Με πρωταγωνιστή τον Βάουτ Βέχορστ η Ολλανδία πέτυχε την πρώτη της νίκη στο Euro 2024 επικρατώντας με 2-1 της Πολωνίας στην πρεμιέρα του τέταρτου ομίλου. Ο 31χρονος επιθετικός μπήκε αλλαγή στο 81ο λεπτό και δύο λεπτά αργότερα στην πρώτη του επαφή με την μπάλα κατάφερε να την στείλει στα δίχτυα και να οδηγήσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του στο πρώτο θετικό αποτέλεσμα.
Ο Βέχορστ έκανε τα πρώτα του βήματα στη γενέτειρα του, ακολούθησε η πορεία του στα αγγλικά γήπεδα ενώ πήρε γεύση και από τη Bundesliga. Τι κρύβει, όμως, το μονοπάτι; Ήταν εύκολος ο δρόμος του προς την επιτυχία;
«Δεν είχα άλλη εναλλακτική»
Προέρχεται από μια πλούσια οικογένεια και είναι ο τρίτος γιος. Οι γονείς του κληρονόμησαν μια επιχείρηση με αέριο και πετρέλαιο και φρόντισαν να την εξελίξουν και πλέον, είναι μια από τις τρεις καλύτερες στην Ολλανδία.
Η ενασχόληση με αυτή τη δουλειά δεν ήταν ποτέ στα πλάνα του αφού η στρογγυλή θεά του έκλεψε την καρδιά. Ονειρευόταν από μικρός να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και έψαχνε χίλιους τρόπους να εξελιχθεί περισσότερο. Δεν ήθελε να το αφήσει γιατί όταν κλωτσούσε την μπάλα ένιωθε να ξεχειλίζει από πάθος και η καρδιά του να χτυπά δυνατά. Με μικρά και σταθερά βήματα προχωρούσε και αναζητούσε το καλύτερο δυνατό για τον εαυτό του.
Η τρέλα του αυτή ήταν πηγή κριτικής από τον πατέρα του. Δεν μπορούσε να δεχθεί ότι ο γιος του είχε στρωμένη δουλειά που θα του απέφερε κέρδος και εκείνος προτιμούσε να κλωτσά ένα τόπι. Ο Βεχορστ ήταν αποφασισμένος να ακολουθήσει το δικό του μονοπάτι χωρίς να ενδιαφέρεται για το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Φρόντισε, παράλληλα, να κάνει συμφωνία με τους γονείς του και να υλοποιήσει και ένα δεύτερο πλάνο σε περίπτωση αποτυχίας. Έτσι, ολοκλήρωσε τις σπουδές του και είναι κάτοχος δύο πτυχίων, ένα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, και ένα στο Αθλητικό Μάνατζμεντ.
Τα πρώτα του βήματα δεν ήταν ιδιαίτερα ελπιδοφόρα. Έπαιζε ποδόσφαιρο σε διάφορες τοπικές ομάδες αλλά δεν εξέπληξε ποτέ τους προπονητές. Πολύ συχνά άκουγε ότι δεν ήταν ιδιαίτερα καλός και πως δεν θα μπορούσε να προχωρήσει και να κυνηγήσει το όνειρο του αφού δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο.
«Άκουσα πολύ συχνά ότι δεν έκανα και ότι δεν ήμουν αρκετά καλός. Έπρεπε να πολεμήσω εναντίον αυτού. Ήμουν διαφορετικός, διαφορετικός από άλλους. Η διαδρομή μου δεν ήταν εύκολη αλλά για μένα δεν υπήρχε εναλλακτική λύση. Για μένα, δεν υπήρχε άλλη επιλογή παρά να γίνω ποδοσφαιριστής. Η νοοτροπία μου είναι σαφής: αν θέλετε κάτι, μπορείτε να το επιτύχετε», είχε τονίσει σε συνέντευξη του.
Έσκυψε το κεφάλι και μη έχοντας άλλη εναλλακτική στο μυαλό του, συνέχισε να δουλεύει καθημερινά όλο και περισσότερο. Έδινε τα πάντα για το ποδόσφαιρο. Ήξερε ότι αν ήθελε να προχωρήσει, θα έπρεπε να πείσει όχι μόνο όσους τον επέκριναν αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό που αμφέβαλλε κάποιες φορές.
