Στο
χθεσινό ντέρμπι στην OPAP Arena,
ο ΠΑΟΚ είχε τέσσερις τελικές έναντι 12
της ΑΕΚ, 25 κλεψίματα έναντι 33, αλλά
τέσσερα λάθη λιγότερα από την Ενωση (33
έναντι 37). Ακόμη, ήταν χειρότερος σε
εύστοχα γεμίσματα (8/30) έναντι της
αντιπάλου του (7/23). Η στατιστική δείχνει
εν μέρει αυτό που αποτυπώθηκε στο γήπεδο,
ότι ο ο Δικέφαλος του βορρά ήταν συνολικά
χειρότερος από αυτόν του νότου, ωστόσο,
για όποιον είδε το ματς δια ζώσης ή έστω
από την τηλεόραση, το τελικό συμπέρασμα
γίνεται πιο έντονα αρνητικό για την
ομάδα του Λουτσέσκου.
Ο ίδιος όπως και αρκετοί από εκείνους που σχολίασαν το παιχνίδι, απέδωσαν σε μεγάλο βαθμό την ήττα στα ατομικά λάθη (κυρίως του Κουλιεράκη) στις φάσεις των δύο γκολ. Είναι και αυτό μία σοβαρή δικαιολογία, αλλά δεν μπορεί να ακυρώσει την εικόνα των δύο ομάδων στο γήπεδο. Ο ΠΑΟΚ, με εξαίρεση το πρώτο διάστημα, είχε σοβαρό θέμα μεσοαμυντικής λειτουργίας. Ο Πινέδα, ο Γκατσίνοβιτς και ο Ελίασον κέρδισαν κατά κράτος τις μάχες από τους μέσους του ΠΑΟΚ και μπήκαν με θράσος και σε ορισμένες περιπτώσεις άκρως επικίνδυνα στην περιοχή του Κοτάρσκι.
Ο
Κρoάτης ήταν εκείνος που απέτρεψε να
πάρει σοβαρές διαστάσεις το σκορ σε
βάρος του ΠΑΟΚ, καθώς ήταν σε πολύ καλή
βραδιά και ειδικά η απόκρουση που έκανε
στο σουτ του Πινέδα στο 38’ είναι από
εκείνες που χαρακτηρίζονται χάιλαϊτ
καριέρας.
Ο Ολιβέιρα χάνει συνεχώς ευκαιρίες να πείσει ότι είναι ο βράχος της επίθεσης
Η ομάδα του Λουτσέσκου είχε και πρόβλημα στην παραγωγή φάσεων. Αν και άρχισε καλά το ματς με το φάουλ-ασίστ του Ράφα Σοάρες προς τον Κωνσταντέλια και την σέντρα του Ντόουγκλας στο κεφάλι του Ολιβέιρα, μετά επιθετικά ήταν αναιμική. Ο Πορτογάλος δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί ούτε και χθες επαρκώς στον ρόλο του να αποτελέσει την βασική αιχμή του δόρατος στην επίθεση και πολύ λογικά ο κόσμος του ΠΑΟΚ αναρωτιέται αν μπορεί να προχωρήσει η ομάδα στηριζόμενη πάνω του. Η φάση της χαμένης ευκαιρία με την κεφαλιά στο 10’ θυμίζει την φάση που βρήκε την μπάλα με τον ώμο στο ματς με τον Αστέρα και δημιουργεί ακόμη περισσότερα ερωτηματικά για το κατά πόσο μπορεί να στηριχθεί ο ΠΑΟΚ πάνω του στο σκοράρισμα.
Μοιάζει mission impossible η δυάδα
Συνολικά το παιχνίδι ήταν για τον ΠΑΟΚ μία ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα που τον θέλει να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού. «Δεν μίλησα πότε για στόχους ή τίτλους την φετινή σεζόν», δήλωσε ο Λουτσέσκου μετά το ματς και είναι αλήθεια ότι κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι είχε εξηγήσει ότι θα ακολουθήσει μία διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με πέρυσι όταν και είχε κάνει το αντίθετο και ευθαρσώς μιλούσε για το πρωτάθλημα. Βέβαια, στις ομιλίες του προς τους παίκτες στην προετοιμασία είχε ζητήσει να επαναλάβει η ομάδα ό,τι και πέρυσι, αλλά αυτό δεν ήταν μία δήλωση απευθυνόμενη προς τον κόσμο.
