Με ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ εντυπωσιακά αποτελεσματικός, «καθάρισε» γρήγορα το παιχνίδι. «Μεγάλη κλάση»: Τάισον και Νάρεϊ. Η αποχώρηση Αουγκούστο, άλλαξε την εικόνα στο β΄ μέρος.
Οι γηπεδούχοι για ένα ολόκληρο 45λεπτο ήταν να τους «πιείς στο ποτήρι». Σε αυτό το διάστημα σμπαράλιασαν στην κυριολεξία την αντίπαλη άμυνα και θεμελίωσαν μια από τις πιο άνετες νίκες τους, απέναντι σε μια μικρομεσαία ομάδα, η οποία όμως έχει αποδειχθεί «σκληρό καρύδι» για τους αντιπάλους της. Ιδιαίτερα για τους θεωρητικά αλλά και ουσιαστικά καλύτερους της. Ξεκλείδωναν με άνεση περιπάτου τις πόρτες του αμυντικού οχυρού που είχαν στήσει, με ενέργειες υψηλού αγωνιστικού οίστρου. Μαγεία από τα γκολ. Το ένα καλύτερο από το άλλο.
Στην πρώτη γραμμή των εντυπώσεων, Νάρεϊ - Τάισον. Με τον δεύτερο για μια ακόμη φορά να αποδεικνύει πόσο λάθος έκανε ο προπονητής του, να τον έχει τόσο καιρό παγκίτη και δεύτερη αλλαγή, παρέχοντας ευκαιρίες και περισσότερο χρόνο, σε παίκτες που δεν είναι σε θέση και άξιοι ούτε τα κορδόνια του να δέσουν.
Στην επανάληψη ο ρυθμός έπεσε και προς το τέλος εμφανίστηκαν κάποιες λίγες παθογένειες και αδυναμίες, όπως τα γκολ – δώρα που προέρχονται από λάθη. Το ένα (του έμπειρου Ζίβκοβιτς), παρόμοιο με εκείνο του άπειρου Κωνσταντέλια.Εν πάση περιπτώσει, το χθεσινό άνετο τρίβαθμο μπορεί να θεωρηθεί σαν μία «ανάσα», ή αν θέλετε μία σχετική αποκατάσταση της ηρεμίας και της ψυχολογίας, που είχαν διαταραχθεί από την κοροϊδίστικη ήττα στο Φάληρο. Απέναντι στον… κακομοίρη τον Ολυμπιακό, που χθες έχασε και πάλι το «ανάστημα» και την… αλαζονεία, που του χάρισαν την προηγούμενη Κυριακή, ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του.
Στον τίτλο μας αναφερόμαστε βέβαια σε αυτή την ηρεμία και την αλλαγή ψυχολογίας, αλλά προσθέτουμε και την περισυλλογή. Αυτή ασφαλώς και αφορά αποκλειστικά τον Ραζβάν, που επιτέλους μετά τα όσα έχει δει ως τώρα και τα είδε και χθες, νομίζουμε ότι θα πρέπει να εγκαταλείψει κάποιες εμμονές του, σε συγκεκριμένους παίκτες που δεν μπορούν να του προσφέρουν τίποτα.
Τα πλέι οφ έχουν στενά χρονικά όρια και δεν αφήνουν περιθώρια για περαιτέρω λάθη τόσο φανερά, που σε μερικές των περιπτώσεων οδηγούν μάλιστα και σε αυτοχειρίες. Καλή απόδοση πέρα από το δίδυμο (Τάισον – Νάρεϊ) υψηλών προδιαγραφών, είχαν ο Αουγκούστο μέχρι τον τραυματισμό του, ο Ντάντας, ο Κάργας και ο Ζίβκοβιτς, παρά το λάθος που χρεώνεται. Ευχάριστη έκπληξη μαζί με συγκίνηση, προκάλεσε η επανεμφάνιση του Λύρατζη.
Στο περιθώριο της προχθεσινής αγωνιστικής, είχαμε την κωμικοτραγική ιστορία με τους Πολωνούς διαιτητές, τους οποίους κατηγορούν ότι μέθυσαν μέσα στο αεροπλάνο (πράγμα που οι ίδιοι το διαψεύδουν) και τους οποίους αντικατέστησαν από Έλληνες, για το παιχνίδι του Άρη με την ΑΕΚ, στο οποίο ασφαλώς και δεν υπήρξαν αντικειμενικοί. Επίσης και τις δραματικές εξελίξεις για τον τελικό της αυτογελοιοποίησης και της ανευθυνοϋπευθυνότητας, με το αδιέξοδο να είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Μαζί με όλους του Έλληνες ποδοσφαιρόφιλους, περιμένουμε με αγωνία ποιο θα είναι το επόμενο «επεισόδιο».