Εάν δεν κάνουμε λάθος… Ο ΠΑΟΚ παίζει την Κυριακή με την Ξάνθη στα Πηγάδια. Κι είναι το φινάλε της κανονικής διάρκειας του Πρωταθλήματος. Εάν δεν κάνουμε λάθος. Τούτο δε, επειδή όπου και να στραφούμε, μήτε βλέπουμε, μήτε ακούμε οτιδήποτε σχετικό με τον σημαντικότατο αγώνα…
Γιατί σημαντικότατος; Μα, είναι ο αμέσως επόμενος της οδυνηρής ήττας από τον Ολυμπιακό στην Τούμπα. Κι οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πέραν της νίκης καθιστά την διαφορά του μάλλον, μη αναστρέψιμη στα πλέι οφ!
Εδώ πάντως – για να λέμε τα πάντα, όλα - καταγράφουμε ύφεση στα αγωνιστικά …απόνερα αυτής της ήττας, της οδυνηρής ήττας. Αντίθετα, καταγράφουμε όξυνση στα δικαστικά «μέτωπα» του Πρωταθλητή και Κυπελλούχου.
Για να επιμένουμε έτσι, πως έχουμε την αμυδρά υποψία περί ευστοχίας των αντιπάλων του στον στόχο του ολοκληρωτικού αποπροσανατολισμού του. Με λίγα λόγια; Πολύ φοβόμαστε πως η λύσσα κατά του ΠΑΟΚ (και του Ιβάν Σαββίδη φυσικά καθώς είναι ταυτόσημες έννοιες) με τις αλλεπάλληλες λυσσώδεις πανταχόθεν επιθέσεις πέτυχε τον στόχο της. Τον αποπροσανατολισμό του ΠΑΟΚ ως οργανισμού…
Αυτή είναι η πάντα ταπεινή μας, άποψη. Στον αποπροσανατολισμό του ΠΑΟΚ αποδίδουμε κατά βάση την αγωνιστική του ανισορροπία. Τη μετάβαση από την ομάδα η οποία ξεχείλιζε από πάθος στους δύο αγώνες Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό στην σχεδόν… άνευρη ομάδα στον αγώνα Πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό.
Δε λέμε φυσικά, πως απορρίπτουμε όλα τα άλλα αποδιδόμενα αίτια στην επιεικώς απαράδεκτη εικόνα της περασμένης Κυριακής. Αποδεχόμαστε την όλως περιέργως μακρά περίοδο ντεφορμέ προπονητών και παικτών. Αποδεχόμαστε την έλλειψη φρεσκάδας ψυχής και πνεύματος. Αποδεχόμαστε τη συνεχή κι αξεπέραστη κακή φυσική κατάσταση.
Ως εκ τούτων φυσικά – επιμένουμε – δεν αποδίδονται όλα τα κακώς κείμενα του ΠΑΟΚ στον αποπροσανατολισμό του αλλά… Η κυρίαρχη αιτία για όλα αυτά είναι ο κουρνιαχτός τον οποίο προκάλεσαν οι λυσσώδεις εξωαγωνιστικές επιθέσεις εναντίον σε αθλητικό και πολιτικό επίπεδο…
Και λέμε, πως όσο δεν επέρχεται και πάλι ο ορθός προσανατολισμός… Όσες διορθώσεις, όσες βελτιώσεις, όσες αλλαγές κι εάν επιχειρηθούν για όλες τις άλλες αιτίες των κακώς κειμένων του Πρωταθλητή και Κυπελλούχου, δεν θα επιτευχθεί το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
Για τον Αμπέλ Φερέιρα δεν έχουμε – και δεν μπορούμε, να έχουμε τόσο λίγο που τον ξέρουμε – κατασταλαγμένη άποψη. Ο Αντελίνο Βιεϊρίνια όμως, ο Μαουρίσιο, ο Φερνάντο Βαρέλα, ο Δημήτρης Πέλκας, ο Δημήτρης Λημνιός κι όλοι οι (δοκιμασμένοι και πετυχημένοι) συμπαίκτες τους δεν ξέχασαν, να παίζουν καλή μπάλα. Τι λέτε; Κάτι έχασαν… Αυτοσυγκέντρωση; Φρεσκάδα πνεύματος και ψυχής; Αποθέματα κουράγιου και φυσικής δύναμης; Πάθος και πίστη; Κάτι έχασαν και βέβαια, καλή μπάλα να παίζουν δεν ξέχασαν.
Κι εδώ χρειάζεται αφ’ ενός οι ίδιοι να στηρίξουν τον εαυτόν τους. Τούτο μάλιστα γνωρίζοντας πως ευκολότερα κατακτάς την κορυφή παρά την κρατάς κατακτημένη. Χρειάζεται αφ’ ετέρου να στηριχθούν κι από την ίδια τους την ομάδα. Ήτοι την διοικητική και τεχνική της ηγεσία. Αμφότερες οι ηγεσίες στην ομάδα του ΠΑΟΚ έχουν – από όσα μαθαίνουμε – τις πλάτες της ιδιοκτησίας της ΠΑΕ. Και τέτοιες πλάτες δεν έχουν άλλες ομάδες στο ποδόσφαιρο μας.
Δεν αρκούν όμως, οι πλάτες της οικογένειας Σαββίδη. Εάν δεν βάλουν τις δικές τους προπονητές και παίκτες του ΠΑΟΚ… Δηλαδή όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως στην ομάδα του… Η κατάσταση τότε δεν είναι αναστρέψιμη!