Ο Ρουμάνος τεχνικός χρησιμοποίησε το παράδειγμα της Αρσεναλ πέρυσι και της Σίτι παλιότερα για να ζητήσει υπομονή για την ομάδα που χτίζεται και εδώ είναι που πρέπει να εστιάσουμε λίγο παραπάνω. Γιατί το χτίσιμο νέας ομάδας, μαζί με την εξασφάλιση μίας θέσης που οδηγεί στην Ευρώπη είναι οι δύο βασικοί στόχοι του ΠΑΟΚ για φέτος. Ευρώπη σημαίνει ουσιαστικά μία θέση στην πρώτη πεντάδα και υπό αυτό το πρίσμα θα πρέπει να γίνουν τεράστια λάθη από πλευράς Δικεφάλου για να μην εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για μία διοργάνωση της UEFA την επόμενη περίοδο.
Το χτίσιμο, όμως; Επιτυγχάνεται αυτός ο στόχος; Πόσοι από τους παίκτες που τώρα παίζουν βασικοί στην ομάδα θα αποτελούν παίκτες κορμού τα επόμενα χρόνια; Ο Ολιβέιρα θα συνεχίσει και του χρόνου να είναι ο βασικός φορ του ΠΑΟΚ; Ο Κούρτιτς και ο Ντόουγκλας θα είναι το βασικό δίδυμο κεντρικών μέσω και ο Ντάντας θα αποκτηθεί με κανονική μεταγραφή από την Μπενφίκα όταν τα χρήματα που απαιτούνται φτάνουν μίνιμουμ τα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ για το 50% των δικαιωμάτων του; Ο Ομάρ Ελ Καντουρί θα πάρει τόσες συμμετοχές φέτος όσες απαιτεί το συμβόλαιό του για να ανανεώσει και να είναι και του χρόνου στην ομάδα; Ο Μπίσεσβαρ μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο; Δεν αναφέρομαι στον Βιεϊρίνια που αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για την ομάδα και προφανώς πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο της προσφοράς από ένα άλλο πόστο κι εκείνος. Ομως, σε κάθε περίπτωση, είναι ξεκάθαρο ότι ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι πολύ κρίσιμο που πρέπει να πάρει αποφάσεις για το πώς θα πορευτεί στην συνέχεια. Μήπως είναι πιο χρήσιμο για την ομάδα να επιμείνει στην χρησιμοποίηση παιδιών όπως ο Κωνσταντέλιας και να τεσταριστούν και οι υπόλοιπες λύσεις του ρόστερ (όπως συνέβη χθες με τον Ράφα Σοάρες), έτσι ώστε να γίνει ένα τελικό φιλτράρισμα του ρόστερ;
Προφανώς, πάνω σε αυτή την λογική πρέπει να είναι εστιασμένες και οι μεταγραφές του Γενάρη. Η λογική της απόκτησης παικτών τον χειμώνα, στην παρούσα φάση δεν έχει να κάνει τόσο με την πορεία του ΠΑΟΚ στο φετινό Πρωτάθλημα (αντίθετα στο Κύπελλο, όπως έχουμε δει στο πρόσφατο παρελθόν με τους Μπάμπα-Κρμέντσικ, η έλευσή τους μπορεί να είναι καταλυτική), αλλά με το να προστεθούν από τώρα κάποια βασικά γρανάζια για τον νέο ΠΑΟΚ έτσι ώστε το καλοκαίρι όταν και πάλι-λογικά-η ομάδα θα μπει στα προκριματικά μίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης να μην έχει το άγχος της προσαρμογής για κάποιους παίκτες.