Στον αθλητισμό και ειδικότερα στο ποδόσφαιρο υπάρχουν πολλά what if, με τα μεγαλύτερα να είναι για εκείνους που σταμάτησαν νωρίς την καριέρα τους και άφησαν αναπάντητο το ερώτημα: «Τι θα γινόταν αν συνέχιζαν;».
Ο Εντέν Αζάρ προστέθηκε σε μια μακρά λίστα με ποδοσφαιριστές που σταμάτησαν νωρίς την καριέρα τους, με τον Βέλγο να κρεμάει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια σε ηλικία 32 ετών, ενώ η καριέρα του είχε πάρει την κατιούσα από το 2019 και μετά, όταν μετακόμισε στην Ισπανία για χάρη της Ρεάλ Μαδρίτης.
Το Metrosport.gr σας παρουσιάζει τρεις κορυφαίους ποδοσφαιριστές που ο καθένας για τον δικό του λόγο αποχώρησε νωρίς από τους αγωνιστικούς χώρους και τα ονόματά τους συνοδεύονται μέχρι και σήμερα με ένα μεγάλο «Αν..».
Ερίκ Καντονά
Ο θρύλος της Μάντσεστερ Γουνάιτετντ είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Η απόφαση του Καντονά να σταματήσει σε ηλικία 31 ετών το ποδόσφαιρο σόκαρε τους πάντες τον Μάιο του 1997.
Ο Γάλλος επιθετικός είναι μια τις σπουδαιότερες μορφές της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, καθώς με εκείνον ως μπροστάρη ο Άλεξ Φέργκιουσον άλλαξε μια για πάντα την ιστορία των "κόκκινων διαβόλων".
Τον Νοέμβριο του 1992 ο Καντονά αφήνει την πρωταθλήτρια Λιντς και μετακομίζει στο Μάντσεστερ και βοηθάει την ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από 26 χρόνια, πετυχαίνοντας 9 γκολ και 11 ασίστ σε 22 συμμετοχές στην Premier League. Ακολούθησαν άλλα τρία πρωταθλήματα, δύο FA Cup και πέντε Σούπερ Καπ, ενώ τη σεζόν 1995/96 ανακηρύσσεται ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Premier League.
Αλλά για τον Καντονά κάτι είχε σπάσει μέσα του και μετά την ολοκλήρωση της σεζόν 1996/97 αποφασίζει να βάλει τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα του, αποκαλύπτοντας χρόνια αργότερα στο Unfiltered podcast το λόγο που είπε αντίο τόσο νωρίς: «Δεν ένιωθα πλέον το ίδιος πάθος για το παιχνίδι. Για να παίξεις στο υψηλότερο επίπεδο, πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός τι τρως, τι πίνεις, τι ώρα πηγαίνεις για ύπνο, τι σκέφτεσαι. Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Δεύτερον, για να το κάνεις αυτό, χρειάζεσαι το πάθος. αλλά όταν το χάσεις αυτό, δεν μπορείς πια να βελτιώσεις τον εαυτό σου και μου άρεσε αυτό το συναίσθημα ότι βελτιωνόμουν παίζοντας».
Μάρκο Φαν Μπάστεν
Ίσως το μεγαλύτερο what if της συγκεκριμένης λίστας. Ο σπουδαίος Ολλανδός επιθετικός έβαλε τέλος στην καριέρα του στις 17 Αυγούστου 1995 σε ηλικία 30 ετών, ενώ ήταν κάτοχος τριών βραβείων "Χρυσής Μπάλας" (1988, 1989, 1992).
Ο Φαν Μπάστεν έκανε τα πρώτα επαγγελματικά του βήματα στο ποδόσφαιρο με τη φανέλα του Άγιαξ, με τον οποίο κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και ισάριθμα Κύπελλα Ολλανδίας. Το 1988 ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχε βάλει ως στόχο να φέρει στη Μίλαν τους κορυφαίους και ο Ολλανδός ήταν ο πρώτος στη λίστα του.
