρόλο μπορούσε να παίξει εκείνη τη στιγμή ο Ροντρίγκο Σοάρες;
Ή η παραμονή στον αγώνα του εξαιρετικού όσο είχε δυνάμεις Εσίτι, τον οποίο έπρεπε και να προστατέψει από τη στιγμή που η καλή απόδοση του θα ήταν μια τόνωση ηθικού την οποία έχει τόσο ανάγκη ο φιλότιμος παίκτης; Κακά τα ψέμματα και η ομάδα συνολικά έδειχνε πως της λείπει η καλή φυσική κατάσταση, όπως ακριβώς το ίδιο έδειξε και με τον Ολυμπιακό.
Με δυο λόγια ο Πορτογάλος κόουτς πιστώνεται την καλή εικόνα του πρώτου μέρους και χρεώνεται με την αντίστοιχη αρνητική του δευτέρου. Σε ατομική απόδοση ήρθαν αρκετές ευχάριστες εκπλήξεις όπως η απόδοση του Εσίτι σε όλο το διάστημα που είχε δυνάμεις, το φορμάρισμα του Πέλκα, η εντυπωσιακή εικόνα του Γιαννούλη στο πρώτο μέρος, αλλά και το δέσιμο της άμυνας με τη συμμετοχή του Ίνγκασον και την τοποθέτηση του αρχηγού στη δεξιά πλευρά.
Με δυο λόγια ο κόσμος του ΠΑΟΚ είδε χθες μια αντίδραση την οποία αξιολογεί και η οποία ίσως αποτελεί και μια ενθαρρυντική υπόσχεση ότι το επόμενο βήμα θα είναι ουσιαστικότερο, αποτελεσματικότερο και δεν θα χαθούν βαθμοί με τον ίδιο τρόπο όπως χθες. Εκείνο όμως που ανησυχεί είναι ότι για μια ακόμη φορά η ομάδα δείχνει πως δεν έχει καλή φυσική κατάσταση και μάλιστα σε μια περίοδο κοντά στη λήξη της σεζόν κι έχοντας μπροστά της υποχρεώσεις σοβαρές.
Οι χαμένες ευκαιρίες βέβαια είναι ένα μέρος του παιχνιδιού. Το να δείχνεις όμως απροετοίμαστος, αδύναμος και χωρίς καλή φυσική κατάσταση είναι ένα αρκετά σοβαρό πρόβλημα. Ας κρατήσουμε λοιπόν τα συν του χθεσινού ΠΑΟΚ με το ελπιδοφόρο πρώτο ημίχρονο, αφήνοντας στην άκρη για κάποιους άλλους να ασχοληθούν με όσα αρνητικά διαπιστώθηκαν.
ΜΙΑ ΧΟΝΤΡΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΒΟΥΛΑ
Στο περιθώριο της χθεσινής αναμέτρησης και ανεξάρτητα από τις όποιες διαπιστώσεις κι επισημάνσεις υπήρξαν και οι όποιες αφορούν αποκλειστικά τον ΠΑΟΚ, θα πρέπει να σταθούμε με ιδιαίτερη προσοχή και αντίστοιχη σοβαρότητα, στο γεγονός των «επερχόμενων» και πιθανολογούμενων εξελίξεων, που θα συνδέονται άμεσα με τη λύση των προβλημάτων που έχουν ήδη συσσωρευτεί.
Και τα οποία στο σύνολο τους έχουν διαμορφώσει μια δυσκολοδιαχειρίσιμη κατάσταση. Αυτά αφορούν στο μεγαλύτερο μέρος τους, τους πολλούς και σοβαρούς τραυματισμούς, με κορυφαία περίπτωση το πλήγμα από την απουσία του πολυτιμότερου παίκτη της φετινής αγωνιστικής περιόδου (Μίσιτς), όπως επίσης και την πολιτική που θα ακολουθηθεί στο θέμα της αναγκαστικής πλέον ενίσχυσης του ρόστερ.
Το Financial Fair Play όπως λέγεται θα χαλαρώσει και θα επιτρέψει στις ομάδες να κινηθούν πιο ελεύθερα στις μεταγραφές τους. Ως εκ τούτου στον ΠΑΟΚ αυτό που αποτελούσε το βασικό εμπόδιο – μιας και δεν υπήρξε ποτέ οικονομικό πρόβλημα – φαίνεται πως ξεπερνιέται. Απομένει λοιπόν να αποσαφηνιστεί ποια θα είναι η στρατηγική στο συγκεκριμένο πολύ σοβαρό τομέα και από ποιους θα καθοριστεί. Σαφέστατα ρόλο πλέον θα παίξει ο νέος τεχνικός διευθυντής και η «συμφωνία» που έχει με το μεγαλομέτοχο ως προς τη νέα (;) φιλοσοφία που κατά πάσα πιθανότητα θα συμπεριλαμβάνει τις σκέψεις ή και το δίλημμα μιας ευρύτερης ενίσχυσης από δύο δεξαμενές.
Η μία από τις οποίες ακουμπάει πάνω στους έμπειρους και καταξιωμένους Ευρωπαίους που θα μπορούν να αποκτηθούν και η άλλη στην εκμετάλλευση των ταλαντούχων παικτών που ήδη έχουν βγει από τις ακαδημίες του συλλόγου. Διλήμματα κι ερωτηματικά που ίσως θα πρέπει από τώρα να απασχολήσουν τους υπεύθυνους, οι οποίοι σαφέστατα παράλληλα θα πρέπει να μην χάσουν την «επαφή» τους με τις υποχρεώσεις της φετινής αγωνιστικής περιόδου, από τη στιγμή που συμπεριλαμβάνει το δεύτερο από τους μεγάλους στόχους των περσινών νταμπλούχων.