Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στην πίστα του καρτ Σερρών το 2o «Track Day». Πριν από μέρες και συγκεκριμένα στις 14 του μηνός είχε οριστεί ως «η μέρα αθλούμενου πολίτη». Οι οδηγοί είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν όρια και αντοχές οχημάτων, αλλά και τις ικανότητες τους, χωρίς περιορισμούς σε ασφαλές περιβάλλον πίστας.
Εχοντας ως εφόδια; Ενα κράνος, καθώς επίσης και ατελείωτη διάθεση. Η αλήθεια είναι ότι κατέφθασαν στην πίστα πολίτες-οδηγοί από διάφορα γεωγραφικά μέρη της χώρας μας. Από την Ορεστιάδα μέχρι και τον Βόλο.
Το «Track Day» δεν χρειάζεται προϋποθέσεις για έναν πολίτη. Δεν είναι αγώνας, είναι στην ουσία αθλοπαιδιά, αλλά με αυτοκίνητα. Στροφές χρονομετρημένες σε πίστα. Δεν υπάρχουν κύπελλα και βραβεία, ούτε πρώτη και δεύτερη θέση, παρά μόνο αναμνηστικές πλακέτες.
Η άρτια οργάνωση του Θόδωρου Πορτοκάλη, υπευθύνου της πίστας, αλλά και αγωνιζόμενου, ήταν εναρμονισμένη σύμφωνα με τα υγειονομικά πρωτόκολλα για τον CoVid-19, αφού κατά την είσοδο στον χώρο θερμομετρηθήκαν άπαντες από γιατρούς.
Για την ακρίβεια, πριν ακόμη εισέλθουν στον οργανωμένο και άρτια διαμορφωμένο χώρο του event. Αλλωστε, αυτό «είναι και το σωστό», όπως έλεγαν οι διοργανωτές και πρόσθεσαν «προστατεύουμε εμάς και τους υπόλοιπους».
Το event ξεκίνησε, πάντως, με τους καλύτερους οιωνούς, διότι οι συμμετοχές άγγιξαν τις 40. Οι καιρικές συνθήκες επέτρεψαν να είναι άπαντες με πλατύ χαμόγελο, μιας και ο μόνος αντίπαλος ήταν πλέον το χρονόμετρο.
Αυτό, εξάλλου, δεν κάνει χάρες. Συναθλητές, φίλοι, όλοι μαζί ήταν στην κυριολεξία μία παρέα, με βασικό μέλημα να περάσουν όσο πιο καλά τους επιτρέπει το χρονόμετρο, αφού δεν έλειψαν τα πειράγματα και η καζούρα, αλλά και η στεναχώρια για κάποιους.
Αλλωστε, όπως λέει και ένα ρητό για όσους οδηγούν και το ξέρουν, ότι «η χαρά της Κυριακής, είναι η λύπη της Δευτέρας», μιας και εκτιμάται η ζημιά, η οποία έγινε στον κινητήρα.
Εκεί βρέθηκε και ένας παλιός γνώριμος, αγωνιζόμενος, με καταγωγή από την Ανω Πόλη Θεσσαλονίκης και μόνιμος κάτοικος Ξάνθης. Τον γνωρίσαμε το 2007 ως πρωτοεμφανιζόμενος σε πανελλήνιο Πρωτάθλημα «Dragster», όταν και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην κατηγορία του.
Ο Χρήστος Μπεδρελίδης άφησε ωστόσο τα «Dragster» και στράφηκε σε αγώνες εντός της πίστας, μιας και όπως είπε χαρακτηριστικά στο «Metrosport.gr» «οι ευθείες είναι για γρήγορα αυτοκίνητα, αλλά οι στροφές είναι για γρήγορους οδηγούς».
Απ’ αυτά, τα οποία προέκυψαν στην πίστα; Εντυπωσίασε σίγουρα ένα crosscart, μία Lotus, τα Peugeot Rally, τα οποία έστριβαν σαν τρένο σε ράγες, αλλά και δύο γυναίκες οδηγοί (οι κυρίες Αμπατζίδου και Μέρμηγκα), κάτι που σημαίνει ότι στο event δεν υπάρχουν διακρίσεις φύλου.
Τα ωραία κάποτε τελειώνουν και έτσι καθώς περνούσε η ώρα και το event έφτανε στο τέλος διέκρινες στα πρόσωπα στενοχώρια.
Η μυρωδιά από καμένο λάστιχο άρχισε να εξαφανίζεται, ωστόσο έβλεπες πρόσωπα γεμάτα ικανοποίηση για τις επιδόσεις τους και η ώρα της επιστροφής ξεκίνησε.
Ολοι έδωσαν ραντεβού για το επόμενο event «αθλούμενου πολίτη» σε ασφαλές περιβάλλον. Ραντεβού, το οποίο θα είναι εκτός απροόπτου στο επόμενο βραδινό GP. «Οδηγούμε με ασφάλεια, φοράμε πάντα ζώνη και ποτέ υπό την επήρεια αλκοόλ. Το κράνος σώζει ζωές. Επιστρέφουμε στους αγαπημένους μας σώοι και αβλαβείς», είναι το χαρακτηριστικό moto διοργανωτών και οδηγών.