Ο Ολλανδός με τη φανέλα των "ροσονέρι" απογειώνει την καριέρα του και σαρώνει τα πάντα, πανηγυρίζοντας τρία πρωταθλήματα, δύο Champions League, δύο UEFA Σούπερ Καπ και δύο Σούπερ Καπ Ιταλίας, ενώ το 1988, όντας παίκτης της Μίλαν φτάνει στην κορυφή της Ευρώπης με την Ολλανδία.
Δυστυχώς όμως οι αλλεπάλληλοι τραυματισμοί και οι επεμβάσεις στα τον ανάγκασαν να πει πρόωρα αντίο στο ποδόσφαιρο, με τον ίδιο σε μια συνέντευξη του στο Guardian να δηλώνει: «Ήταν πολύ δύσκολο γιατί πήγα από το υψηλότερο επίπεδο στο ποδόσφαιρο στο χαμηλότερο επίπεδο προσωπικής δυστυχίας. Ήταν μια πολύ μεγάλη πτώση και μια πραγματικά σκοτεινή εποχή. Μετά από πολλές επεμβάσεις, κούτσαινα. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα χωρίς πόνο. Ήμουν πραγματικά ανάπηρος και οι γιατροί δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν. Φοβήθηκα λίγο. Είχα πάει από το κακό στο χειρότερο. Μετά από πολλές επεμβάσεις είχα δοκιμάσει τα πάντα, αλλά δεν μπορούσαμε να βρούμε τη λύση με τους γιατρούς».
Ζιστ Φοντέν
Ο Γάλλος επιθετικός γεννημένος στο Μαρόκο από Γάλλο πατέρα και Ισπανίδα μητέρα έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων, σκοράροντας 13 γκολ στο Μουντιάλ της Σουηδίας το 1958, ένα ρεκόρ που μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει κανείς να σπάσει.
Ο Φοντέν έβαλε τέλος στη σπουδαία καριέρα του σε ηλικία μόλις 29 ετών, εξαιτίας των πολλών τραυματισμών. Ο Γάλλος ήταν ένας δεινός εκτελεστής, έχοντας 259 τέρματα σε 283 διασυλλογικές εμφανίσεις, ενώ με την Εθνική Γαλλίας είχε σημειώσει 30 γκολ σε 21 συμμετοχές.
Ο Ζιστ Φοντέν κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Γαλλίας με τη Ρεμς, ενώ ήταν ο κυριότερος λόγος που η γαλλική ομάδα έφτασε δύο φορές στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1956,1959). Το 1960 ο Γάλλος περνάει για πρώτη φορά την πόρτα του χειρουργείου, έχοντας σπάσει το πόδι του, και σχεδόν ένα χρόνο μετά, την 1η Ιανουαρίου του 1962 υπέστη νέο κάταγμα στο ίδιο πόδι, με αποτέλεσμα τον Ιούλιο του 1962 να σταματήσει από την ενεργό δράση.
Ο θρυλικός επιθετικός τον Νοέμβριο του 2003 επιλέχθηκε ως ο καλύτερος Γάλλος ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 ετών από τη Γαλλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ενώ ο Πελέ τον Μάρτιο του 2004 τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τους 125 καλύτερους ποδοσφαιριστές εν ζωή.
«Λένε πολλά για το ρεκόρ μου, αλλά θα το άλλαζα για πέντε-έξι χρόνια μπάλας ακόμη. Το ποδόσφαιρο ήταν το πάθος μου. Ήμουν στην κορυφή και έβγαζα αρκετά χρήματα για την εποχή. Φυσικά όχι όσα κερδίζουν τη σημερινή εποχή, αλλά πέντε φορές παραπάνω από τον κατώτατο μισθό τότε. Σήμερα θα ήταν εκατό φορές πάνω», είχε δηλώσει αρκετά χρόνια μετά την απόσυρσή του ο Φοντέν.