Άρχισε κάνοντας μικρά βήματα προς την ποδοσφαιρική του ενηλικίωση. Γαλούχησε τον εαυτό του με σιγουριά και γέμισε με αυτοπεποίθηση, διόρθωσε τη διατροφή του και άλλαξε εντελώς συνήθειες. Πήγαινε στο κρεβάτι του νωρίς, προπονούνταν καθημερινά με συνέπεια, έβλεπε παιχνίδια και προσπαθούσε να «κλέψει» κινήσεις. Έκανε τα πάντα για να πετύχει. Σιγά σιγά η προσπάθεια του άρχισε να αποδίδει καπνούς. Η μια καλή εμφάνιση διαδεχόταν την άλλη και το όνομα του μπήκε στα μπλοκάκια των μάνατζερ. Έπειτα, η πορεία έγινε πιο εύκολη. Δεν είχε καταφέρει μόνο να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα αλλά και γίνει και ένας από εκείνους τους παίκτες που οι φίλαθλοι συζητούν στις βόλτες του. Έγινε αγαπητός για ό,τι έκανε στο χορτάρι.
Στη διαδρομή ήρθε και μια άλλη δικαίωση. Οι γονείς του και ιδιαίτερα η μητέρα του αποδέχθηκε την αγάπη του παιδιού της για το ποδόσφαιρο και ήταν περήφανη για όσα είχε καταφέρει πατώντας αποκλειστικά και μόνο στα πόδια του. Συνέβαλε, μάλιστα, και στην πρώτη του μεταγραφή αφού μια καλή της φίλη είχε παντρευτεί με τον αθλητικό διευθυντή της Βίλεμ και τον κάλεσε να δει τον γιο της.
Τι κοιτάς χαζέ;
Στον προημιτελικό της Ολλανδίας με την Αργεντινή, ο οποίος κρίθηκε στα πέναλτι, ο Μέσι τον είχε χαρακτηρίσει «bobo», που θα μπορούσε να μεταφραστεί ως χαζός ή ανόητος. Ο ίδιος δεν έδειξε να ενοχλείται και μάλιστα, γέλασε με τον χαρακτηρισμό του Αργεντινού καθώς τον είχε «κλέψει» από τον Λισάνδρο Μαρτίνες.
Όταν είχε πάρει μεταγραφή στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το παρατσούκλι του ήταν «Λύκος» αλλά ο Μαρτίνες στην πρώτη τους προπόνηση τον είχε ονομάσει «bobo» για να σπάσει ο πάγος. Έκτοτε, οι συμπαίκτες του τον φώναζαν έτσι και εκείνος γελούσε.
Οι τέσσερις γυναίκες του
Όταν ανοίγει την πόρτα του σπιτιού του, τον περιμένουν τέσσερις γυναίκες. Ο Βέχορστ με τη σύζυγο του έχουν αποκτήσει τρεις κόρες. Ο ίδιος δείχνει να απολαμβάνει τη συντροφιά των τεσσάρων γυναικών του και σε συνέντευξη του έχει υποστηρίξει ότι δεν είναι απλά ωραία αυτή η κατάσταση αλλά σούπερ αφού πάντα ήθελε τέσσερις κόρες. «Δεν νιώθω καθόλου δέσμιος, είναι σούπερ. Είχα πολλά όνειρα όσον αφορά το ποδόσφαιρο, είτε ήταν η Premier League είτε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Για την προσωπική μου ζωή, είχα πάντα ένα όνειρο: πολλά παιδιά, κατά προτίμηση τέσσερα κορίτσια. Τώρα υπάρχουν τρία, ας δούμε αν μπορεί να υπάρχει ένα ακόμη».
Την ημέρα που κράτησε στην αγκαλιά του την πρώτη του κόρη όλα άλλαξαν. Άρχισε να βλέπει τα πράγματα από διαφορετική προοπτική. Μέχρι τότε ασχολούνταν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο μόνο με το ποδόσφαιρο αλλά από εκείνη την ημέρα τα πάντα άλλαξαν. Ένα νέο πρόσωπο ήρθε να ταράξει τη ζωή του. Η κόρη του άλλαξε τα όνειρα και τα θέλω του. Η οικογένεια του έγινε το πιο σημαντικό κεφάλαιο της ζωής του και ό,τι δεν είχε σχέση με εκείνη περνούσε σε δεύτερη μοίρα.
Παιδικό όνειρο η Γιουνάιτεντ
Από τις πρώτες του επαφές με την μπάλα, το αγγλικό πρωτάθλημα ήταν το μεγαλύτερο του όνειρο. Δεν πίστευε ότι θα μπορούσε κάποια στιγμή να βρεθεί στο Όλντ Τράφορντ και να αγωνίζεται με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όταν μετά από χρόνια έβαζε την υπογραφή του σε συμβόλαιο με τους Άγγλους, το παιδικό του όνειρο είχε πάρει σάρκα και οστά. Η Premier League ήταν μια εξαιρετική εμπειρία για εκείνον καθώς το στυλ του ταίριαζε και είχε εκπληρώσει το όνειρο του αλλά η μετακόμιση στην Τουρκία για λογαριασμό της Μπεσίκτας τον έφερε πιο κοντά στο πάθος των οπαδών για τη στρογγυλή θεά.